Γράφει ο Βασίλης Μπόνιος
Με τον Νίκο Χατζηνικολάου έχουμε συνεργασθεί στο πρόσφατο παρελθόν, όταν έστελνα κείμενα στην εφημερίδα του. Εκείνη η συνεργασία ήταν άψογη μπορώ να πω , με τα κριτήρια που...
ισχύουν στη λεγόμενη δημοσιογραφική πιάτσα. Με τον ίδιο άνθρωπο είχαμε κατά καιρούς συγκρουσθεί για δημοσιεύματα του διαδικτύου που εκείνος επέμενε να μου χρεώνει.
Από την όλη επικοινωνία μαζί του καταγράφω στα θετικά το γεγονός ότι μου τηλεφωνούσε ο ίδιος χωρίς να χρησιμοποιήσει διαμεσολαβητές πάσης φύσεως.
Σήμερα διάβασα στο Fimotro λεπτομέρειες για τις πρόσφατες περιπέτειες της υγείας του και εκτίμησα τους χαμηλούς τόνους που κράτησε ως τώρα για ένα θέμα που θα μπορούσε να ισοπεδώσει την ζωή του καθενός μας. Εκεί έξω άλλωστε υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που τραβάνε τον δικό τους Γολγοθά με απίστευτη γενναιότητα και περηφάνια.
Όσο αφορά την απουσία του από τα δελτία ειδήσεων, αυτή είναι πράγματι σε βάρος της πολυφωνίας και αντικειμενικότητας.
Στα δελτία του Χατζηνικολάου υπήρχε θέση για σχεδόν όλες τις φωνές-ακόμη κι αυτές που τα υπόλοιπα κανάλια θεωρούν περιθωριακές.
Δεν ήταν τυχαία η τηλεθέαση που κατακτούσε όλο αυτό το διάστημα. Του εύχομαι να επιστρέψει σύντομα.
Υ.Γ> Από το πέρασμα στη «Realnews” είχα τη τύχη να γνωρίσω και τον πιο πετυχημένο μάνατζερ-δημοσιογράφο της ελληνικής τηλεόρασης, τον Βασίλη Θωμόπουλο.
Ο Βασίλης που υπήρξε στο τιμόνι τόσο της κρατικής τηλεόρασης, όσο και του ΣΚΑΙ- όπου απέδειξε τις ικανότητές και το ταλέντο του- είναι επίσης από τα παιδιά που απουσιάζουν από τη σημερινή τηλεόραση.
Εύχομαι και στους δύο τα καλύτερα.
