Η κυβέρνηση Παπανδρέου κάνει πως δεν καταλαβαίνει το μέγεθος του διογκούμενου προβλήματος- Η διείσδυση Γκιουλέν στη Θράκη και το παράδειγμα του Ουζμπεκιστάν
Αν εξετάσει κανείς στο σύνολο τους, και όχι αποσπασματικά, τις δραστηριότητες των Τούρκων για την τουρκοποίηση της Θράκης, θα πιστώσει μία κάθετη αναβάθμιση τους, το τελευταίο κυρίως έτος...
Αλλεπάλληλες επισκέψεις Τούρκων αξιωματούχων, μεταξύ των οποίων ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ο ΥΠΕΞ Νταβούτογλου, ο νούμερο δύο στο ΑΚΡ, Μπουλέντ Αρίντς, ο Μπαγίς κ.ά., και συνεχείς υποτιθέμενες «πολιτιστικές» εκδηλώσεις και τελετές, που ξεκινούν από εορτές για το... κεράσι, τελετές με ομαδικές περιτομές (σουνέτι), με ό,τι αυτό συμβολίζει, μέχρι και τον εορτασμό της επετείου καταλήψεως της Θράκης από τους Οθωμανούς, διαγωνισμό τουρκικού τραγουδιού (Yildizim Sensin) και πλείστα άλλα, όλα των οποίων αποτελούν την αιτία έντονης ανησυχίας για κάθε Έλληνα. Πλην, θα προσθέταμε, του καθ' ύλην αρμόδιου υπουργείου Εξωτερικών, η περίεργη ηγεσία του οποίου φαίνεται σαν να έχει έλθει από άλλο πλανήτη ή να τα αποδέχεται όλα αυτά ωσάν να είναι αποτέλεσμα κάποιας άγνωστης σε μας συμφωνίας...
Στον «ΚτΕ» της 29ης Απριλίου, η στήλη είχε αναφερθεί ιδιαίτερα σε μία από τις πλέον επικίνδυνες μορφές της τουρκικής διεισδύσεως στη Θράκη, και συγκεκριμένως του κινήματος των Νουρτζού του Φετουλάχ Γκιουλέν, του «πλέον επικίνδυνου ισλαμιστή του πλανήτη», όπως είχε χαρακτηρισθεί από ιδιαίτερα αξιόπιστες πηγές. Οι κρατικές υπηρεσίες ασφαλείας και πληροφοριών έχουν συγκεκριμένες πληροφορίες για την πρόσφατη τουλάχιστον δραστηριότητα του ύπουλου αυτού κινήματος, το οποίο εμφανίζεται ψευδώς ως ένα μετριοπαθές ισλαμικό κίνημα, που προάγει τον διαθρησκευτικό διάλογο και την ανεκτικότητα, αλλά στην πραγματικότητα «δίνει έμφαση στην ισλαμοτουρκική κουλτούρα και στη διαμόρφωση φιλοτουρκικών ελίτ στις χώρες στις οποίες λειτουργούν τα σχολεία του» (σ.σ.: απόσπασμα από τηλεγράφημα του Αμερικανού πρέσβη στην Άγκυρα Τζέιμς Τζέφρι της 21ης Μαρτίου 2009, που έδωσε στη δημοσιότητα το WikiLeaks). Ενδεικτικό των κεκαλυμμένων σκοπών και της δράσεως του κινήματος είναι ότι, σύμφωνα με τους «Financial Times», οι οπαδοί του αποκαλούνται «ισλαμικοί ιησουίτες» ή το αντίστοιχο του Opus Dei της Τουρκίας.
Παλαιόθεν...
Στη Θράκη, τα δύο πρώτα σχολεία του Γκιουλέν είναι ήδη γνωστά από το 2006, ενώ από πέρυσι είναι γνωστό ότι υπάρχουν σχέδια για την ανέγερση ενός σύγχρονου πολυτελούς κτιρίου, σε ακίνητο της Διαχειριστικής Επιτροπής Μουσουλμανικής Περιουσίας στο κέντρο της Κομοτηνής, με χρηματοδότηση της οργανώσεως Γκιουλέν. Στοιχεία από τη δράση του κινήματος σε άλλες χώρες δείχνουν πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η διείσδυση του Γκιουλέν σε όλες σχεδόν τις χώρες συνοδεύτηκε από μία παράλληλη οικονομική διείσδυση επιχειρηματιών-οπαδών του, οι οποίοι είναι οργανωμένοι στην επιχειρηματική ένωση Tuskon, με ιδιαίτερη επιρροή στο κυβερνών κόμμα του Ερντογάν, και θεωρούνται το βασικό εργαλείο της τουρκικής οικονομικής διεισδύσεως στον Καύκασο, στα Βαλκάνια και προσφάτως και στην Αφρική.
