Ο Μακαριστός Χριστόδουλος επαληθεύτηκε: «Να είστε έτοιμοι, προετοιμάζουν γενική έφοδο κατά της χώρας»

Όταν, το 2005, ο Χριστόδουλος μιλούσε για «σχέδιο κατά της Ελλάδας», κάποιοι τον έβρισκαν υπερβολικό. Όταν, το 2006, είπε:

«να είστε έτοιμοι γιατί κάποιοι προετοιμάζουν γενική έφοδο κατά της χώρας», πολλοί δεν τον πήραν στα σοβαρά, υπνωτισμένοι από την εικονική πραγματικότητα της δήθεν «ισχυρής Ελλάδας». Όταν, το 2007, στο τελευταίο του μήνυμα, προέτρεπε για «αντίσταση και ανάκαμψη για ό,τι κινδυνεύει», είχε δει τις δύσκολες μέρες που έρχονταν και ήθελε να προειδοποιήσει.

«Οι Ευρωπαίοι έδειξαν πως δεν θέλουν το καλό μας και έγιναν αίτιοι εθνικών συμφορών. Τώρα είμαστε αδελφοί με τους Ευρωπαίους. Και καλά κάναμε. Να τα ξεχάσουμε όλα; Να τα συγχωρήσουμε ναι, να τα ξεχάσουμε όχι. Πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί. Τώρα ο κίνδυνος είναι να υποστούμε μια νέα Άλωση», έλεγε λίγο μετά την ενθρόνιση του, 15 χρόνια πριν, και είχε τόσο δίκιο.Θα αναγνωριστεί η γενοκτονία των Ποντίων 6/7/2006

Η γενοκτονία των Ποντίων θα αναγνωριστεί, διότι το αίμα του δικαίου δεν θάβεται στη γη, αλλά ανεβαίνει στον Θεό. Σήμερα βεβαίως, δεν βρισκόμαστε σε πολεμική περίοδο. Η πολιτική μας ηγεσία μπορεί να υποστηρίξει σε διεθνές επίπεδο τα δίκαια των Ελλήνων. Αλλά αυτό δεν είναι επιχείρημα για να ρίξετε τη σημαία του αγώνα. Ο αγώνας σας δεν είναι απότοκος συνθηκών, είναι το αναμμένο καντήλι της ψυχής σας, που η φλόγα του φαίνεται ακόμη και στον χορό σας.

Γιατί θέλουν να διαγράψουν το 1821 25/3/2002

Το σύστημα έχει υποβαθμίσει το Εικοσιένα, το μήνυμα του, τις θυσίες όσων αγωνίστηκαν με υπερηφάνεια κι αξιοπρέπεια για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία. Κατά βάθος μάλιστα, λόγω του ευδαιμονισμού, της ξιπασιάς και της δουλοφροσόνης έναντι των υλικά ισχυρών που διακατέχει τους ηγέτες του, το σύστημα έχει σβήσει από τη μνήμη του το ’21 και θέλει να το διαγράψει και από τους Έλληνες, γιατί το βλέπει ως εμπόδιο στην αφομοίωση τους στη χοάνη του συγκρητισμού και στην υποταγή τους στο παντοδύναμο τίποτε, στο πανίσχυρο μηδέν της ανθρώπινης εξαθλίωσης.

Δεν θα τους περάσει όμως. Οι Έλληνες απέδειξαν στο θέμα των ταυτοτήτων και συνεχώς με τις ενέργειες τους τεκμηριώνουν το γεγονός ότι κρατούν ζωντανό στη μνήμη τους τον ευαγγελισμό της Θεοτόκου και τον ευαγγελισμό του γένους και με πρωτοπορούσα την Εκκλησία τους προσφέρουν την πνευματική και πολιτισμική διακονία τους στην Ενωμένη Ευρώπη, χωρίς ίχνος έπαρσης αλλά και χωρίς κανένα σύμπλεγμα κατωτερότητας. Και πρέπει όλοι να γνωρίζουν ότι η Εκκλησία, με τον παλμό της θρησκεύουσας ψυχής των παιδιών της, θα αποτελεί μέχρι συντέλειας του αιώνα τεράστια και αποτελεσματική δύναμη αντίστασης εναντίον όλων όσοι νομίζουν ότι ήρθε η ώρα να ανατρέψουν την πνευματική ιστορία του γένους, να εξουθενώσουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και να διαστρέψουν την αλήθεια μετατρέποντας την τυραννία σε δήθεν ανθρώπινα δικαιώματα, το μυστήριο της ζωής σε μηχανιστικό φαινόμενο, και τον άνθρωπο από εικόνα του Θεού σε πριόνι και εργαλείο των σκοπιμοτήτων τους.

Ο ξένος παράγων θέλει να επιβληθεί 14/3/2004

Ο άνθρωπος, έχοντας πλέον αποκοπεί από τη θεμελίωση του μέσα στη σχέση με τον πλησίον, έχοντας αντικαταστήσει την αφοσίωση και τη θυσία με κώδικες ηθικής συμπεριφοράς, έχοντας στερηθεί σταθερές αναφορές που του έδιναν τις συντεταγμένες του στον κόσμο, παραδίδεται γρήγορα στις δυνάμεις της αλλοτρίωσης. Οι δυνάμεις αυτές οπλίζουν το άτομο στον αγώνα του να επικρατήσει επί των άλλων, με κάθε τρόπο, στη σκληρή και απρόσωπη καταναλωτική -δηλαδή υλιστική- κοινωνία. Στη νεωτερική και μετανεωτερική παιδεία δεν επιδιώκεται η μόρφωση του νέου ανθρώπου και η διάπλαση της ψυχής του, αλλά η επαγγελματική κατάρτιση του. Εδώ και χρόνια, ακούμε την άρχουσα λογική να ζητάει σύνδεση της εκπαίδευσης με την παραγωγή — και δεν έχουμε αντιδράσει, ίσως, όσο θα έπρεπε. Από το 1989, διατυπώθηκε, επισήμως πλέον στην Ευρώπη, το αίτημα της προσαρμογής της εκπαίδευσης στον εμπορικό ανταγωνισμό, και πάλι βέβαια χωρίς καμιά συζήτηση για παράλληλη ενίσχυση της ανθρωπιστικής παιδείας και πνευματική και ηθική θωράκιση του νέου ανθρώπου.

Το άτομο, έχοντας ως μόνον οδηγό του ένα αίσθημα ευθύνης θεμελιωμένο στην ηθική κι όχι στη χριστιανική διδασκαλία, δεν μπορεί να βρει νόημα στη ζωή του και βεβαίως δεν μπορεί να δεχτεί ως υπέρτερη ερμηνεία της ύπαρξης του όσα ψελλίζει η αθεϊκή ηθική. Η αγορά, άλλοτε μέρος της ζωής, γίνεται το κέντρο της ζωής. Η επιτυχία σε αυτή γίνεται το μέτρο κρίσεως του ατόμου. Στερημένη από το πλαίσιο που δίνει η χριστιανική ζωή, η προτροπή να μάθεις μεταπίπτει σε προτροπή να επιτύχεις στον ανταγωνισμό, έτσι ώστε το σύνθημα «Τόλμα να μάθεις!» μεταφράζεται στην κραυγή «Νίκησε! Κέρδισε!»

Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η κοινωνία που στήθηκε στο όνομα του ατόμου τώρα προχωρά στη σύνθλιψη του. Εάν δεν δράσουμε αμέσως και σωστικά, η δυτική κοινωνία —η κοινωνία μας πλέον— θα μετατραπεί βαθμιαία και γρήγορα σε μηχανισμό εξαφάνισης κάθε διαφοράς όπου ούτε γένος ούτε γλώσσα ούτε παιδεία ούτε ήθος ούτε θρησκεία ούτε παράδοση ούτε ιστορική παρουσία και συνέχεια θα αναγνωρίζονται, κι όπου το άτομο θα διακρίνεται πλέον από τα υπόλοιπα μόνο από το ύψος της καταναλωτικής δαπάνης. Εάν δεν αντιδράσουμε βοηθώντας, θα καταργηθεί κάθε αυτοσυνειδησία που προϋποθέτει υπέρβαση του εγκόσμιου και παροντικού και, άρα, η χριστιανική πίστη- θα καταργηθεί κάθε ταυτότητα που προϋποθέτει ιστορικές και άρα υπερατομικές ρίζες.

Μέσα στη νύχτα της ναζιστικής Κατοχής, ο Αρχιεπίσκοπος της Εκκλησίας της Ελλάδος αποφάσισε να βάλει ενέχυρο όλη την περιουσία της Εκκλησίας μας, ακίνητα, ναούς, μοναστήρια, τάματα, καντήλια, ράσα, βυζαντινές εικόνες αξίας, να πάρει τους σταυρούς από τα στήθη των επισκόπων, και όλα μαζί να τα βάλει ενέχυρο για να βρει λεφτά και στάρι να ταΐσει τα Ελληνόπουλα. Αυτή είναι η Εκκλησία της Ελλάδος, και είναι εκτός τόπου να πιστεύει κανείς ότι δεν θα κάνει το ίδιο αν χρειαστεί, προκειμένου να σώσει και να στηρίξει την ψυχή της Ελλάδας.

Κανείς «ξένος παράγων» και καμιά ιδεολογία δεν μπορεί να έχει το ανάστημα να υπαγορεύει μέτρα που θίγουν την πιο καίρια πτυχή της λαϊκής ευαισθησίας, τη βίωση της ιστορικότητας. Από αυτή τη βίωση μπορεί να αντλήσει αυτοσεβασμό και αξιοπρέπεια ως λαός, από αυτήν αντλεί δυνάμεις δημιουργίας. Και ας γίνει σε όλους κατανοητό ότι δεν είναι οι εθνικιστές αυτοί που αντιδρούν στην επιχειρούμενη παραχάραξη της Ιστορίας. Είναι η συλλογική συνείδηση που αντιδρά στη μεθοδευμένη αλλοίωση της μνήμης, προκειμένου να εξυπηρετηθούν γεωπολιτικές επιδιώξεις. Και είναι τιμή για τον λαό μας η αντίδραση στην ι,σοπέδωση, διότι, άλλως, η παραχάραξη της Ιστορίας θα περνούσε, η λοβοτομή της εθνικής μνήμης θα γινόταν, και θα ακολουθούσε άνετα πλέον η απόρριψη του ελληνικού έθνους στους Καιάδες της Ιστορίας.

Οι ταυτότητες είναι μόνο η αρχή 11/10/2000

Επιδιώκεται εντός και εκτός Ελλάδος η άμεση αποδυνάμωση όλων των ηθικών δυνάμεων που αντιστρατεύονται τη νέα τάξη πραγμάτων του παγκοσμιοποιητικού χυλού, καθώς και η διαμόρφωση ενός εφιαλτικού μέλλοντος του ατομοκεντρικού μετανθρώπου, στον βαθμό που θα επεκτείνονται οι γενετικές μεταλλάξεις και η κατασκευή μηχανισμών «συνεπαφής» ζωντανών ιστών και μηχανικών κατασκευών. Με άλλα λόγια, επιχειρείται σήμερα στη χώρα μας μια απόρριψη του ελληνισμού των τριών μεγάλων περιόδων. Αρχαία Ελλάδα, Βυζάντιο, Νέος Ελληνισμός, και περιορισμός του ελληνικού έθνους σε μιαν άχρωμη «πολυ-πολιτισμική κοινωνία».Αυτή την ώρα έχουμε την αίσθηση ότι κρίνεται η θέση της ορθοδόξου Εκκλησίας μέσα στο κράτος των Ελλήνων, ενώ δεν αποκρύπτεται η προσπάθεια κάποιων κυβερνητικών κύκλων να διαχωρίσουν το κράτος από τη θρησκεία και, τελικά, να αποθρησκειοποιήσουν όχι μόνο τη δημόσια αλλά και την εθνική και την κοινωνική ελληνική ζωή. Μέχρι τώρα λέγονταν και γράφονταν μερικά πράγματα προς την κατεύθυνση αυτή από μοναχικούς, συνήθως στρατευμένους, επιστήμονες ή δημοσιογράφους, που έτρεφαν με τα κείμενα τους την ψευδαίσθηση ότι τάχα υπάρχει υστέρηση δημοκρατίας στην Ελλάδα, επειδή αυτή για τους γνωστούς ιστορικούς και παραδοσιακούς λόγους έχει τη στενή σχέση με την ορθοδοξία. Τώρα όμως, τα πράγματα άλλαξαν. Οι κύκλοι της άθεης ιντελιγκέντσιας —και όχι μόνον αυτοί— απέκτησαν τώρα κυβερνητική φωνή και δύναμη και παρέσυραν τον πρωθυπουργό.

Παράλληλα, επιχειρείται με πείσμα η απόρριψη του ρόλου της Εκκλησίας στους αιώνες της δουλείας και στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του 1821 και σε όλους τους αγώνες του λαού μας, αλλά και στη σύγχρονη κοινωνία, και η πρόταξη του ρόλου του Διαφωτισμού, παραγνωρίζοντας ότι ακόμη και οι περισσότεροι από τους Έλληνες διαφωτιστές ήταν κληρικοί της Εκκλησίας. Ως αποτέλεσμα ενός τέτοιου βιασμού της ιστορικής αλήθειας επιχειρείται να αναδειχθεί η νεοελληνική ταυτότητα ως μονοδιάστατα πολιτειακής μορφής υπόθεση, γεγονός που πολύ πιο εύκολα θα προετοιμάσει τη συγχώνευση του ελληνικού λαού σε ένα δυτικοευρωπαϊκό αφομοιωμένο στο παγκοσμιοποιημένο μεγακράτος. Κατά συνέπειαν, όπως από την αρχή διακηρύξαμε, το ζήτημα των αστυνομικών ταυτοτήτων είναι η απαρχή σειράς μέτρων που θα ακολουθούσαν, αν δεν υπήρχε και αν δεν υπάρχει η δι’ επιχειρημάτων λελογισμένη αντίδραση της Εκκλησίας.

