— Η «Σχολή Δημοκρατίας» που θα άνοιγε κάπου στην Κρήτη ο κ. Δρούτσας για να δουν το φως το αληθινό οι ηγέτες των φυλών, των κομμάτων και των παρατάξεων της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής, τι απέγινε άραγε;
— Η αμερικανικής προέλευσης ιδέα δεν ήταν κακή, αλλά έλα που οι εν δυνάμει «μαθητές» της Σχολής προτιμούν να λύσουν τις διαφορές τους με Καλάσνικοφ, όλμους και πυροβολικό…
— Η πλάκα σε σχέση με τη Βόρειο Αφρική είναι ότι από εβδομάδων ο πρώτος όροφος της Βασ. Σοφίας έχει δεχθεί εισηγήσεις να αποκαταστήσει επαφή με τους εξεγερμένους της Λιβύης, αλλά πώς να μας δεχθούν που έχουν πρόσφατες τις φωτογραφίες με τις αντιπροσωπείες από την Αθήνα και τις ελληνικές σημαίες στο τσαντίρι του «συνταγματάρχη»…
— Με τις επαφές που έχει πετύχει στην περιοχή ο φον Δημήτριος Α’, μας βλέπω για διαμεσολαβητή μεταξύ του Καντάφι και του υιού του, του δεύτερου υιού του, και της θυγατέρας του…
— Το πιο ωραίο που ακούσαμε στο αποκορύφωμα της εργώδους έξαψης της ελληνικής διπλωματίας, είναι ότι ο φον έδωσε εντολή για αναστολή λειτουργίας της πρεσβείας μας στην Τρίπολη.
— Δεν θα πιστέψουμε τους κακόβουλους, ότι ισχυρό κυβερνητικό στέλεχος, του Σημίτη παλαιότερα και του ΓΑΠ τώρα, δεν μπορούσε να μη βλέπει άλλο τον ξάδερφό του (που τυγχάνει πρέσβης στην Τρίπολη) κι έτσι επελέγη το κλείσιμο της πρεσβείας.
— Πάλι καλά που αποφασίστηκε τα ελληνικά συμφέροντα στη Λιβύη να εκπροσωπούνται όχι από την τούρκικη πρεσβεία (που έχει την εκπροσώπηση και των Αμερικανών), αλλά από την ουγγρική.
— Συγγνώμη, παραλείψαμε κι άλλον συνταξιούχο και ζητούμε και πάλι συγγνώμη, αλλά δεν τους προλαβαίνουμε πια. Ο Γ. Μπεβεράτος έχει επανέλθει στην υπηρεσία, αυτήν τη φορά ως πρόεδρος του Υπηρεσιακού και του Πειθαρχικού (οπότε θα έχει την ευκαιρία να κρίνει και την υπόθεση του συνδικαλιστή Γ. Αϋφαντή).
— Εξάλλου η «συμπάθειά» του προς την ευρύτερη Αριστερά αποτυπώθηκε πριν από μερικές εβδομάδες, που ενώ είχε διορισθεί στη θέση αυτή, με άρθρο στην «Καθημερινή» λίγο έλειψε να προτείνει την απαγόρευση του ΚΚΕ, καθώς όπως καταθέτει στην αρχή της επιστολής του, «είμεθα μάρτυρες μιας προσπάθειας του ΚΚΕ να καταλύσει το κράτος». Κάλεσε μάλιστα την κυβέρνηση (η οποία τον επανάφερε σε δράση) να «αντιμετωπίσει αποφασιστικά και αποτελεσματικά την τακτική του Κομμουνιστικού Κόμματος».
