Αγαπητό EΛΛΗΝΙΚΟ ΒΗΜΑ,
Στις 16/11/11 δημοσιεύτηκε στη εφημερίδα Le Monde ένα εξαιρετικά συγκινητικό και ελπιδοφόρο άρθρο με την υπογραφή ενός φωτισμένου ανθρώπου και επιστήμονα που γράφοντας το,είχε ως μοναδικούς του οδηγούς την αγάπη του για την...
Ελλάδα και ένα πολύ δυνατό όπλο,τη γνώση.Ο συνδυασμός λοιπόν,από τη μια πλευρά του συναισθήματος και από την άλλη της λογικής που κάνει το συναίσθημα να λειτουργεί αξιόπιστα και υποστηρικτικά, χάρισε σε όλους τους Έλληνες ένα κείμενο-γροθιά προς όλους τους απαίδευτους λακέδες συμφερόντων,τραπεζιτών και λοιπών τεχνοκρατών.
Ο Etienne Roland,πρώην διευθυντής της Γαλλικής Σχολής Αθηνών (EFA) και επίτιμος καθηγητής Ελληνικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Paris I-Panthéon-Sorbonne,τοποθετήθηκε στα πλαίσια του πρόσφατου δημοσιεύματος της έγκυρης γαλλικής εφημερίδας με τίτλο Ελλάδα-Ευρώπη:η μεγάλη παρεξήγηση όπου, μεταξύ άλλων,τέθηκε υπό αμφισβήτηση η ευρωπαϊκότητα της χώρας μας.
Σε ένα κείμενο-ποταμό ο φιλέλληνας και διαπρεπής Γάλλος επιστήμονας κατακεραυνώνει όλους αυτούς που κατά καιρούς έθεσαν ή εξακολουθούν να θέτουν εν αμφιβόλω τον ευρωπαϊκό χαρακτήρα του τόπου μας.Και δεν σταματά εδώ.Συνεχίζει,δηλώνοντας τον αποτροπιασμό του,ως φιλέλληνας και ως Γάλλος, επειδή ο γαλλικός τύπος προβάλλει τον Έλληνα, προσδίδοντας του τους χαρακτηρισμούς του ψεύτη και του πονηρού.Και αναρωτιέται στη συνέχεια αν η Ελλάδα δεν είναι ευρωπαϊκή χώρα,ποιος αξίζει αυτόν τον τίτλο.
Μέσα από μια σειρά από επιλεγμένα παραδείγματα επιχειρεί και καταφέρνει να ανατρέψει, τους άδικους και πολλές φορές ύποπτους ισχυρισμούς,όλων αυτών που άλλο στόχο δεν έχουν από το να πλήξουν το κύρος της χώρας μας,ώστε να μπορέσουν να την αλώσουν ευκολότερα.Με εξαιρετικά ενδιαφέρουσες αναφορές στην προσφορά της Ελλάδας και του ελληνικού πολιτισμού στην Αναγέννηση,στα γράμματα και τις τέχνες,αλλά και στην ανεκτίμητη έμπνευση που πλουσιοπάροχα έλαβαν οι Γάλλοι κλασσικοί του 18ου αιώνα από τον ευλογημένο αυτό τόπο.Δεν παρέλειψε επίσης να αναφερθεί στον Θεόφιλο,τον Τσαρούχη,τον Κορνήλιο Καστοριάδη,αλλά και στις μεταφράσεις του έργου των Vernant,Foucault και Derrida στα ελληνικά,τονίζοντας με τον τρόπο αυτό το υψηλότατο επίπεδο των πνευματικών αναζητήσεων στην Ελλάδα.
Καταλήγοντας,διαπιστώνει την σπουδαιότητα της χώρας μας σε αυτό που όλοι αποκαλούμε γενικόλογα Ευρώπη, Ευρωπαϊκή ιδέα και Δημοκρατία και θα ήθελα τα τελευταία λόγια του να μείνουν στη σκέψη των πολιτικών ανδρών που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αποφασίζουν για το μέλλον της πατρίδας μας:Η Ευρώπη δεν έχει για τσιμέντο τράπεζες και τραπεζίτες,έχει για τσιμέντο έναν πολιτισμό,και ο ελληνικός πολιτισμός είναι ένα από τα στοιχεία που μας ενώνουν.
Σας ευχαριστούμε από καρδιάς,όλοι οι Έλληνες,κύριε καθηγητά...
