- Του Θανάση Νικολαΐδη
ΞΕΚΙΝΑΜΕ απ’ την Υπουργό (Παιδείας) με τις καλές της προθέσεις για την αλλαγή του «συστήματος» (της αποστήθισης) που βγάζει αγράμματους. Μιλάει για την εκπαίδευση. Αναλύει τις επερχόμενες αλλαγές, εξηγεί, διευκρινίζει, ωστόσο, ο μισός της λόγος ακυρώνεται από μια σκέψη μας και μόνο. Πως ανήκει στη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ(!) και ποτέ δεν μας έδωσε εξηγήσεις. Ούτε τι συζητούν εκεί μέσα, ούτε για τους λόγους που επιμένει και δεν «διαγράφεται». Αυτή (η Υπουργός) επιμένει κι εμείς περιμένουμε. Την παραίτησή της (απ’ τη Λέσχη)-ποτέ δεν είναι αργά.ΚΑΙ πάμε στον ομότιμο και «εν κοινοβουλίω» συνάδελφό της ονόματι Σπηλιωτόπουλο. Δεν σκιάζεται ο Άρης να βγει στο γυαλί. Παραμερίζει την κουρτίνα που τον χωρίζει απ’ το (υπουργικό του) παρελθόν, στήνεται άνετος στις κάμερες, εξηγεί και ρητορεύει. Και είναι της παιδείας παιχνιδάκι στα χέρια του ως έμπειρου και αντιπολιτευόμενου. Και μόνο για τις εξορμήσεις του στο εξωτερικό δεν μας δίνει στοιχεία και εξηγήσεις. Ούτε πόσους κουβάλαγε στην παρέα του, ούτε πόσα ξόδευαν και πόσο κόστιζε τη βραδιά η σουίτα του στα πανάκριβα ξενοδοχεία της Ευρώπης. Από ‘κει έπρεπε να αρχίζει και δεν το κάνει. Ούτε οι συνομιλητές του τον «προκαλούν» και η ζωή συνεχίζεται…
ΚΑΙ πάμε στις… γυναίκες. Στο «γυαλί» η κα Βόζενμπεργκ. Επιμελώς λιτά ενδεδυμένη και με μάτι αγριεμένο, αγχώδης και… διακόπτουσα. Λέει κι αυτή ό,τι λέει και μόνο για την (προφανή) φοροδιαφυγή της δεν μας λέει. Δήλωνε 13.000 ευρώ το χρόνο έσοδα, κανένας δεν της το θυμίζει, ο τηλεοπτικός χρόνος κυλάει ανώδυνα (για την ίδια) και… η ζωή συνεχίζεται.
ΚΛΕΙΝΟΥΜΕ με ένα ξεχασμένο δίδυμο απολιτίκ(;), «χρυσό» και… ξεχασμένο. Συχνά μιλούν για τη φτωχολογιά και τα βάσανά της οι κ. κ. Λυριτζής και Οικονόμου. Πονόψυχοι και συγκαταβατικοί με τον καλεσμένο τους, αλλά ολίγον… ξεχασιάρηδες για τη θητεία τους στη ΝΕΤ και για το χιλιαρικάκι τους (ημερησίως) που τσέπωνε έκαστος. Πώς; Καλαμπουρίζοντες και ενίοτε βωμολοχούντες.