— (Άσχετο αλλά πάντοτε επίκαιρο: Πώς πέρασαν τα χρόνια από την άνοιξη του 1967…)
— Μια και αναφερθήκαμε στην υπόθεση: Ας ρίξετε στην πυρά τον κ. Αϋφαντή, αλλά τουλάχιστον θα δώσετε στη δημοσιότητα ή έστω στα κόμματα ή έστω στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ένα απόρρητο σημείωμα με τον απολογισμό της διάθεσης των δεκαοκτώ, είκοσι ή τριάντα εκατ. ευρώ μυστικών κονδυλίων; Γιατί αρχίζουμε να πιστεύουμε ότι ο συνδικαλιστής διπλωμάτης δεν διώκεται τόσο γι’ αυτά που είπε σχετικά με το Ερζερούμ και τα ελληνοτουρκικά, όσο για την επιμονή του να σκαλίζει την υπόθεση των απορρήτων δαπανών. Λέτε κάποιοι «διώκτες» του να έχουν κι αυτοί πρόσβαση στο βάζο με το μέλι;
— Συμπληρωματικώς, και χωρίς να θέλουμε να υπονοήσουμε τίποτα διαφορετικό, τέσσερις πολιτικοί εμπλεκόμενοι με το υπουργείο Εξωτερικών και τη διαχείριση απορρήτων δαπανών τα τελευταία είκοσι χρόνια, ηγήθηκαν πολιτικών κομμάτων, σπορ το οποίο είναι γνωστό ότι είναι πολυέξοδο…
Γι’ αυτό όφειλαν να είναι οι ίδιοι που θα πρωτοστατούσαν στη διαφανή διαχείριση των απορρήτων δαπανών, για να μην ακούγονται μισόλογα και να μην απλώνονται σκιές.
— Όλο αισιοδοξία τα δημοσιεύματα για τη δικαστική διαδικασία στη Χάγη σχετικά με την προσφυγή της ΠΓΔΜ εναντίον της Ελλάδας για το βέτο στο Βουκουρέστι. Θέλουμε κι εμείς να συμμεριστούμε την αισιοδοξία αυτή, αλλά όπως σε όλες τις διαστάσεις της ζωής, μένει να δούμε ποιος θα δικαιωθεί στο τέλος.
— Να θυμίσουμε ότι μια πρώτη διαφωνία για την υπερασπιστική τακτική της χώρας μας είχε οδηγήσει σε απομάκρυνση από τη θέση του κορυφαίο στέλεχος της Διπλωματικής Υπηρεσίας που είχε συγκρουστεί με την κ. Τελαλιάν της Ειδικής Νομικής Υπηρεσίας, η οποία είχε και το πάνω χέρι στη διαδικασία.
— Ο δε πρώην πρέσβης μας στην Ουάσινγκτον και πιο πριν στα Σκόπια, Αλέξανδρος Μαλλιάς, με συνέντευξή του υποστηρίζει τώρα ότι από το 2007 είχε προτείνει την προσφυγή της Ελλάδας στη Χάγη για τις παραβιάσεις της Ενδιάμεσης Συμφωνίας. Γνωρίζει πολλά ο κ. Μαλλιάς για το Σκοπιανό και θα μοιραστούμε τα μυστικά του μόλις κυκλοφορήσει το βιβλίο του, το οποίο έχει σχεδόν τελειώσει κι έτσι κάθε δημοσιότητα είναι για καλό (των πωλήσεων).
— Πάντως ο κ. Μαλλιάς έχει έναν λόγο παραπάνω να τα πει με το νι και με το σίγμα, όχι επειδή είναι πια στέλεχος του ΕΛΙΑΜΕΠ, αλλά επειδή δεν του προτάθηκε να παραμείνει στη Διπλωματική Υπηρεσία, όπου θα μπορούσε να χειριστεί υποθέσεις όπως το Σκοπιανό και τα βαλκανικά.
— Η παρακάτω δήλωση είναι ο ορισμός του «σε φτύνουν κι εσύ κοιτάς στον ουρανό βλέποντας τις ροχάλες σαν βαριές σταγόνες»: «Η άποψη του κ. Αρίντς (σ.σ.: ότι η Ελλάδα έχει βγει με το σκουφί και ζητιανεύει) εικάζουμε ότι δεν αποτελεί θέση της τουρκικής κυβέρνησης, γιατί στερείται αλήθειας και σοβαρότητας».