Το είπαμε από την αρχή ότι με τη διαγραφή του θρησκεύματος από τις ταυτότητες επιχειρείται συστηματικός αποχριστιανισμός του κράτους των Ελλήνων, με κατεύθυνση την ίδια την κοινωνία και, κατ’ επέκταση, το έθνος.

Οι πρακτορίσκοι της αθλιότητας 5/12/2003

Σήμερα, οι άνθρωποι έχουν να αντιμετωπίσουν πλειάδα προβλημάτων βιοπορισμού, κυρίως, αλλά και αξιοπρέπειας. Δεν έχουν πολύ καιρό για να φιλοσοφήσουν και να στοχαστούν. Προτιμούν την έτοιμη ύλη που τους προσφέρουν οι πρακτορίσκοι της αθλιότητας. Ωστόσο, η ύλη αυτή είναι εν πολλοίς άχυρα και «κούφια καρύδια», σπονδή στη φθορά και την αλλοτρίωση. Τώρα, είναι καιρός ανάκαμψης.

Έρχεται η πολτοποίηση και ο αφανισμός 1/1/2000

Παρακολουθώντας από κοντά τις εξελίξεις στο θέμα των ταυτοτήτων, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αυτοί που το δημιούργησαν, δηλαδή οι άνθρωποι της εξουσίας, είναι αριστοτέχνες στην επιστημονική σύλληψη του σκοπού που επιδιώκουν, τα δε ΜΜΕ καλύπτουν το θέμα με εκπληκτική προσαρμογή στις απαιτήσεις της στρατηγικής που καταστρώθηκε για να εξουδετερώσει την επιρροή της Εκκλησίας στον λαό μας.

Η εφαρμογή του πιο πάνω σχεδίου επιδιώκει να μας μετατρέψει, μέσα στη γενέθλια γη μας, σε μετανάστες, στερημένους από τη θαλπωρή της πνευματικότητας που η ορθόδοξη πίστη μας χάρισε. Η επιδιωκόμενη μετατροπή του κράτους σε «άθρησκο» και ουδέτερο απέναντι στην Ορθοδοξία είναι αντίθετη με την ανάγκη που νιώθει κάθε Έλληνας να στηριχτεί σε κάποια μόνιμα και σταθερά ερείσματα για να επιβιώσει. Η εξουσία ανάγκασε τον Νεοέλληνα να μπει σε μια περιπέτεια που του κοστίζει όχι μόνο την ψυχική του ηρεμία και γαλήνη, αλλά και τον κίνδυνο να δει τα ερείσματα του αυτά να καταρρέουν κάτω από την πίεση των εκσυγχρονιστών. Και μετά, έρχεται η πολτοποίηση και ο αφανισμός. Όποιος δεν τα καταλαβαίνει αυτά είτε ζει σε

Η διάλυση της οικογένειας 25/9/2004

Δεν υπάρχει χειρότερο κακό από την καταστροφή της οικογένειας και το «πέταγμα» των παιδιών στους τέσσερις ανέμους. Ας μην κλείνουμε τα μάτια. Το εύκολο διαζύγιο, οι ελεύθερες συμβιώσεις, η φυγοτεκνία, η εγκατάλειψη της συζυγικής στέγης, η καταθλιπτική ατμόσφαιρα και η γκρίνια στο σπίτι, η αδιαφορία προς τα παιδιά, η αλόγιστη πολυτέλεια είναι σαράκια που, τελικά, κατατρώγουν τα οικοδόμημα που ονομάζεται οικογένεια.

Δεν θέλουμε να εξευτελιστούμε ως Έλληνες 24/3/2001

Η Ευρώπη, έχει λεχθεί, στερείται σήμερα οράματος. Οι Έλληνες δεν δικαιούμαστε να το λέμε για τον εαυτό μας. Γιατί τα οράματα τα δικά μας είναι μέσα στην ορθοδοξία μας, είναι μέσα στην παράδοση μας, είναι μέσα στην Ιστορία μας· και δεν χρειάζεται να ψάξουμε πολύ για να τα βρούμε. Με αυτά τα οράματα θα ζήσουμε, όπως έζησαν οι πατέρες μας, και με αυτά τα οράματα θα σταθούμε όρθιοι στα πόδια μας, για να αντιμετωπίσουμε την οποιαδήποτε δυσκολία.

Εμείς οι Έλληνες, σήμερα, που αντιμετωπίζουμε τόσα προβλήματα μέσα στη ζωή μας, εμείς οι Έλληνες που βλέπουμε ότι τα τύμπανα του πολέμου ηχούν εκεί πιο πάνω από τα βορινά μας σύνορα, εμείς οι Έλληνες οι οποίοι βλέπουμε ότι υπάρχει ανάγκη να αποκαταστήσουμε την εθνική και την κοινωνική μας συνοχή, εμείς οι Έλληνες που πιστεύουμε στον Θεό κατανοούμε ότι δεν μπορούμε χωρίς τον Θεό να σωθούμε και δεν υπάρχουν άλλα στοιχεία ειδοποιά της πνευματικής και της εθνικής μας ταυτότητας, από τη θρησκεία μας, από τη γλώσσα μας, από τους θεσμούς μας, από την οικογένεια μας, απ’ όλα αυτά τα οποία συνθέτουν αυτό το οποίο ονομάζουμε ελληνορθόδοξη παράδοση. Αυτή η παράδοση έσωσε αυτόν τον τόπο. Και δεν δικαιούται κανένας να λέγει και να διερωτάται τι τάχα είναι αυτή η παράδοση. Δεν είμαστε εμείς εχθροί αυτού του τόπου. Αντιθέτως, αγαπάμε τον τόπο στον οποίο γεννηθήκαμε και δεν θέλουμε να εξευτελιστούμε- και δεν θέλουμε να χάσουμε την οντότητα μας και την ιδιοπροσωπία μας. Δεν θέλουμε να απομακρυνθούμε από την παράδοση μας, γιατί ξέρουμε ότι αυτή έχει δοκιμαστεί μέσα στους αιώνες και έχει δώσει, ως καρπούς, την ενότητα του ελληνισμού, την ομογένεια του και την πνευματική του δύναμη και ισχύ, η οποία, σήμερα, παρά ποτέ άλλοτε, χρειάζεται σ’ αυτόν τον τόπο…

ΙΔΟΥ ΠΩΣ Ο Τ.ΣΟΡΟΣ ΑΓΟΡΑΣΕ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ – Η ΕΚΘΕΣΗ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΤΗΣ OPEN SOCIETY

Αποκαλυπτική για τις διεργασίες που οδήγησαν στην συμφωνία των Πρεσπών και στην εκχώρηση-πώληση της Μακεδονίας από την κυβέρνηση είναι η έκθεση του ιδρύματος “Open Society” του διεθνούς κερδοσκόπου  και πολυεκατομμυριούχου Τζορτζ Σόρος.

Η έκθεση προχωρά και σε «προβλέψεις» αναφέροντας ότι οι εκλογές θα γίνουν τον ερχόμενο Μάιο και ότι θα προκύψει 5κομματική Βουλή με κατά σειρά κοινοβουλευτικής δύναμης(ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΧΑ, ΚΙΝΑΛ, ΚΚΕ).

