Αγαπητό ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΒΗΜΑ,
Επικαιρότητα απίστευτη και σήμερα με θέματα που το ένα καλύπτει το άλλο. Τι να πρωτοδιαλέξει κανείς και τι να πρωτοσχολιάσει. Ο τραγικός θάνατος του Θόδωρου Αγγελόπουλου, μετά από τον σοβαρότατο τραυματισμό του χθες σε...
τροχαίο και η απώλεια ενός σπουδαίου Έλληνα σίγουρα χάραξε τη μέρα. Το σημαντικό του έργο και κυρίως η αγάπη του για την Ελλάδα ήταν αυτά που τον έκαναν οικουμενικό και ακριβώς τα δύο αυτά στοιχεία που μας κάνουν περήφανους για τον Αγγελόπουλο, τα ίδια ακριβώς στοιχεία μας κάνουν αναπόφευκτα να συγκρίνουμε σπουδαίους ανθρώπους με μικρούς, μικρούς και ασήμαντους. Και δυστυχώς η μιζέρια του πολιτικοοικονομικού, αλλά και κοινωνικού μας συστήματος έχει να επιδείξει μόνο τέτοιους πια.
Τα κυκλώματα τοκογλυφίας και εκβιασμών στη Θεσσαλονίκη, αλλά κυρίως οι σχέσεις τους με πολιτικά πρόσωπα όλων των κομμάτων και με ανθρώπους κατάλληλα τοποθετημένους στις σωστές θέσεις, ώστε να διευκολύνονται οι κάθε λογής παρανομίες τους, αποτελεί μια σκληρή πραγματικότητα, μέσα στην μνημονιακή Ελλάδα και σίγουρα αυτά που ήρθαν μέχρι τώρα στο φως της δημοσιότητας, δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου. Η ιστορία έχει σίγουρα βαθύτερες ρίζες και αυτό αποδεικνύεται και από τα γεγονότα που εξακολουθούν να βγαίνουν στο φως. Σήμερα είχαμε π.χ την αυτοκτονία(!)- ή μήπως πρόκειται για κάτι άλλο; - του κουμπάρου του εγκέφαλου του ενός από τα τέσσερα κυκλώματα, ενώ χθες και προχθές κάποια από τα '' λουλούδια '' της Θεσσαλονίκης, 19 για την ακρίβεια, μετά την απολογία τους στον ανακριτή ,αφέθηκαν ελεύθερα με περιοριστικούς όρους και με την καταβολή μεγάλης χρηματικής εγγύησης που ξεκινούσε από το ποσό των 10.000 ευρώ και έφτανε μέχρι τις 300000 ευρώ. Και εδώ βεβαίως όλοι μας αναρωτηθήκαμε πως μπόρεσαν, βρήκαν και πλήρωσαν αμέσως 200.000 ευρώ πχ ένας δημοσιογράφος της κρατικής ΕΤ3 ή ένας εφοριακός. Σίγουρα η ερώτηση μας θα μείνει χωρίς απάντηση, η φαντασία μας όμως σίγουρα καλπάζει ήδη.
Και μέσα σε όλα αυτά, εμφανίσθηκαν και οι '' αδιάβαστοι '' δελφίνοι. Γιατί είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι την '' τεμπελιά '' τους θα την πληρώσουν ακριβά, αφού οι γονείς τους, οι ψηφοφόροι τους δηλαδή, τους έστειλαν στο σχολείο, στη Βουλή ήθελα να πω, για να διαβάζουν και όχι κύριε Χρυσοχοίδη για να ασχολείστε με το τι θα παίξετε με τους συμμαθητές στο διάλειμμα, ή Κυρία Κατσέλη για να '' ξεπετάτε '' τα μαθήματα σας το πρωί του Σαββάτου, ώστε να έχετε το υπόλοιπο Σαββατοκύριακο ελεύθερο. Έτσι, στην καλύτερη περίπτωση, το μόνο που θα καταφέρετε είναι να μείνετε μεταξεταστέοι. Γιατί είπαμε, οι γονείς,εμείς δηλαδή , πληρώνουν αδρά για να έχετε εσείς τα καλύτερα, αλλά τι να την κάνουμε τώρα όλοι εμείς οι Έλληνες τη δήλωση και των δυο σας, ότι υπογράψατε το Μνημόνιο χωρίς να διαβάσετε αυτό που υπογράψατε. Να σας δώσουμε άφεση αμαρτιών για ποιο απ' όλα ; για την αναίδεια, για το θράσος ή για την ανεπάρκεια σας ; Θέλετε να ηγηθείτε και του ΠΑΣΟΚ. Βέβαια, τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα, τι είναι το ΠΑΣΟΚ τώρα πια; Κόμμα δεν είναι πάντως, μάλλον πολιτικό ρετάλι θυμίζει πια, που όταν και αν πάτε ποτέ σε εκλογές, θα έχει να ανταγωνιστεί άλλα κόμματα-σκιές. Ευτυχώς, σας καταλάβαμε όλοι, όλους σας πια.
