- Να κάνουμε την κρίση ευκαιρία και να προχωρήσουμε στην διάσωση και όχι στο ξεπούλημά μας
- Ή θα τους τελειώσουμε εμείς, ή θα μας τελειώσουν αυτοί... Η απόφαση είναι δική μας...
- Το πρόβλημα της χώρας είναι οι πολιτικοί και όχι οι πολίτες
Το παρόν πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να βρει λύση στην κρίση, επειδή το ίδιο το πολιτικό σύστημα έχει δημιουργήσει το πρόβλημα. Το ίδιο το πολιτικό σύστημα, επί δεκαετίες, «έθρεψε» το τέρας του χρέους που σήμερα κάποιοι απαιτούν να πληρωθεί έως τελευταίας δεκάρας, ενώ κάποιοι αχαρακτήριστοι πολιτικοί υπόσχονται στους «δανειστές» πως η αποπληρωμή θα γίνει…! Αυτό το ανερυθρίαστο πολιτικό σύστημα, χρέωσε τη χώρα για να κρύψει την ανικανότητά του, την ανυποληψία και την ιδεολογική του ανυπαρξία. Αυτό το επαίσχυντο πολιτικό σύστημα όζει σαν βόθρος και τολμά να βροντοφωνάζει πως θα επιφέρει την κάθαρση! Θράσος απροσμέτρητο…!
Κι ενώ η ανομολόγητη χρόνια πολιτική κρίση δημιούργησε τεράστια οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά αδιέξοδα, σήμερα οι πολιτικοί «φωστήρες» διατρανώνουν την ύπαρξή τους και δηλώνουν αποφασισμένοι να πατήσουν πάνω στο κουφάρι της χώρας και πάνω στα πτώματα των πολιτών, προκειμένου να… επιφέρουν την κάθαρση!!! Στην πραγματικότητα, καμία κάθαρση, καμία διαφάνεια δεν ενδιαφέρει τους πολιτικούς – βρυκόλακες. Η αυτοδιάσωσή τους είναι ο αυτοσκοπός τους. Η συγκάλυψη των εγκλημάτων τους εις βάρος της χώρας, είναι ο πραγματικός τους στόχος. Και για να το επιτύχουν αυτό, είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν τους πάντες και τα πάντα, για να μην «καρφωθούν» από οποιαδήποτε επίσημα χείλη. Κι ενώ προφασίζονται την διάσωσή μας, την ίδια στιγμή και με τις κατάλληλες προεργασίες αποδεικνύεται πως έχουν ποντάρει στις διεθνείς «αγορές» στην κατάρρευση της χώρας!!!
Χωρίς ενδοιασμούς, μαθαίνουμε πως ενώ διαφώνησαν σε συναινετική διακυβέρνηση, συμφώνησαν να μην ερευνηθεί το χρέος!!! Χωρίς ενδοιασμούς παραβιάζεται συστηματικά το Σύνταγμα της χώρας και κανείς δεν διαμαρτύρεται σε ικανό βαθμό για να σταματήσει το αίσχος του συγκεκαλυμμένου ξεπουλήματος μιάς ολόκληρης χώρας. Πολλοί είναι οι πολίτες που αισθάνονται πλέον πως η παρούσα κυβέρνηση απλά οριστικοποιεί το grande colpo και μέσω ξεδιάντροπων εκβιασμών προς τους πολίτες επιχειρείται κάτι που καμία κυβέρνηση του πλανήτη δεν θα τολμούσε ποτέ… Με σαφέστατη προτεραιότητα την αποπληρωμή του «χρέους» και σε υποδεέστερη θέση την ύπαρξη των πολιτών, η κυβέρνηση Παπανδρέου διαχειρίζεται τον κατακερματισμό της χώρας. Και αυτή η μεθόδευση δεν ανακόπηκε από το υπόλοιπο μέρος του πολιτικού συστήματος, αφού η αντιπολίτευση αρκείται σε καταγγελτικά λογίδρια ή πορείες εκτόνωσης της οργής των πολιτών…
Έτσι, το παιδί από τη Μινεσότα, που έβγαλε σπυρί όταν μας ανακοίνωσε την έλευση του ΔΝΤ, που φόρεσε μοβ γραβάτα όταν υπέγραψε το μνημόνιο, τώρα δηλώνει πως θα προχωρήσει τον μοναχικό δρόμο για την διάσωση της χώρας, ενώ όλοι του φωνάζουν πως βαδίζει προς την καταστροφή. Και οι… επόμενοι διασώστες μας περιμένουν να «πέσει το φρούτο» για να έρθουν να επαναδιαπραγματευθούν τον θάνατο της χώρας!!!