Ως προς την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ η έκθεση προεξοφλεί ότι αυτή θα γίνει μέσα στο καλοκαίρι και ότι η ελληνική κυβέρνηση θα φέρει την ένταξη των Σκοπίων στο κοινοβούλιο για κύρωση μεταξύ Φεβρουάριου και Μαρτίου.

Για τη ΝΔ η έκθεση αναφέρει πως η  διαφωνία της ήταν προσχηματική θεωρώντας ανεπιτυχή τη προσπάθεια σύνδεσης της με τη Νοβαρτις και την εξαγορά εταιρείας στα Σκοπιά  από τη ΔΕΗ.

Θεωρεί δε, πως το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης παίζει με τη συναισθηματική φόρτιση που έχει για τους Έλληνες το συγκεκριμένο θέμα.

Ενδιαφέρον είναι το γεγονός της αναφοράς στα ελληνικά ΜΜΕ λέγοντας πως στην Ελλάδα δεν υπάρχουν γνώστες των Σκοπιανών θεμάτων και η κοινή γνώμη ενημερώνεται από

«άσχετους και κατευθυνόμενα ΜΜΕ που έχουν… χρεωκοπήσει αλλά ευτυχώς υπάρχουν «νέα, λαϊκά μέσα ενημέρωσης» που ενημερώνουν «αντικειμενικά»

Ένα ενδιαφέρον σημείο της έκθεσης είναι ότι ενώ αναφέρεται ως ημερομηνία δημοσίευσης η 14η Ιανουαρίου αναφέρεται στην ψήφο εμπιστοσύνης που κέρδισε ο ΣΥΡΙΖΑ στις 16 Ιανουαρίου ως γεγονός που έχει γίνει ήδη!

Με άλλα λόγια οι συντάκτες της έκθεσης όχι μόνο «προέβλεψαν» ότι ο Α.Τσίπρας θα πάρει ψήφο εμπιστοσύνης αλλά το ανέφεραν σαν κάτι που είχε γίνει ήδη γίνει…

Μήπως να μας έλεγαν και τον αριθμό του λαχείου;

Στην έκθεση καταγράφονται ακόμη δύο ενδιαφέροντα  στοιχεία:

Πρώτον η ιδεολογική μετακίνηση του ΣΥΡΙΖΑ από την «καθαρή» Αριστερά στην κεντροαριστερά και δεύτερον  η βεβαιη υποστήριξη του Ποταμιού στη ψήφιση της Συμφωνίας.

Να σημειωθεί πως ο πρώην υπουργός Εθνικής Άμυνας και πρόεδρος των ΑΝΕΛ Π.Καμμένος έχει αφήσει σαφείς υπαινιγμούς για χρηματισμό της κυβέρνησης από τον Τ.Σόρος προκειμένου να προχωρήσει στη συμφωνία με τα Σκόπια.

Μάλιστα όπως σημείωσε σε πρόσφατη ανάρτησή του «οι δραστηριότητες του μεγαλοεπενδυτή (Σόρος) βοηθούν «να αλλάξουν συνειδήσεις» και πρόσθεσε: «Τα χρήματα κάποτε τελειώνουν, οι Έλληνες ποτέ!»

Σε δεύτερη ανάρτηση ο Πάνος Καμμένος τόνισε: «Ελπίζω επίσης έστω και τις τελευταίες στιγμές να καταλάβουν όσοι δεν συμμετέχουν στο έγκλημα με ανταλλάγματα τί πραγματικά συμβαίνει».

Διαβάστε όλη την έκθεση εδώ

Οι θαυμαστές του Μαδούρο κάνουν πράξη όσα έχουν εμπνευστεί από το πρότυπό τους

Οι μολότοφ των άλλων

Για τη μολότοφ στο σπίτι της βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ η αστυνομία κινήθηκε ταχύτατα, ενώ δεν έχει δείξει ανάλογη αποτελεσματικότητα για τις μολότοφ που πέφτουν βροχή κάθε Παρασκευή και Σάββατο έξω από το Πολυτεχνείο. Συλλήψεις δεν γίνονται και οι επιθέσεις συνεχίζονται προγραμματισμένα κάθε εβδομάδα.

Όλοι γνωρίζουν ότι οι επιθέσεις αυτές γίνονται από άτομα που χρησιμοποιούν ως ορμητήριο το Πολυτεχνείο. Παρότι τα επεισόδια γίνονται για χρόνια, η αστυνομία ουδέποτε ζήτησε άδεια από την πρυτανεία του ιδρύματος για να κάνει έρευνα στους χώρους από όπου ξεκινούν οι επιθέσεις και πιθανότατα κατασκευάζονται και αποθηκεύονται οι μολότοφ.

Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί δύο μέτρα και δύο σταθμά. Στη μία περίπτωση έχουμε μια αστραπιαία αντίσταση της αστυνομίας, ενώ στην άλλη τη συστηματική άρνησή της να δώσει ένα τέλος σε επαναλαμβανόμενα επεισόδια που θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή αστυνομικών και καταστρέφουν δημόσια περιουσία. 

Ο Αλέξης Τσίπρας ως πρωθυπουργός στη βουλή (7/7/17) απάντησε στην παρατήρηση του βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Κώστα Τζαβάρα ότι στα πανεπιστήμια κατασκευάζουν μολότοφ με τη φράση «Και τι κακό έχουν οι μολότοφ;». Όταν ο βουλευτής ανταπάντησε «Τι κακό; Καίνε κόσμο» ο Τσίπρας είπε: «Εξαρτάται σε ποια μεριά είσαι όταν πέφτουν οι μολότοφ. Εκεί που τις ρίχνουν ή εκεί που πέφτουν;».

Όταν αυτοί που δέχονται τις μολότοφ είναι αστυνομικοί ή άλλα κόμματα ο πρωθυπουργός ειρωνεύεται τους στόχους των επιθέσεων και ουσιαστικά λέει καλά να πάθουν. Δεν πρόκειται για μια ακόμη εξυπνάδα ή ένα ακόμη άνοστο αστείο, αλλά για την διατύπωση της πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση. Μόλις όμως απειληθούν μέλη του δικού του συστήματος εξουσίας, τότε τα πράγματα αλλάζουν και η καταστολή είναι άμεΑνάλογη ήταν και η αντίδραση των αρχών όταν προχώρησαν σε συλλήψεις για τις αφίσες που αναρτήθηκαν στη Βόρειο Ελλάδα με φωτογραφίες βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ με το ερώτημα «Εσύ θα προδώσεις τη Μακεδονία μας;». Οι συλληφθέντες κατηγορήθηκαν για αφισοκόλληση, όταν λίγο καιρό πριν όλη η Θεσσαλονίκη είχε γεμίσει με αφίσες για την ομιλία Τσίπρα, χωρίς να συλληφθεί ή να κατηγορηθεί κανείς. Ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών Δημ. Βερβεσός σε δήλωση που καταδικάζει τη στοχοποίηση βουλευτών επισημαίνει ότι «συνταγματικής προστασίας απολαύει εξίσου η ελευθερία της έκφρασης, που περιλαμβάνει και το δικαίωμα κριτικής, ακόμα και οξείας, όταν αφορά δημόσια πρόσωπα, και δη αυτά που ασκούν εξουσία.