— Δεν του έφθαναν όλες οι ταλαιπωρίες του κ. Πεταλωτή, υποχρεώθηκε να εκδίδει και τέτοιου είδους ανακοινώσεις από την περιοχή του Νείλου. Δηλαδή, για να καταλάβουμε, δεν καταδικάζεται η τουρκική κυβέρνηση για τις προσβολές εναντίον της Ελλάδας, γιατί ακόμη κι αν τα είπε όλα αυτά ο Αρίντς, αποκλείεται να τα συμμερίζεται η κυβέρνησή του, η οποία σύμφωνα με τον έλληνα υπουργό διακρίνεται για τη φιλαλήθεια και τη σοβαρότητά της;
— Όλος ο κόσμος -και εννοούμε ξένοι παράγοντες- σπεύδει στο Κάιρο για να αποκαταστήσει επαφές με το μετα-Μουμπάρακ καθεστώς, κι εμείς ακολουθήσαμε και πάλι τον δικό μας δρόμο. Ο Γ. Πεταλωτής αποβιβάσθηκε στη χώρα του Νείλου εκπροσωπώντας την κυβέρνηση στον εορτασμό της 25ης Μαρτίου!
— Ο Γ. Πεταλωτής έφθασε στην Αίγυπτο, η οποία εκτός από ωραίες εκδρομές και κρουαζιέρες στον Νείλο φιλοξενεί την τελευταία κατοικία του εθνικού ευεργέτη Νέστορα Τσανακλή.
— Θα μου πείτε, πώς και θυμηθήκαμε τον Νέστορα Τσανακλή: Μα ο ευεργέτης καταγόταν από την «Γκιουμουλτζίνη της Θράκης», όπως αναφέρει το τηλεγράφημα του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων την Κομοτηνή, φροντίζοντας να χρησιμοποιήσει την τουρκική ονομασία της ελληνικής πόλης…
— Δεν ξέρω πόσους συγγενείς και απογόνους έχει ο εθνικός ευεργέτης που έχουν ακόμη τα εκλογικά τους δικαιώματα στη Ροδόπη, αλλά κάθε άλλο παρά θα είναι περήφανοι να διαβάζουν στο ΑΠΕ, την ευθύνη του οποίου έχει μάλιστα ο κ. Πεταλωτής, ότι ο εθνικός ευεργέτης είναι γνήσιο τέκνο της «Γκιουμουλτζίνης»…
— Η αμερικανικής προέλευσης ιδέα δεν ήταν κακή, αλλά έλα που οι εν δυνάμει «μαθητές» της Σχολής προτιμούν να λύσουν τις διαφορές τους με Καλάσνικοφ, όλμους και πυροβολικό…
— Η πλάκα σε σχέση με τη Βόρειο Αφρική είναι ότι από εβδομάδων ο πρώτος όροφος της Βασ. Σοφίας έχει δεχθεί εισηγήσεις να αποκαταστήσει επαφή με τους εξεγερμένους της Λιβύης, αλλά πώς να μας δεχθούν που έχουν πρόσφατες τις φωτογραφίες με τις αντιπροσωπείες από την Αθήνα και τις ελληνικές σημαίες στο τσαντίρι του «συνταγματάρχη»…
— Με τις επαφές που έχει πετύχει στην περιοχή ο φον Δημήτριος Α’, μας βλέπω για διαμεσολαβητή μεταξύ του Καντάφι και του υιού του, του δεύτερου υιού του, και της θυγατέρας του…
— Το πιο ωραίο που ακούσαμε στο αποκορύφωμα της εργώδους έξαψης της ελληνικής διπλωματίας, είναι ότι ο φον έδωσε εντολή για αναστολή λειτουργίας της πρεσβείας μας στην Τρίπολη.
— Δεν θα πιστέψουμε τους κακόβουλους, ότι ισχυρό κυβερνητικό στέλεχος, του Σημίτη παλαιότερα και του ΓΑΠ τώρα, δεν μπορούσε να μη βλέπει άλλο τον ξάδερφό του (που τυγχάνει πρέσβης στην Τρίπολη) κι έτσι επελέγη το κλείσιμο της πρεσβείας.
— Πάλι καλά που αποφασίστηκε τα ελληνικά συμφέροντα στη Λιβύη να εκπροσωπούνται όχι από την τούρκικη πρεσβεία (που έχει την εκπροσώπηση και των Αμερικανών), αλλά από την ουγγρική.
