Αγαπητό ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΒΗΜΑ,
Επανέρχομαι συγκλονισμένη από τα χθεσινά γεγονότα της Πλατείας Συντάγματος. Εκεί όπου ακόμα ένας αξιοπρεπής άνθρωπος, βουτηγμένος στα χρέη και την απελπισία έκανε πράξη αυτό που περνάει από το μυαλό χιλιάδων συμπολιτών...
μας. Και το έκανε με τρόπο δραματικό, δημόσια, μπροστά σχεδόν από το Ελληνικό Κοινοβούλιο. Θέλοντας την τελευταία στιγμή της ζωής του να στείλει ένα ηχηρό μήνυμα στα παχύδερμα του δολοφονικού αυτού κράτους που όπως όλα δείχνουν έχουν βουλώσει τα αυτιά και έχουν κλείσει τα μάτια τους μπροστά στην εκκωφαντική δυστυχία μέσα στην οποία έχουν βουλιάξει έναν ολόκληρο λαό. Και αναρωτιέμαι θα παραιτηθεί κάποιος από τους 300, θιγμένος, ντροπιασμένος, έτσι, έστω για τα μάτια του κόσμου, θα λογοδοτήσει κάποιος για τις 3000 κοντά ψυχές που δεν άντεξαν και λύγισαν ; Πόση ντροπή μπορεί να αντέξει πια ένας λαός; Και με πόσο θράσος οι ηθικοί αυτουργοί στυγνών δολοφονιών, θα σταθούν απέναντι μας και θα ζητήσουν σε μερικές μέρες την ψήφο μας ;