Για τον λόγο αυτό προκαλούν κατάπληξη οι επιλεκτικές συλλήψεις τη επικλήσει διατάξεων περί αφισοκόλλησης και η δίωξη προσώπων, τα οποία ασκούν το δικαίωμα νόμιμης κριτικής σε πολιτικά πρόσωπα».

Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η προσαγωγή 20 ατόμων που διαμαρτύρονταν έξω από το Μέγαρο Μουσικής της Αθήνας στις 13 Ιανουαρίου πριν από την έναρξη της εκδήλωσης με ομιλητές τον Αλέξη Τσίπρα και πολιτικούς από τον χώρο της κεντροαριστεράς για τη συμφωνία των Πρεσπών. Οι πολίτες αυτοί δεν παρέβησαν κανένα νόμο και η προσαγωγή τους έγινε παραβιάζοντας το δικαίωμά τους να συναθροίζονται και να διαμαρτύρονται ελεύθερα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, κατά την περίοδο της διεκδίκησης της εξουσίας, δικαιολόγησε τη βία και τη χρησιμοποίησε -μαζί με τη συκοφαντία- εναντίον των πολιτικών του αντιπάλων. Αφού η εξουσία κατακτήθηκε, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μεροληπτεί υπέρ του εαυτού της και εφαρμόζει επιλεκτικά τον νόμο κατά των αντιπάλων της. Έτσι η δημοκρατία, που εγγυάται την ισότητα όλων απέναντι στο νόμο, υπονομεύεται. Και οι θαυμαστές του Μαδούρο κάνουν πράξη όσα έχουν εμπνευστεί από το πρότυπό τους.

Σπύρος Βλέτσας
AthensVoice

Μεταλλαγμένοι άμυαλοι

Ώστε έτσι λοιπόν. Όσοι «δεν έχουν μυαλό» και δεν συμφωνούν με τη Συμφωνία των Πρεσπών, είναι έρμαια των ακροδεξιών και παρασύρονται από αυτούς, κατά τον πρωθυπουργό.

Τυπικό δείγμα κατά την πρωθυπουργική συλλογιστική είναι ο Μίκης Θεοδωράκης. Ο άνθρωπος δεν έχει μυαλό, παρασύρθηκε και καπελώθηκε από τους ακροδεξιούς. Και φυσικά, το ανάστημα του Μίκη Θεοδωράκη δεν μπορεί να συγκριθεί με τον ογκόλιθο της πολιτικής κολοτούμπας Α. Τσίπρα. Το ίδιο ισχύει και για τους πανεπιστημιακούς που δήλωσαν γραπτώς την αντίθεση τους στη Συμφωνία, το ίδιο ισχύει και για τις εκατοντάδες χιλιάδες οικογενειάρχες πολίτες απ’ όλη την Ελλάδα, που διαδήλωσαν την αντίθεση τους μαζί με τα παιδιά τους.

Όλοι αυτοί δεν «είναι κανονικοί άνθρωποι» σύμφωνα με την πρωθυπουργική λογική.

Ενώ είναι απολύτως «κανονικοί» άνθρωποι, αυτοί που έφτιαξαν κυβέρνηση με τους ακροδεξιούς των ΑΝΕΛ και περνούν τις αποφάσεις τους στη Βουλή με την ψήφο των Χρυσαυγιτών, η δίκη των οποίων έχει χάσει τον δρόμο της τέσσερα χρόνια επι κυβέρνησης Αριστεράς.

Το φοβερότερο από όλα είναι ότι ο πρωθυπουργός της χώρας μιλώντας με άλλους ευρωπαίους ηγέτες κατέφυγε σ αυτά τα φαιδρά χυδαία και κατάπτυστα επιχειρήματα εναντίον συμπολιτών του – και πιθανόν ψηφοφόρων του- για να υποτιμήσει και υποβαθμίσει μια λαϊκή αντίδραση απέναντι σε απόφαση του την οποία υπερασπίζεται με νύχια και με δόντια και με όλα τα μέσα.


Και δεν μπορεί να κάνει και αλλιώς, αφού είναι υποχρεωμένος να υπερασπιστεί μέχρι τέλους την αμερικανική πολιτική την οποία αποδέχθηκε και εφάρμοσε στο ακέραιο για την γρήγορη εισδοχή των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα αμερικανικά σχέδια για την αναδιάταξη των αμερικανικών δυνάμεων στην Ευρώπη.

Έτσι, με τις «αμερικανικές πλάτες» ο πρωθυπουργός της μεταλλαγμένης αριστερός αισθάνεται απελευθερωμένος να προσβάλει όποιους και όσους δεν συμφωνούν με αυτόν.

Και νομίζει ότι δι αυτού του τρόπου αυξάνει το κύρος του στο εσωτερικό της χώρας, διαιρώντας τους πολίτες και ψηφοφόρους σε έχοντες και μη έχοντες μυαλό. ΟΙ μη έχοντες μυαλό όμως στη Μακεδονία και τη Βόρεια Ελλάδα δύσκολα «θα βρουν το μυαλό τους» με τις αντιαναπτυξιακές παροχές της δεκάρας ,που και αυτές θα γίνουν βορά σε φόρους και θα χαθούν.

Όπως νομίζει ότι με αυτές τις προσβλητικές αναφορές σε συμπολίτες του αυξάνει τον θαυμασμό των άλλων ευρωπαίων ηγετών στο πρόσωπο του. Οι εκπαιδευμένοι ευρωπαίοι πολιτικοί όμως ακούν κάτι τέτοια και φεύγουν μακριά. Γιατί αν, προς στιγμήν, σκεφθούμε ότι ο συνομιλητής του Πρόεδρος της Γαλλίας Μακρόν εκφραζόταν έστω και γι’ αστείο με τους ιδίους χαρακτηρισμούς εναντίον του κινήματος των Κίτρινων Γιλέκων, δεν θα έμενε ούτε για μια ώρα στη θέση του, ούτε αυτός ούτε και η κυβέρνηση του.

Αλλά είπαμε. Οι άλλοι είναι φιλελέδες. Ενώ η Ελλάδα έχει αριστερή κυβέρνηση. Και ας είναι μεταλλαγμένη μέχρι το μεδούλι της.

Κύρα Αδάμ
ProNews

Απίστευτο: Δείτε τι συμβαίνει στην Αλάσκα! Τι ανακάλυψαν και μας το κρύβουν… (ΒΙΝΤΕΟ)

Η συνέντευξη που ακολουθεί έχει διαγραφεί πολλές φορές από το youtube…

Μπορεί να υπάρχει μία υπόγεια ή θαμμένη πυραμίδα λίγο πιο μακριά από το όρος McKinley; Πολλές ενδείξεις, μιλούν για μία τεράστια πυραμίδα, πολύ μεγαλύτερη από εκείνη του Χέοπα στην Αίγυπτο…

Κάποιοι την έχουν εντοπίσει και υποστηρίζουν ότι βρίσκεται στις συντεταγμένες 63 ° 17’51 0.40 «N 152 ° 31’24 0.49» W, στο Google map. Εντοπίζεται μέσα στο λεγόμενο «Τρίγωνο Βερμούδων της Αλάσκα».