— Συγγνώμη, παραλείψαμε κι άλλον συνταξιούχο και ζητούμε και πάλι συγγνώμη, αλλά δεν τους προλαβαίνουμε πια. Ο Γ. Μπεβεράτος έχει επανέλθει στην υπηρεσία, αυτήν τη φορά ως πρόεδρος του Υπηρεσιακού και του Πειθαρχικού (οπότε θα έχει την ευκαιρία να κρίνει και την υπόθεση του συνδικαλιστή Γ. Αϋφαντή).
— Εξάλλου η «συμπάθειά» του προς την ευρύτερη Αριστερά αποτυπώθηκε πριν από μερικές εβδομάδες, που ενώ είχε διορισθεί στη θέση αυτή, με άρθρο στην «Καθημερινή» λίγο έλειψε να προτείνει την απαγόρευση του ΚΚΕ, καθώς όπως καταθέτει στην αρχή της επιστολής του, «είμεθα μάρτυρες μιας προσπάθειας του ΚΚΕ να καταλύσει το κράτος». Κάλεσε μάλιστα την κυβέρνηση (η οποία τον επανάφερε σε δράση) να «αντιμετωπίσει αποφασιστικά και αποτελεσματικά την τακτική του Κομμουνιστικού Κόμματος».
— (Άσχετο αλλά πάντοτε επίκαιρο: Πώς πέρασαν τα χρόνια από την άνοιξη του 1967…)
— Μια και αναφερθήκαμε στην υπόθεση: Ας ρίξετε στην πυρά τον κ. Αϋφαντή, αλλά τουλάχιστον θα δώσετε στη δημοσιότητα ή έστω στα κόμματα ή έστω στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ένα απόρρητο σημείωμα με τον απολογισμό της διάθεσης των δεκαοκτώ, είκοσι ή τριάντα εκατ. ευρώ μυστικών κονδυλίων; Γιατί αρχίζουμε να πιστεύουμε ότι ο συνδικαλιστής διπλωμάτης δεν διώκεται τόσο γι’ αυτά που είπε σχετικά με το Ερζερούμ και τα ελληνοτουρκικά, όσο για την επιμονή του να σκαλίζει την υπόθεση των απορρήτων δαπανών. Λέτε κάποιοι «διώκτες» του να έχουν κι αυτοί πρόσβαση στο βάζο με το μέλι;
— Συμπληρωματικώς, και χωρίς να θέλουμε να υπονοήσουμε τίποτα διαφορετικό, τέσσερις πολιτικοί εμπλεκόμενοι με το υπουργείο Εξωτερικών και τη διαχείριση απορρήτων δαπανών τα τελευταία είκοσι χρόνια, ηγήθηκαν πολιτικών κομμάτων, σπορ το οποίο είναι γνωστό ότι είναι πολυέξοδο…
Γι’ αυτό όφειλαν να είναι οι ίδιοι που θα πρωτοστατούσαν στη διαφανή διαχείριση των απορρήτων δαπανών, για να μην ακούγονται μισόλογα και να μην απλώνονται σκιές.
— Όλο αισιοδοξία τα δημοσιεύματα για τη δικαστική διαδικασία στη Χάγη σχετικά με την προσφυγή της ΠΓΔΜ εναντίον της Ελλάδας για το βέτο στο Βουκουρέστι. Θέλουμε κι εμείς να συμμεριστούμε την αισιοδοξία αυτή, αλλά όπως σε όλες τις διαστάσεις της ζωής, μένει να δούμε ποιος θα δικαιωθεί στο τέλος.
— Να θυμίσουμε ότι μια πρώτη διαφωνία για την υπερασπιστική τακτική της χώρας μας είχε οδηγήσει σε απομάκρυνση από τη θέση του κορυφαίο στέλεχος της Διπλωματικής Υπηρεσίας που είχε συγκρουστεί με την κ. Τελαλιάν της Ειδικής Νομικής Υπηρεσίας, η οποία είχε και το πάνω χέρι στη διαδικασία.