Κατά την άποψη της στήλης, η έντονη δραστηριότητα των Τούρκων στην Ελλάδα γενικώς και στη Θράκη ιδιαίτερα για εξαγορές εγχειρήσεων κ.λπ., οι οποίοι εκμεταλλεύονται την κατάσταση της χώρας και την απελπισία των Ελλήνων, που, στο πλαίσιο ενός κλίματος το οποίο καλλιεργούν οι ανυποψίαστοι οπαδοί της οικονομικής συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών, βλέπουν το τουρκικό οικονομικό ενδιαφέρον ως σανίδα σωτηρίας, δεν είναι άσχετη με τις επιδιώξεις του Γκιουλέν και των επιχειρηματιών οπαδών του.
Ας δούμε, όμως, σύντομα τι έγινε σε άλλες χώρες, στις οποίες υπήρξε ανάλογη διείσδυση της οργανώσεως του Γκιουλέν και των Τούρκων επιχειρηματιών που τον υποστηρίζουν. Σύμφωνα με άρθρο της γνωστής για τις αποκαλύψεις της πρώην πράκτορα του FΒΙ Τουρκοαμερικανίδας Σιμπέλ Έντμοντς (6.1.2011) με τίτλο «Στη δεκαετία του 1990 οι μαντράσα (θρησκευτικά σχολεία) του Γκιουλέν στέγαζαν 130 πράκτορες της CIA στο Κιργιστάν και στο Ουζμπεκιστάν», στην Ολλανδία ελήφθησαν αυστηρά μέτρα για τον έλεγχο και περιορισμό της χρηματοδοτήσεως των σχολείων του Γκιουλέν, ενώ η λειτουργία τους τελεί υπό συνεχή έρευνα. Στη Ρωσία, απαγορεύτηκε η λειτουργία όλων των σχολείων του Γκιουλέν και οι δραστηριότητες της σέχτας των Νουρτζού, ενώ 20 Τούρκοι οπαδοί του απελάθηκαν από την χώρα. Στο Τουρκμενιστάν, οι Αρχές έθεσαν υπό στενή παρακολούθηση και έλεγχο τα σχολεία του και διέταξαν την απάλειψη από το πρόγραμμά τους συγκεκριμένων θρησκευτικών κηρυγμάτων.
Ουζμπεκιστάν
Στο Ουζμπεκιστάν, η αντίδραση της κυβερνήσεως της χώρας ήταν ακόμη πιο δραστική. Σημειώνεται ότι η Τουρκία ήταν η πρώτη χώρα που αναγνώρισε το 1991 την ανεξαρτησία του Ουζμπεκιστάν, ότι η πλειοψηφία του πληθυσμού είναι τουρκικής καταγωγής, οι τουρκικές επενδύσεις ήσαν πάνω από 1 δισεκατομμύριο δολάρια και στη συγκεκριμένη κεντροασιατική δημοκρατία λειτουργούν περί τις 700 τουρκικές επιχειρήσεις. Σύμφωνα με δημοσίευμα του γαλλικού πρακτορείου Agence France-Presse, με τίτλο «Το Ουζμπεκιστάν κατηγορεί τουρκικές εταιρείες ότι είναι κάλυμμα ισλαμιστών» της 10ης Μαρτίου 2011, στις αρχές του 2010 η κυβέρνηση του Ουζμπεκιστάν έλαβε δραστικά μέτρα εναντίον των τουρκικών επιχειρήσεων, προβαίνοντας σε μία σειρά επιδρομών των δυνάμεων ασφαλείας σε αρκετές από αυτές, οι οποίες κατηγορήθηκαν ότι ενεργούσαν ως προκάλυμμα του κινήματος των Νουρτζού του Γκιουλέν.
Τον Μάρτιο του 2011, προεβλήθη στην κρατική τηλεόραση ένα ντοκιμαντέρ σχετικά με την υπόγεια δράση των οπαδών του Γκιουλέν. Σε αυτό ανεφέρετο ότι τα τελευταία δύο χρόνια πάνω από 54 Τούρκοι υπήκοοι οδηγήθηκαν στα δικαστήρια για παράνομες δραστηριότητες και ότι 50 τουρκικές επιχειρήσεις κλείσθηκαν για παραβίαση των νόμων του κράτους και πρόκληση ζημιών στο ουζμπεκικό κράτος, ενώ με μία μόνο απόφαση δικαστηρίου της Τασκένδης κατασχέθηκαν μετρητά και εμπορεύματα τουρκικών εταιρειών άνω των 500 εκατ. δολαρίων! Σημειώνεται ότι η τηλεόραση της χώρας είχε αναφέρει επανειλημμένως σε εκπομπές της ότι οι τουρκικές εταιρείες είχαν δημιουργήσει μία σκιώδη οικονομία, χρησιμοποιώντας διπλά βιβλία, και ότι είχαν εμπλακεί στη διάδοση θρησκευτικών και εξτρεμιστικών ιδεολογιών.