Η Linda Moulton Howe σε μία αξιόλογη συνέντευξή της με άνθρωπο του αμερικάνικου στρατού και της αντικατασκοπίας προσπαθεί να ξεσκεπάσει αυτή την πολύχρονη και μεγάλη συγκάλυψη.

Η συνέντευξη που ακολουθεί έχει διαγραφεί πολλές φορές από το youtube με διάφορα προσχήματα δικαιωμάτων. Πρόσφατα ξαναβγήκε στην επιφάνεια και ελπίζουμε να παραμείνει και να το προλάβετε, όπως αναφέρει το apocalypsejohn.

Δυστυχώς, το video δεν δίνει την δυνατότητα Ελληνικών υποτίτλων. Ωστόσο, αν γνωρίζετε λίγα αγγλικά είναι πολύ ενδιαφέρον να το παρακολουθήσετε:

Η πιο διεφθαρμένη χώρα στο κατώφλι του ΝΑΤΟ και της ΕΕ

Γράφει ο Βαγγέλης Γεωργίου 

Τον Μάιο του 2016, 56 Σλαβομακεδόνες πολιτικοί αισθάνθηκαν μια τεράστια ανακούφιση όταν ο ομοϊδεάτης τους πρόεδρος της Δημοκρατίας, Γκιόργκι Ιβάνοφ, τους απάλλαξε από κατηγορίες για εμπλοκή σε πολιτικά σκάνδαλα. Τον Μάρτιο του 2018, 30 άτομα, μεταξύ των οποίων υπουργοί και βουλευτές αντιμετώπισαν κατηγορίες για συμμετοχή σε τρομοκρατικές επιθέσεις. Μόλις τον Μάιο του 2018 ο πρώην πρωθυπουργός Γκρουέφσκι και ο νυν Ζάεφ αντιμετώπισαν κατηγορίες διαφθοράς. Ο πρώτος καταδικάστηκε και ο δεύτερος αθωώθηκε. Με την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών, οι Έλληνες αριστεροί βουλευτές έδωσαν εισιτήριο ένταξης στην ΕΕ στο πλέον διεφθαρμένο κράτος της Ευρώπης.

Σύμφωνα με τη Διεθνή Διαφάνεια η ΠΓΔΜ βρίσκεται στην 107η στη διαφθορά παγκοσμίως ανάμεσα σε 180 χώρες. Την ίδια στιγμή η Ελλάδα είναι 59η. Ακόμα και η τριτοκοσμική Αλβανία -που επίσης αδημονεί να ενταχθεί- είναι λιγότερο διεφθαρμένο κράτος από την ΠΓΔΜ, δηλαδή στην 91η θέση. Κοντολογίς, φαίνεται ότι η ΠΓΔΜ κρατάει τα πρωτεία της πλέον διεφθαρμένης χώρας στην ευρωπαϊκή ήπειρο.

Από τα στοιχεία της βάσης δεδομένων του Trading Economics η νοτιοανατολική Ευρώπη είναι επικίνδυνα διεφθαρμένη τόσο η ενταγμένη όσο και η ανένταχτη. Μπορεί κανείς να πάρει μια ιδέα για τα διάφορα οικονομικά εγκλήματα στην ΠΓΔΜ μόνο τα τελευταία χρόνια από το Τμήμα Οικονομικού Εγκλήματος και Συνεργασίας (ECCD) του Συμβουλίου της Ευρώπης. 

Η διαφθορά στην Ευρώπη (πηγή: Trading Economics)

Ακόμα και η -εξαιρετικά φιλική στην ΠΓΔΜ- πρόσφατη αναφορά της Κομισιόν αναφέρει πως αν και η χώρα έχει πετύχει κάποιο βαθμό προετοιμασίας στην καταπολέμησή της «οι οριστικές δικαστικές αποφάσεις σχετικά με υποθέσεις διαφθοράς υψηλού επιπέδου παραμένουν περιορισμένες» ενώ η «διαφθορά παραμένει διαδεδομένη σε πολλούς τομείς και εξακολουθεί να αποτελεί σοβαρό πρόβλημα«.

Fast track εντάξεις

Πέρυσι, Σλαβομακεδόνας δημοσιογράφος της κρατικής τηλεόρασης της γείτονος σχολίασε στην Ελληνίδα βουλευτίνα Σία Αναγνωστοπούλου: «Σήμερα η Ευρώπη κλείνει ξανά τις πόρτες στις χώρες των Βαλκανίων. Επισήμως λέγεται ότι οι πόρτες είναι ανοιχτές, βλέπουμε όμως πολύ καλά ότι οι χώρες αυτές έχουν ακόμη πολύ δρόμο για να ενταχθούν στην ΕΕ».

Η κα Αναγνωστοπούλου είχε συμφωνήσει μαζί του κατηγορώντας την Ευρώπη «που προσπαθεί να επωφεληθεί από τις συγκρούσεις μεταξύ των κρατών και να δημιουργήσει μία άλλη αφήγηση για τα Βαλκάνια. Εμποδίζοντας την ένταξη της πΓΔΜ στην ΕΕ υποσκάπτεται η Συμφωνία ανάμεσα στην Ελλάδα και την πΓΔΜ. Εγώ θεωρώ ότι τα βαλκανικά κράτη πρέπει να είναι μέλη της ΕΕ, διότι η Βαλκανική χερσόνησος είναι πρώτα απ’ όλα ευρωπαϊκή χερσόνησος. Η ιστορία τους, το παρόν τους και το μέλλον τους είναι ευρωπαϊκά. Επομένως όλα τα κράτη της Ευρώπης πρέπει να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων, γιατί αν αποκλείσουν την Αλβανία, την πΓΔΜ από το ευρωπαϊκό μέλλον, εμποδίζουν το ευρωπαϊκό μέλλον γενικά. Διότι έτσι ο εθνικισμός, ο σωβινισμός στην Ευρώπη, που σήμερα είναι πραγματικότητα στην Ευρώπη, θα τραφούν από αυτήν την υπόθεση».

Ο ευρωβουλετής Δημήτρης Παπαδημούλης θεωρεί ότι, μετά το 2004, οι διευρύνσεις της ΕΕ «γίνονται με το σταγονόμετρο». Ο δε απογοητευμένος πρώην υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς ήθελε να εξηγήσει στους Ευρωπαίους ομολόγους του «ότι για γεωστρατηγικούς και γεωπολιτικούς λόγους, η σημερινή κατάσταση απαιτεί τη βοήθεια στις δύο χώρες της περιοχής και όχι την αναβολή». Η δε εσωτερική κατάσταση απαιτεί σταθερότητα και ασφάλεια και όχι νέα προβλήματα, ανέφερε πέρυσι, μετά την απόφαση των Ευρωπαίων να καθυστερήσουν τις διαδικασίες ένταξης της ΠΓΔΜ.

Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών μπέρδευε τον ρόλο ύπαρξης της ΕΕ με εκείνου του ΝΑΤΟ. Διότι μόνο το τελευταίο προωθεί υποτίθεται την ασφάλεια ενώ η Ένωση δεν είναι αμυντικός οργανισμός. Για την ένταξη -τυπικά- πρέπει να ληφθούν υπόψη οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές ισορροπίες. Σύμφωνα με τα δύο τελευταία ευρωβαρόμετρα η διεύρυνση της ΕΕ καταγράφεται ως η πιο αντιδημοφιλής πολιτική της ΕΕ.

Μόνο το 42% των Ευρωπαίων επιθυμούν να ενταχτούν νέες χώρες στην Ένωση. Πέρυσι ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν φαίνεται να το έλαβε υπόψιν του, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν παίζονται παιχνίδια και από τους αρνητές της διεύρυνσης. Οι διευρύνσεις ανέκαθεν εργαλειοποιούνταν. Αλλά είναι αυτή πράγματι μια πρακτική που εναρμονίζεται με την Ευρώπη που ευαγγελίζονται οι του ΣΥΡΙΖΑ;

Τόσο η ΠΓΔΜ όσο και η Αλβανία απέχουν μακράν από τα πολιτικά κριτήρια της Κοπεγχάγης (δημοκρατία, ανθρώπινα δικαιώματα, μειονότητες, θεσμοί) και το κοινοτικό κεκτημένο. H ιστορία της διεύρυνσης της ΕΕ αποκαλύπτει τις επιπλοκές που φέρνουν οι fast track εντάξεις ήδη από την δεκαετία του 1980 με κορυφαίο παράδειγμα την Ανατολική Ευρώπη. Και τα προβλήματα των Δυτικών Βαλκανίων δεν θεραπεύονται κατά την διάρκεια των διαπραγματεύσεων και ούτε μια χώρα θα γίνει χώρα με μια ενταξιακή τζίφρα.

Ποιά Αλβανία;

Για τον δε Αλβανό πρωθυπουργό Έντι Ράμα το εισιτήριο για ένταξη είναι σαν «αντικαταθλιπτικό χάπι» για τις κοινωνίες που επιδιώκουν να ενταχτούν. Ο Ράμα -που περιστοιχίζεται από ύποπτες υπουργικές προσωπικότητες- είχε δηλώσει ότι η Αλβανία πρέπει να προσπαθήσει να χαράξει τον δικό της δρόμο και όχι να εστιάζει μόνο στη συνεργασία με την ΕΕ και τις χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, διότι σύμφωνα με τον ίδιο, «ένα πράγμα είναι η ανάπτυξη μιας χώρας και ένα άλλο πράγμα η περιφερειακή συνεργασία«.

Πράγματι. Η ενταξιακή ατζέντα της Αλβανίας συμβαδίζει με συνεργασίες εξαιρετικά επικίνδυνες για την ευρύτερη περιοχή. H Αλβανία, που πέρυσι την επισκέφθηκε ο Ρούντολφ Τζουλιάνι, φιλοξενεί χιλιάδες μαχητές Μουτζαχεντίν όπως είχε καταγράψει ο Αλβανός δημοσιογράφος Olsi Jazexhi. Ο Νίκος Κοτζιάς θεωρεί ότι το καρότο της ένταξης θα αδειάσει την Αλβανία από φανατικούς ισλαμιστές;

O Ράμα, που διατηρεί στενές επαφές με την Άγκυρα, είχε ξεδιπλώσει σε ομιλία του στο Ινστιτούτο Ebert Stiftung του Βερολίνου τα μεγαλόπνοα σχέδιά του για τη Μεγάλη Αλβανία. Χειραγωγεί χαρακτηριστικά την ένταξη στην ΕΕ για να ενισχύει την εξουσία του ενώ να θυμίσουμε ότι το 2017 απείλησε με προσάρτηση του Κοσόβου εάν η χώρα του δεν ενταχθεί στην ΕΕ! Όσον αφορά τους πρόσφυγες, αλήθεια πιστεύει η Αθήνα ότι η Αλβανία είναι χώρα που μπορεί και θέλει να φιλοξενήσει πρόσφυγες στο έδαφός της; Τα ευρω-ευχολόγια περί αλληλεγγύης δεν αρκούν.

Η ένταξη στην ΕΕ δεν αποτελεί πανάκεια για τη θεραπεία της διαφθοράς. Τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Βουλγαρία δισεκατομμύρια ευρώ εξανεμίζονται από μηχανισμούς που επιδίωξαν την ένταξη και την μετέπειτα κατασπατάληση ευρωπαϊκού χρήματος. Με την ένταξη των χωρών αυτών η ΕΕ θα ανοίξει άλλα δύο «πηγάδια» ρίψης πολλών δισεκατομμυρίων σε προγράμματα περιφερειακής υποτίθεται ανάπτυξης. Ας μην ξεχνιέται και το πιο πρόσφατο παράδειγμα της Ρουμανίας. Όσον αφορά τον εθνικισμό, σίγουρα τα ακροδεξιά και εθνικιστικά κινήματα ακμάζουν υπέροχα και στα καλύτερα φιλελεύθερα δημοκρατικά σπίτια. 

Το περίεργο είναι ότι στα ελληνικά κέντρα εξουσίας, ανεξαρτήτως αριστερής, φιλελεύθερης ή συντηρητικής τοποθέτησης αδυνατούν να καταλάβουν ότι η soft conditionality δεν λειτουργεί με την ταχύτητα που φαντασιώνονται. Η ΕΕ είναι πιο σύνθετη από τα πολιτικά συμβούλια και τις φιέστες των ελληνικών πολιτικών κομμάτων.

SLPress 

Η Μακεδονία μας δεν απεβίωσε, όσο και να το θέλει η διεθνιστική ελίτ

Από τον δρα Απόστολο Κρητικόπουλο 

Με την ψήφιση της προδοτικής Συμφωνίας των Πρεσπών, ο Τσίπρας πέτυχε μελλοντικά και μετά θάνατον να έχει άπειρες πλατείες, αγάλματα του εαυτού του και οδούς με το όνομά του. Οχι όμως εδώ, στην Ελλάδα, αλλά στα Σκόπια.

Στα Σκόπια θα χτιστούν όλα αυτά, γιατί η Αριστερά της Ελλάδος κατάφερε να γίνει επίσημα ο εθνάρχης των Σκοπιανών - και είμαι σίγουρος ότι δοξαστικές σάλπιγγες από κάθε ελιτιστική και διεθνιστική πλευρά του πλανήτη θα ηχήσουν προς τιμήν του Τσίπρα. Περιμένουμε ακόμα και Νόμπελ Ειρήνης για τον ξεπουλημένο νεοκατσαπλιά, που χάρισε τη Μακεδονία μας - τίποτα πλέον δεν είναι απίθανο.

Μεγάλη απογοήτευση είχα που χθες, Δευτέρα, στη Μακεδονία, αλλά και ευρύτερα στην Ελλάδα, σχολεία, Δημόσιο και τράπεζες λειτούργησαν κανονικά, χωρίς καμία απεργία ή αποχή ως διαμαρτυρία ενάντια στην κατάπτυστη Συμφωνία των Πρεσπών. Αυτό δείχνει και το βαθύτατο πρόβλημα μηδενικής εθνικής συνείδησης και ελλειμματικής εθνικής ταυτότητας του λαού μας.

