Το παντρεµένο ζευγάρι κάθεται στοτραπέζι (της κουζίνας) γιανα φάει.Η (νοστιµούλα) γυναίκα παρουσιάζει στον σύζυγο το πιάτοτης ηµέρας. Αυτός τοκοιτάζειµε απογοήτευση και απορεί. «Μπάµιες» του λέει η γυναίκα και εκείνος σχεδόν µονολογεί «Μπάµιες... Μπάµιες πάλι...». Ξαφνικά, ο σύζυγος κάνει την επανάστασή του! Φωνάζει (δύο φορές) στην έκπληκτη γυναίκα του «Σ’κω πάνω ρε!», τη φορτώνει στο αυτοκίνητό του και την επιστρέφει, «αφόρετη», όπως χαρακτηριστικά τονίζει ο ίδιος, στην πεθερά του (η οποία είναι µια αξιοπρεπέστατη και ευγενέστατη κυρία). Στο τέλος, ανακαλύπτουµε πως όλα αυτάήταναπλώς µια φαντασίωση. Ο σύζυγοςαποδέχεται απογοητευµένος τις άθλιες και ταπεινές µπάµιες.
Πρόκειται γιαµια πανέξυπνηκαι ξεκαρδιστική διαφήµιση (ειδικά ο «σύζυγος» είναι απολαυστικός),από τις εκατοντάδες που έχουµε χαρεί τα τελευταία χρόνια στην ελληνική τηλεόραση. Πάντα απορούσα πώς είναι δυνατόν οι ελληνικές διαφηµίσεις ναείναι τόσο τέλειεςαντίθετα µε τα σίριαλ τα οποία – εκτός από ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις – έχουντα χάλιατους. Τέλος πάντων, δεν είναι αυτό το θέµα µας... Κι όµως, ακόµακαι αυτήη αθώα διαφήµιση προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων στην ευρωπαϊκή αυτή χώρα που ονοµάζεται Ελλάδα. Χαρακτηρίστηκε σεξιστική, ρατσιστική και επικίνδυνη.Στα µπλογκ, στο twitterκαι τοfacebookγράφτηκε πως υποβιβάζειτη γυναίκα, την κάνει ένα αντικείµενο, ένα τίποτα, ένα σκουπίδι. Γρήγορα, ανέβηκε στο YouTube (είµαι πλέονπεπεισµένος πως το Ιντερνετ έχει εφευρεθεί για τους Ελληνες) η «ακτιβιστική απάντηση»στους σεξιστές καπιταλιστές διαφηµιστές: µια παρέα από γυναίκες (προσωπικά, µου θύµισαντις ηρωίδες της παµπάλαιης αµερικανικής κωµικής σειράς «Τα χρυσά κορίτσια» – στο πολύ πιοξινό όµως) µπουκάρεισε ένα κατάστηµα τηςεν λόγωεταιρείας και αφήνει µπροστά στους έκπληκτους υπαλλήλους ένα τάπερ µε µπάµιες. Αποχωρώντας, οι νέες αυτές σουφραζέτεςλένε µε στόµφο κάτι που µοιάζει µε απειλή: «Αν δεν αποσυρθεί η διαφήµιση θα φάτε κι άλλες µπάµιες»! Πάλι καλά που δεν σπάσανε τοµαγαζί και δεν πλακώσανε στο ξύλο τους υπαλλήλους. Το γελάτε; Στην Ελλάδα ζούµε, το µέτρο έχει χαθεί προ πολλού.