Οι εκπομπές αυτές βασίσθηκαν προφανώς σε στοιχεία από εφόδους που πραγματοποίησαν ομάδες των δυνάμεων ειδικών επιχειρήσεων των Αρχών ασφαλείας στο τέλος του 2010, στο μεγαλύτερο και παλαιότερο -τουρκικών συμφερόντων- σούπερ μάρκετ της Τασκένδης «Turkuaz». Ταυτόχρονα, ένα από τα πλέον σύγχρονα σχολεία της χώρας που λειτουργούσε με τουρκική χρηματοδότηση (Γκιουλέν) έκλεισε με εντολή των Αρχών «για λόγους ασφαλείας».
Στο ντοκιμαντέρ της κρατικής τηλεοράσεως κατηγορήθηκαν Τούρκοι επιχειρηματίες για διανομή προπαγανδιστικού υλικού των Νουρτζού του Γκιουλέν και για την ίδρυση οίκων προσευχής, οι οποίοι είναι παράνομοι στο Ουζμπεκιστάν. Σε μία άλλη εκπομπή, στο δεύτερο κρατικό κανάλι της χώρας, Yoslar (Νεολαία), ανεφέρθη ότι άνω των 12 τουρκικών εκπαιδευτικών εταιρειών εργάζονταν για τη δημιουργία μυστικών πυρήνων των Νουρτζού. Στην ίδια εκπομπή, ανεφέρθη επίσης ότι ο Τούρκος επιχειρηματίας Μεχμέτ Ζεκί (κατά πληροφορίες μέλος της Tuskon) χρηματοδοτούσε τη δράση της εν λόγω θρησκευτικής οργανώσεως στο Ουζμπεκιστάν, ο οποίος καταδικάστηκε σε φυλάκιση 16 ετών.
Συλλήψεις
Παράλληλα, ο όμιλος ανθρωπίνων δικαιωμάτων Ezgulik ανέφερε ότι άνω των 50 Ουζμπέκων είχαν συλληφθεί τα τελευταία χρόνια και είχαν μπει στη φυλακή, με την κατηγορία ότι ανήκαν στο κίνημα των Νουρτζού του Γκιουλέν και ότι διένειμαν υλικό το οποίο αποτελούσε απειλή για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια. Μεταξύ αυτών, ήταν τρεις δημοσιογράφοι και πέντε εργαζόμενοι στην εφημερίδα «Iklim» και στο περιοδικό «Irmok», τα οποία είχαν κλείσει το 2009 με απόφαση των Αρχών της χώρας.
Όπως ανέφερε το συγκεκριμένο κανάλι, οι περισσότεροι των καταδικασθέντων είχαν αποφοιτήσει από τουρκικά σχολεία, τα οποία χρήματοδοτούντο από ιδιωτικές οργανώσεις (οπαδών του Γκιουλέν). Πέραν των δραστικών αυτών μέτρων, η κυβέρνηση του Ουζμπεκιστάν έκλεισε όλα τα τουρκικά σχολεία στην χώρα και, θέλοντας προφανώς να απαλλαγεί από κάθε επιρροή της Τουρκίας στον εκπαιδευτικό τομέα και των ήδη αντιληπτών βλαβερών συνεπειών της για την ασφάλεια της χώρας, διέταξε την επιστροφή όλων των Ουζμπέκων φοιτητών, που σπούδαζαν σε τουρκικά πανεπιστήμια.
Ερώτημα: Έχει καμία ιδέα για όλα αυτά ο ΥΠΕΞ Δ. Δρούτσας, ο οποίος, όπως προκύπτει εκ πληροφοριών αλλά και -κυρίως- εξ όσων συμβαίνουν στη Θράκη, φαίνεται να κλείνει επιμελώς τα μάτια, επηρεάζοντας έτσι άμεσα και το έργο των υπηρεσιών ασφαλείας της χώρας;
(ΚτΕ 28/05/2011 - ΜΑΝΟΣ ΗΛΙΑΔΗΣ)
(Σ.Λ.)