Οι δανειστές μας τώρα πιέζουν γιατί δεν είναι πάλι καθόλου μα καθόλου ικανοποιημένοι από τους ρυθμούς μας. Μας κατηγορούν ξανά, ότι δεν έχουμε βρει τον σωστό ρυθμό στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Μας κατηγορούν ότι δεν μπορούμε να βρούμε ούτε το σωστό τρόπο, ώστε να απολύσουμε γρήγορα-γρήγορα με συνοπτικές διαδικασίες 150.000 δημοσίους υπαλλήλους. Προσπαθούν δε να βοηθήσουν τους εργαζομένους, ώστε να συνεργαστούν αρμονικά με τους εργοδότες για να μην χαθούν τα δώρα και ο 13ος και 14ος μισθός στον ιδιωτικό τομέα. Και βλέπουμε πάλι ότι όλα γίνονται ξανά με τη σκέψη και της Τρόικας, αλλά και των εργοδοτών, στο να μην βγει χαμένος ο εργαζόμενος.
Αλλά και από συλλήψεις για χρέη στο δημόσιο, δεν μείναμε παραπονεμένοι: αυτή τη φορά, σειρά είχε ο Σεραφείμ Φυντανίδης. Γιατί, ως γνωστό στην Ελλάδα, το τελευταίο χρονικό διάστημα η Δικαιοσύνη ματώνει καθημερινά για να μας αποδείξει ότι όλοι είμαστε ίσοι απέναντι στο νόμο.Έτσι για χρέη έχουν παρελάσει από μπροστά μας με τα γνωστά, χαριτωμένα '' βραχιολάκια '', δημοσιογράφοι, επιχειρηματίες, τραγουδιστές, καναλάρχες, εκδότες και γενικότερα, όλος ο καλός ο κόσμος.
Αλλά είχαμε και την ωμή παρέμβαση της παρωχημένου, φοβικού και τρομοκρατημένου κράτους στο έργο της Δικαιοσύνης, ενός κράτους που στην προσπάθεια του να τα κουκουλώσει όλα και να σπρώξει τη σκόνη κάτω από το χαλί, μέσω του ίδιου του Υπουργού Δικαιοσύνης, προβαίνει σε αψυχολόγητες κινήσεις απελπισίας, ζητώντας την αντικατάσταση των οικονομικών εισαγγελέων Πεπόνη- Μουζακίτη. Κάνοντας μας όλους μας να σκεφτούμε το προφανές: κάποιοι, κάτι φοβούνται και προσπαθούν να '' κλείσουν '' τα στόματα των εισαγγελέων, ώστε να μην πουν άλλα. Και βεβαίως ο τρόπος που το κάνουν, μέσα στην ταραχή τους προφανώς, άτσαλος και απρόσεχτος.
Και επειδή όλα αυτά δεν είναι παρά δείγματα μιας κοινωνίας σε πλήρη παρακμή, μιας κοινωνίας, που η κρίση αξιών κυρίως και η οικονομικοπολιτική κρίση στη συνέχεια, την έχουν κάνει να ξεστρατίσει, θα επανέλθω στην βαρύτατη απώλεια του Θόδωρου Αγγελόπουλου και θα σας θυμίσω μια άλλη Ελλάδα, την Ελλάδα της καρδιάς μας. Με ιδιαίτερη συγκίνηση σήμερα
πληροφορήθηκα, ότι σε κάποιο τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Αθήνας, μετά από παρότρυνση της καθηγήτριας τους, οι φοιτητές, αφού ενημερώθηκαν για την προσωπικότητα και το έργο του σπουδαίου Έλληνα που τόσο τραγικά χάθηκε, τήρησαν στη μνήμη του ενός λεπτού σιγή. Άρα, ακόμα και μέσα σε αυτό '' το τοπίο της ομίχλης '' , για να θυμηθούμε και την εξαιρετική αυτή ταινία του Αγγελόπουλου, υπάρχει ελπίδα. Γι 'αυτήν την ελπίδα, αξίζει να μην τους κάνουμε το χατήρι και να μην το βάλουμε κάτω.