Όμως, ενώ είναι δεδομένη η κατάρρευση του πολιτικού συστήματος (αλλά και της ίδιας της χώρας), ενώ είναι δεδομένη η ανικανότητα διαχείρισης της τεράστιας κρίσης που βιώνει η χώρα, δικαιολογημένα αναρωτιόμαστε: και πως είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό; Η απάντηση είναι –δυστυχώς- απλή. Ή η παρεούλα που μας κυβερνά αποτελείται από ηλίθιους ή είναι μία ομάδα δοσίλογων που ξεπουλούν για να διασωθούν προσωπικά (κερδίζοντας ταυτόχρονα και κάποια δισ. για να έχουν να τρώνε και τα απόγονοί τους σε βάθος δεκάδων γενεών…).
Δυστυχώς, μόνο η εσκεμμένη πολιτική στρατηγική μπορούσε να μας οδηγήσει σε αυτό το σημείο. Δεν είναι δυνατόν να έκαναν τόσα συνεχόμενα (και ταιριασμένα μεταξύ τους) λάθη… Δεν είναι δυνατόν, όση ανικανότητα και να διαθέτουν, να μην μπόρεσαν να κάνουν κάτι σωστό για τη χώρα. Οι παρόντες κατόρθωσαν σε λιγότερο από 18 μήνες (μέσα σε περίπου 6 μήνες για να είμαστε ακριβείς) να απομονώσουν οικονομικά την χώρα από τις αγορές δανεισμού, ενώ δεν δίστασαν να ταξιδέψουν σε ολόκληρο τον πλανήτη για να συκοφαντήσουν επανειλημμένως τον Ελληνικό λαό!!! Οι προηγούμενοι κατόρθωσαν να επιτρέψουν να κατοικήσει μονίμως στην πατρίδα μας το χάος (βλ. λαθρομετανάστες)…! Οι πιο προηγούμενοι κατέστρεψαν δεκάδες χιλιάδες νοικοκυριά μέσα από το Χρηματιστήριο, μέσα από τα έργα των Ολυμπιακών Αγώνων κ.α. Και όσο γυρίζουμε προς τα πίσω, τόσο βλέπουμε λάθη, τόσο βλέπουμε μεθοδεύσεις παραμονής στην εξουσία και απόκρυψης της «ανικανότητάς» τους να κυβερνήσουν. Και όμως, γνώριζαν την σημερινή κατάληξη και ίσως να την γνώριζαν (όλοι τους) με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες, αφού η κυρία Μπενάκη ήταν σαφέστατη όταν ορκιζόταν (την πρώτη φορά ο επιτυχημένος πρωθυπουργικός φίλος του Ανδρέα Παπανδρέου) ο Κάρολος Παπούλιας, λέγοντάς του πως θα ζήσει ως πρόεδρος μία οικονομική κρίση και την συρρίκνωση της χώρας για το Ευρωπαϊκό όφελος!!!