Οι αντιδράσεις όµως δεν περιορίζονται στην ανωνυµία του∆ιαδικτύου. Επίσηµη ανακοίνωση εξέδωσε και το – συµπαθέστατο κατά τα άλλα– κόµµατων Οικολόγων Πράσινων, το οποίο απαίτησε την απαγόρευση της εν λόγω διαφήµισης. Θέλετε και πιο επίσηµα; Η Γενική Γραµµατεία Ισότητας των Φύλων του υπουργείου Εσωτερικών, Αποκέντρωσηςκαι Ηλεκτρονικής ∆ιακυβέρνησης (αυτό είναιόνοµα! Αντε να τα βάλεις µε όλους αυτούς...) υποστήριξε πως η µπαµιοδιαφήµιση «παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώµατα, σύµφωνα µε την παρ. 1
του άρθρου 2 τουΣυντάγµατος που ορίζει ότι “ο σεβασµός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική
υποχρέωση της Πολιτείας” και τις παρ. 1 και 2 του άρθρου 25, είναι απαράδεκτη, συνιστά και αναπαράγει σεξιστικές στερεοτυπικές αντιλήψειςως προςτους ρόλους, την αξία και τις ικανότητες γυναικών και ανδρών». Πω πω,ανατρίχιασα... Απότην εποχή του απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική έχει η ανθρωπότητα να ζήσει τέτοιες καταστάσεις.
Eίναιπραγµατικά εντυπωσιακό φίλοι µου... Σεµια χώρα όπουοι περισσότερες οικογένειες κάνουν πλύση εγκεφάλου στις κόρες τους, προορίζοντάς τις από γεννησιµιού για έναν πλούσιο γάµο. Σε µια χώρα που βλέπεις γυναίκες 35, 30 ετών – ακόµα και µικρότερες – να αισθάνονται πως έχουν αποτύχει στη ζωή τους επειδή «δεν έχουν γίνει µανάδες». Σε µια χώρα όπου τα ανθρώπινα δικαιώµατα όλων των µειονοτήτων (και όχι µόνο) παραβιάζονται σε µόνιµη βάση κάποιοι ασχολούνται µε µπάµιες...
∆εν ξέρω αντη στιγµή πουδιαβάζετε αυτές τις γραµµές η διαφήµιση έχειπλέον απαγορευτεί. Θα έχει πράγµατιπολύ ενδιαφέρον να ζούµε στηχώρα που επιτρέπεται να γράφεις βιβλία που υµνούν το Ολοκαύτωµα αλλά απαγορεύεται να γυρίζεις µονόλεπτα σποτάκια µε µπάµιες, πεθερές και καταπιεσµένους άντρες (γιατί είναι παραπάνω από ξεκάθαροπως ο καταπιεσµένος στη συγκεκριµένη διαφήµιση είναι ο άντρας καιόχι η γυναίκα!). Και στην τελική, κι εγώ αν ήµουνπαντρεµένοςµε µια γυναίκα πουµου έφτιαχνε συνεχώς µπάµιες θα την πέταγα έξω µε τις κλωτσιές! Ακου µπάµιες!
Πρόκειται γιαµια πανέξυπνηκαι ξεκαρδιστική διαφήµιση (ειδικά ο «σύζυγος» είναι απολαυστικός),από τις εκατοντάδες που έχουµε χαρεί τα τελευταία χρόνια στην ελληνική τηλεόραση. Πάντα απορούσα πώς είναι δυνατόν οι ελληνικές διαφηµίσεις ναείναι τόσο τέλειεςαντίθετα µε τα σίριαλ τα οποία – εκτός από ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις – έχουντα χάλιατους. Τέλος πάντων, δεν είναι αυτό το θέµα µας... Κι όµως, ακόµακαι αυτήη αθώα διαφήµιση προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων στην ευρωπαϊκή αυτή χώρα που ονοµάζεται Ελλάδα. Χαρακτηρίστηκε σεξιστική, ρατσιστική και επικίνδυνη.Στα µπλογκ, στο twitterκαι τοfacebookγράφτηκε πως υποβιβάζειτη γυναίκα, την κάνει ένα αντικείµενο, ένα τίποτα, ένα σκουπίδι. Γρήγορα, ανέβηκε στο YouTube (είµαι πλέονπεπεισµένος πως το Ιντερνετ έχει εφευρεθεί για τους Ελληνες) η «ακτιβιστική απάντηση»στους σεξιστές καπιταλιστές διαφηµιστές: µια παρέα από γυναίκες (προσωπικά, µου θύµισαντις ηρωίδες της παµπάλαιης αµερικανικής κωµικής σειράς «Τα χρυσά κορίτσια» – στο πολύ πιοξινό όµως) µπουκάρεισε ένα κατάστηµα τηςεν λόγωεταιρείας και αφήνει µπροστά στους έκπληκτους υπαλλήλους ένα τάπερ µε µπάµιες. Αποχωρώντας, οι νέες αυτές σουφραζέτεςλένε µε στόµφο κάτι που µοιάζει µε απειλή: «Αν δεν αποσυρθεί η διαφήµιση θα φάτε κι άλλες µπάµιες»! Πάλι καλά που δεν σπάσανε τοµαγαζί και δεν πλακώσανε στο ξύλο τους υπαλλήλους. Το γελάτε; Στην Ελλάδα ζούµε, το µέτρο έχει χαθεί προ πολλού.
