BACKGROUND

Τετάρτη 13 Απριλίου 2011

ΟΙ ΤΡΙΚΛΟΠΟΔΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΓΙΔΕΣ ΤΟΥ ΣΥΣΤΥΜΑΤΟΣ

Η σημερινή εξέλιξη, με τις επιστολές Καζάκη και Ληναίου, που αποχωρούντες από την «Σπίθα» του Μίκη Θεοδωράκη θέλησαν εντίμως να καταθέσουν τις επιφυλάξεις τους αλλά και τους γενεσιουργούς μηχανισμούς (και όχι τα αίτια) που εργάστηκαν και που οδήγησαν έναν μεγάλο αριθμό πολιτών σε ένα πολιτικο-κοινωνικό κίνημα, βρίσκοντας στέγη και βάση για την δημιουργία μίας νέας αρχής…

Προσπαθώντας να διατηρήσω ίσες αποστάσεις, διατηρώντας επιφυλάξεις ως προς το «αγαθόν» του συγκεκριμένου εγχειρήματος αλλά και παραγνωρίζοντας τις εκκλήσεις της λογικής, συμπαρατάχθηκα στο όλο εγχείρημα που κατέληξε σε ένα τραγικό φιάσκο. Και, τώρα διαπιστώνω πως το «σύστημα» επεδίωκε να κατορθώσει σε αυτήν ακριβώς την χρονική στιγμή ακριβώς αυτό…

Ένα φιάσκο που θα πάγωνε αντιδράσεις…

Ένα φιάσκο που θα διέλυε και θα σταματούσε προσπάθειες συσπείρωσης εναντίον του…

Ένα φιάσκο που θα δώσει χρόνο σε αυτό το σάπιο σύστημα ώστε να απλώσει και άλλο την σαπίλα του, να πάρει ακόμη περισσότερα (όσα μπορέσει, όσα προλάβει… αφού στην ουσία είναι σύστημα κλεπτοκρατών) από ετούτη τη χώρα.

Αυτό το στημένο φιάσκο, όμως, θα έχει και συνέχεια, αφού το ίδιο το σύστημα φροντίζει να διατηρεί τις παγίδες του…! Κι αυτό επειδή τα θύματα είναι πάντα ηλίθια…

Ναι! Αυτό το σύστημα πριν την εκδήλωση του φιάσκου είχε αρχίσει τις εργασίες για την «επόμενη ημέρα» της «Σπίθας». Νέα πρόσωπα, παρμένα από το παρελθόν, θα παίξουν στο θέατρο του παραλόγου για να κερδίσουν μία θέση στο τρενάκι του τρόμου. Η παράσταση είναι πληρωμένη, οι ηθοποιοί γνωρίζουν τους ρόλους τους και η… «σκηνοθεσία» θα χρησιμοποιήσει όλη τη σύγχρονη τεχνολογία για να κερδίσει τις εντυπώσεις μέσα από διάφορα «εφέ»…

Η ανάγκη των Ελλήνων πολιτών να πιαστούν από κάπου για να μπορέσουν να παλέψουν για την ίδια τους την χώρα, τους οδηγεί στην αγκαλιά των παγίδων που στήνουν εκείνοι που μας θέλουν απόλυτα ελεγχόμενους και εξ αυτών διαχειριζόμενους… Χωρίς να θέλω να κάνω προβλέψεις, θεωρώ σχεδόν βέβαιο πως τρανταχτά ονόματα του πρότερου πολιτικού βίου θα εμφανισθούν από το πουθενά και θα «κονταροχτυπηθούν» με το σημερινό σύστημα.

Η κρίση έχει γίνει πλέον ευκαιρία για συγκεκριμένους κύκλους (όχι μόνο οικονομικούς και όχι μόνο εντός της χώρας) που δεν σκέφτονται καν να χάσουν το «υποπόδιο» που λέγεται σήμερα Ελλάδα… Παίζονται πάρα πολλά και δεν πρόκειται να ανεχθούν μπανανόφλουδες, αλλά ούτε και οποιεσδήποτε αντιστάσεις. Και σε αυτό ακριβώς το σημείο μας θέλουν είτε διαιρεμένους, είτε αγόμενους και φερόμενους από τους δικούς τους καλοστημένους ανθρώπους… Αν δεν πιάσει το «κόλπο», τότε θα ακολουθήσουν άλλες συνταγές, παλιές και δοκιμασμένες.

Αδέρφια, ετούτοι δεν μας θέλουν ενωμένους, δεν μας θέλουν μονιασμένους, δεν μας θέλουν συγκεντρωμένους. Μας θέλουν σκόρπιους, σαν τα φύλλα στον αέρα, να βολοδέρνουμε εδώ κι εκεί... Ορφανούς, χωρίς ιδέες, ντροπιασμένους και με το αίσθημα του προδομένου. Ετούτοι που μας κάθησαν στον σβέρκο θα κάνουν τα πάντα για να μας κρατήσουν κάτω από τον έλεγχό τους! Τα πάντα...

Εξάλλου, ήδη τα μίσθαρνά τους εδώ και καιρό μας λένε πως το Αιγαίο ανήκει στα… ψάρια του!

Κωνσταντίνος