Και τι κάνουμε τώρα; Αυτή η ερώτηση βρίσκεται στο μυαλό όλων μας. Πώς θα αντιμετωπίσουμε αυτή την κατάσταση; Πώς μπορούμε να ανατρέψουμε τα όσα κάποιοι σχεδιάζουν (αλλά και μας τα ανακοινώνουν) εις βάρος της πατρίδας μας;
Με δεδομένο πως οι εξουσίες τρέμουν τους λαούς, θα πρέπει να κατανοήσουμε πως πρώτιστο μέλημά μας είναι να ομονοήσουμε, ειδάλλως θα μετατραπούμε είλωτες στα σύγχρονα χαλιφάτα της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης, δούλοι των τραπεζών και στατιστικοί αριθμοί, ανάξιοι να μας αντιμετωπίζουν ως ανθρώπους… Ίσως να ακούγονται «βαριά» αυτά, αλλά είναι η τραγική αλήθεια. Η αλήθεια που προσπαθούν να μας εκβιάζουν να δεχθούμε ως μονόδρομο οι τράπεζες και οι «εκπρόσωποί» τους… Αφού, λοιπόν, ομονοήσουμε, αφού ιεραρχήσουμε την ανάγκη αποτίναξης της οικονομικής χούντας και την παραδειγματική τιμωρία των δοσίλογων λακέδων των τραπεζιτών, θα πρέπει να φροντίσουμε (χωρίς εγωκεντρισμούς, εγωπάθειες και ματαιοδοξίες) να προβάλουμε τους ικανούς, τους αγνούς πατριώτες και γενικά εκείνους για τους οποίους τρέφουμε σοβαρές ελπίδες πως θα καταφέρουν να οργανώσουν τις τοπικές κοινωνίες, ενώ ταυτόχρονα θα επωμιστούν το βάρος της ανάδειξης προσώπων διαχείρισης της χώρας. Δεδομένο πρέπει να θεωρείται πως ο δρόμος αυτός δεν θα είναι εύκολος, αλλά θα έχει θετική πρόοδο και με την κατάλληλη εσωτερική οργάνωση (και όχι αποδιοργάνωση που γίνεται από την κυβέρνηση Παπανδρέου) και ικανή αυτοδιαχείριση των υπαρκτών πόρων και την ενίσχυση αποδιοργανωμένων βασικών τομέων της οικονομικής ανεξαρτησίας (π.χ. γεωργία), πολύ σύντομα θα επανέλθουμε δριμύτεροι από όσο ποτέ… Ταυτόχρονα θα έχουμε αποκτήσει τον αυτοσεβασμό μας, αλλά και τον σεβασμό όλων εκείνων που σήμερα βρίσκονται απέναντί μας.
Ο δρόμος που έχουμε μπροστά μας είναι μονόδρομος. Οδηγεί προς τα επάνω και θα είναι κουραστικός. Όμως, θα είμαστε ελεύθεροι ως άνθρωποι και θα εργαστούμε για να δώσουμε στα παιδιά μας μία χώρα πραγματικής (και όχι εικονικής) προόδου, ελεύθερη, ανεξάρτητη και κυρίως… χωρίς να έχει απολέσει ούτε μία πέτρα από την γη της… Όταν μπορέσουμε να προχωρήσουμε στην αυτό-οργάνωσή μας (και όχι στην ταχύτατη αποδιοργάνωση που σήμερα εκτελεί η τραγική κυβέρνηση Παπανδρέου), τότε εκείνοι που σήμερα μας πιέζουν θα προστρέξουν να μας στηρίξουν. Γιατί; Μα, μην ξεχνάτε πως η πατρίδα μας είναι «οικόπεδο γωνιακό», με καλή θέα στην ενέργεια, αλλά και στον γεωπολιτικό έλεγχο μίας περιοχής που σύντομα θα προσελκύσει τεράστια κεφάλαια…
Θα προσπαθήσουν να μας βγάλουν έξω από αυτόν τον δρόμο που ήδη αρχίσαμε να προχωράμε. Θα βάλουν τα "εργαλεία" τους, θα ρίξουν το παρακράτος ανάμεσά μας, θα προσπαθήσουν να μας διαιρέσουν (η γνωστή μέθοδος), δεν θα διστάσουν να μας χτυπήσουν με όποιο όπλο διαθέτουν, με όποιο τρόπο τους επιτρέψουμε να το κάνουν... Ο δρόμος αυτός που επιλέγουμε μας οδηγεί σε ένα αύριο, ενώ ο δρόμος που αυτοί επέλεξαν για εμάς μας οδηγεί στο πουθενά, σε μία καταστροφική έρημο... Θέλει προσοχή το "θηρίο" όταν είναι στα τελευταία του. Γίνεται πιό επικίνδυνο από ποτέ...
Το μέλλον μας είναι στα χέρια μας και όχι στα χέρια αυτών των πολιτικών δυνάμεων που μέσα από μυστικοσυμβούλια, πίσω από τις πλάτες μας και με προπαγανδιστικές μεθόδους προσπαθούν να μας πείσουν πως ο αργός θάνατος είναι προτιμότερος από τον αγώνα για την ζωή. Ας κάνουμε λοιπόν την κρίση ευκαιρία, για να γίνουμε καλύτεροι πολίτες, να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, να γίνουμε άξιοι σεβασμού όπως και οι πρόγονοί μας…
Μπορούμε; Σίγουρα ναι! Και, πρέπει να θυμόμαστε πως αν εμείς δεν προσπαθήσουμε να σωθούμε, κανένας δεν θα απλώσει το χέρι του να μας σώσει…
Κωνσταντίνος