— Ο δε πρώην πρέσβης μας στην Ουάσινγκτον και πιο πριν στα Σκόπια, Αλέξανδρος Μαλλιάς, με συνέντευξή του υποστηρίζει τώρα ότι από το 2007 είχε προτείνει την προσφυγή της Ελλάδας στη Χάγη για τις παραβιάσεις της Ενδιάμεσης Συμφωνίας. Γνωρίζει πολλά ο κ. Μαλλιάς για το Σκοπιανό και θα μοιραστούμε τα μυστικά του μόλις κυκλοφορήσει το βιβλίο του, το οποίο έχει σχεδόν τελειώσει κι έτσι κάθε δημοσιότητα είναι για καλό (των πωλήσεων).
— Πάντως ο κ. Μαλλιάς έχει έναν λόγο παραπάνω να τα πει με το νι και με το σίγμα, όχι επειδή είναι πια στέλεχος του ΕΛΙΑΜΕΠ, αλλά επειδή δεν του προτάθηκε να παραμείνει στη Διπλωματική Υπηρεσία, όπου θα μπορούσε να χειριστεί υποθέσεις όπως το Σκοπιανό και τα βαλκανικά.
— Η παρακάτω δήλωση είναι ο ορισμός του «σε φτύνουν κι εσύ κοιτάς στον ουρανό βλέποντας τις ροχάλες σαν βαριές σταγόνες»: «Η άποψη του κ. Αρίντς (σ.σ.: ότι η Ελλάδα έχει βγει με το σκουφί και ζητιανεύει) εικάζουμε ότι δεν αποτελεί θέση της τουρκικής κυβέρνησης, γιατί στερείται αλήθειας και σοβαρότητας».
— Δεν του έφθαναν όλες οι ταλαιπωρίες του κ. Πεταλωτή, υποχρεώθηκε να εκδίδει και τέτοιου είδους ανακοινώσεις από την περιοχή του Νείλου. Δηλαδή, για να καταλάβουμε, δεν καταδικάζεται η τουρκική κυβέρνηση για τις προσβολές εναντίον της Ελλάδας, γιατί ακόμη κι αν τα είπε όλα αυτά ο Αρίντς, αποκλείεται να τα συμμερίζεται η κυβέρνησή του, η οποία σύμφωνα με τον έλληνα υπουργό διακρίνεται για τη φιλαλήθεια και τη σοβαρότητά της;
— Όλος ο κόσμος -και εννοούμε ξένοι παράγοντες- σπεύδει στο Κάιρο για να αποκαταστήσει επαφές με το μετα-Μουμπάρακ καθεστώς, κι εμείς ακολουθήσαμε και πάλι τον δικό μας δρόμο. Ο Γ. Πεταλωτής αποβιβάσθηκε στη χώρα του Νείλου εκπροσωπώντας την κυβέρνηση στον εορτασμό της 25ης Μαρτίου!
— Ο Γ. Πεταλωτής έφθασε στην Αίγυπτο, η οποία εκτός από ωραίες εκδρομές και κρουαζιέρες στον Νείλο φιλοξενεί την τελευταία κατοικία του εθνικού ευεργέτη Νέστορα Τσανακλή.
— Θα μου πείτε, πώς και θυμηθήκαμε τον Νέστορα Τσανακλή: Μα ο ευεργέτης καταγόταν από την «Γκιουμουλτζίνη της Θράκης», όπως αναφέρει το τηλεγράφημα του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων την Κομοτηνή, φροντίζοντας να χρησιμοποιήσει την τουρκική ονομασία της ελληνικής πόλης…
— Δεν ξέρω πόσους συγγενείς και απογόνους έχει ο εθνικός ευεργέτης που έχουν ακόμη τα εκλογικά τους δικαιώματα στη Ροδόπη, αλλά κάθε άλλο παρά θα είναι περήφανοι να διαβάζουν στο ΑΠΕ, την ευθύνη του οποίου έχει μάλιστα ο κ. Πεταλωτής, ότι ο εθνικός ευεργέτης είναι γνήσιο τέκνο της «Γκιουμουλτζίνης»…
Παρόν της Κυριακής