Οι αντιδράσεις όµως δεν περιορίζονται στην ανωνυµία του∆ιαδικτύου. Επίσηµη ανακοίνωση εξέδωσε και το – συµπαθέστατο κατά τα άλλα– κόµµατων Οικολόγων Πράσινων, το οποίο απαίτησε την απαγόρευση της εν λόγω διαφήµισης. Θέλετε και πιο επίσηµα; Η Γενική Γραµµατεία Ισότητας των Φύλων του υπουργείου Εσωτερικών, Αποκέντρωσηςκαι Ηλεκτρονικής ∆ιακυβέρνησης (αυτό είναιόνοµα! Αντε να τα βάλεις µε όλους αυτούς...) υποστήριξε πως η µπαµιοδιαφήµιση «παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώµατα, σύµφωνα µε την παρ. 1
του άρθρου 2 τουΣυντάγµατος που ορίζει ότι “ο σεβασµός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική
υποχρέωση της Πολιτείας” και τις παρ. 1 και 2 του άρθρου 25, είναι απαράδεκτη, συνιστά και αναπαράγει σεξιστικές στερεοτυπικές αντιλήψειςως προςτους ρόλους, την αξία και τις ικανότητες γυναικών και ανδρών». Πω πω,ανατρίχιασα... Απότην εποχή του απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική έχει η ανθρωπότητα να ζήσει τέτοιες καταστάσεις.Eίναιπραγµατικά εντυπωσιακό φίλοι µου... Σεµια χώρα όπουοι περισσότερες οικογένειες κάνουν πλύση εγκεφάλου στις κόρες τους, προορίζοντάς τις από γεννησιµιού για έναν πλούσιο γάµο. Σε µια χώρα που βλέπεις γυναίκες 35, 30 ετών – ακόµα και µικρότερες – να αισθάνονται πως έχουν αποτύχει στη ζωή τους επειδή «δεν έχουν γίνει µανάδες». Σε µια χώρα όπου τα ανθρώπινα δικαιώµατα όλων των µειονοτήτων (και όχι µόνο) παραβιάζονται σε µόνιµη βάση κάποιοι ασχολούνται µε µπάµιες...
∆εν ξέρω αντη στιγµή πουδιαβάζετε αυτές τις γραµµές η διαφήµιση έχειπλέον απαγορευτεί. Θα έχει πράγµατιπολύ ενδιαφέρον να ζούµε στηχώρα που επιτρέπεται να γράφεις βιβλία που υµνούν το Ολοκαύτωµα αλλά απαγορεύεται να γυρίζεις µονόλεπτα σποτάκια µε µπάµιες, πεθερές και καταπιεσµένους άντρες (γιατί είναι παραπάνω από ξεκάθαροπως ο καταπιεσµένος στη συγκεκριµένη διαφήµιση είναι ο άντρας καιόχι η γυναίκα!). Και στην τελική, κι εγώ αν ήµουνπαντρεµένοςµε µια γυναίκα πουµου έφτιαχνε συνεχώς µπάµιες θα την πέταγα έξω µε τις κλωτσιές! Ακου µπάµιες!
Ακόµα και αυτή η αθώα διαφήµιση προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων στην ευρωπαϊκή αυτή χώρα που ονοµάζεται Ελλάδα. Χαρακτηρίστηκε σεξιστική, ρατσιστική και επικίνδυνη
Ο Θανάσης Χειµωνάς είναι συγγραφέας
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: ΤΑ ΝΕΑ, Τετάρτη 16 Μαρτίου 2011