Πώς, όμως, μπορούμε πλέον να αντιδράσουμε εμείς, οι πατριώτες; Τι μας έμεινε ως θεσμικό όπλο στη φαρέτρα μας, εκτός από τα ειρηνικά συλλαλητήρια εκατομμυρίων Ελλήνων που διοργανώθηκαν το προηγούμενο έτος για την υπεράσπιση της Μακεδονίας μας; Δυστυχώς, η Συμφωνία των Πρεσπών επικυρώθηκε με δημοκρατικό τρόπο, η προδοτική εκχώρηση έγινε με τη σύμφωνη γνώμη της Βουλής μας. Οσο και να υπογραμμίζουν εμφατικά οι συστημικοί κ. Τσίπρας και Μητσοτάκης ότι «δεν αντιστρέφεται πλέον η συμφωνία», έχουμε να τους πούμε πως μόνο ο θάνατος δεν αντιστρέφεται - και η Μακεδονία μας δεν απεβίωσε, όσο και να το θέλει η διεθνιστική ελίτ.

Η συμφωνία αντιστρέφεται με ένα δημοκρατικό δημοψήφισμα, το οποίο θα ρωτάει τον ελληνικό λαό: «Αναγνωρίζουμε κράτος στον πλανήτη που έχει στην ονομασία του το συνθετικό «Μακεδονία»; ΟΧΙ/ΝΑΙ».

Η καθολικά αρνητική και συντριπτική απάντηση θα ακυρώσει άμεσα την ντροπιαστική απόφαση των 153 ενδοτικών βουλευτών (και του ενός «παρών», του Ψαριανού), η οποία στιγμάτισε και ατίμασε την εθνική αξιοπρέπειά μας.

Η καθοδηγούμενη από αμερικανικά και γερμανικά κέντρα εξουσίας Βουλή μας μπορεί να οδηγηθεί προς την αναμφισβήτητη πλειοψηφική βούληση του έθνους μας (πάνω από 85% των Ελλήνων τάσσεται κατά της εκχώρησης του όρου «Μακεδονία» στα Σκόπια) μόνο με ένα τρανταχτό και ηχηρό δημοψήφισμα.

Στις βουλευτικές εκλογές που έρχονται στηρίζουμε πατριωτικά κόμματα που θα παλέψουν γι’ αυτό το δημοψήφισμα, το οποίο θα ξεπλύνει την ντροπή.

Δημοκρατία

Ο καιρός της Μεταπολίτευσης τελείωσε, ήρθε ο καιρός της ευθύνης

Η ειμαρμένη και η πληρωμή της…

Του Βασίλη Φασούλα 

Όλοι κατανοούμε ότι η υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών υπεδείχθη έξωθεν. «Τα σύνορα των Ηνωμένων Πολιτειών» στην Νοτιοανατολική Ευρώπη απέναντι στον «ΡωσσοΙρανικό Άξονα» έπρεπε να διασφαλισθούν παντί τω τρόπω.

Τα «ανταλλάγματα» γνωστά: Κατ` αρχάς στο μικροπολιτικό πλαίσιο : «Ανοχή» της Γερμανικής Ευρωπαϊκής Ηγεσίας στις (μετα)μνημονιακές διαπραγματεύσεις ιδίως στο «μέγα» ζήτημα των συντάξεων. Στα γεωπολιτικά: Αναβάθμιση, τουλάχιστον μέχρι σήμερον ρηματική, του αμυντικού άξονα Ελλάδος – Κύπρου – Ισραήλ. Το τι θα επακολουθήσει σε τέτοιου είδους όψιμες συμμαχίες όμως, πέραν της κατ΄ αρχήν θετικής εξελίξεως, είναι θέμα συγκυρίας.

Στα πλαίσια αυτά της «διαπραγματεύσεως» έσπευσαν οι κυβερνώντες να παραχωρήσουν την Κρήτη ως ουσιαστικά το στρατιωτικό κέντρο των ΗΠΑ της Νότιοανατολικής Ευρώπης αλλά και να προσφέρουν στρατηγικού ενδιαφέροντος σημεία της χώρας υπέρ της Υπερδυνάμεως. Θα περίμενε κανείς λοιπόν κατόπιν των ανωτέρω, μια συμφωνία με αριστερό πρόσημο μεν, πλήν όμως ενδεικτική της ισχυρότερης διαπραγματευτικής μας ικανότητος και της θέσεώς μας εν σχέσει με τα υπό διάλυση, σήμερα, Σκόπια.

Πχ και στην χειροτέρα των περιπτώσεων, μία ονομασία του κράτους τους ως «Νέα Μακεδονία», «Nova Macedonia» με «Σλαυομακεδόνες» υπηκόους και Σλαυομακεδονική Γλώσσα.

Εκεί η συζήτηση και η αντιπαράθεση πλέον θα περιορίζετο στα εξής: Ή δεν τους αναγνωρίζουμε ποτέ με σύνθετο όνομα, με οποιοδήποτε κόστος, γιατί η αναγνώρισή τους από εμάς τους νοηματοδοτεί ως Έθνος και τους τρέφει αλυτρωτισμό σε ιστορικό χρόνο. Μία σεβαστή και εδραία θέση ενός κυρίαρχου έθνους – κράτους, την οποία προσωπικώς ασπάζομαι. Ή, έστω, δεχόμεθα το λιγότερο επαχθές μιας σύνθετης ονομασίας, ιδίως εφ’ όσον γεωπολιτικά μας συμφέρει να υπάρχει αυτό το κράτος ως ανάσχεση του Αλβανικού Μεγαλοϊδεατισμού και του μουσουλμανικού τόξου.

Υπό αυτές λοιπόν τις συνθήκες το όνομα «Νέα Μακεδονία» («Νοva Macedonia»), κατά την οικουμενική συναντίληψη του «Νέου» σε έναν γεωγραφικό προσδιορισμό, πχ « Νέα Υόρκη, Νέα Ζηλανδία κοκ» , και ο ανωτέρω ορισμός και ονοματοδοσία ιθαγενείας και γλώσσης ως σλαυικές, θα ήτο μία λογική απόληξη διαπραγματεύσεως, όχι άριστη ούτε επιτυχής, απλώς λογική.

Φυσικά, ναι, το άριστο θα ήτο τα Σκόπια να ονομάζονται «Βαρντάσκα» και το καλλίτερο «Σλαυομακεδονία». Ιδίως στην τελευταία περίπτωση, που υπό όρους τρέχοντος πολιτικού ρεαλισμού θα ήταν ιδανική, ίσως και να αντιστρέφετο η κυρίαρχη άποψη εν Ελλάδι.

Εν προκειμένω απεδείχθη ότι ως διαπραγμάτευση νοήθηκε η apriori ενδοτικότητα προς «ίδιον όφελος» των κυβερνώντων. Ουδείς επέβαλε την παραχώρηση της «Μακεδονικής ταυτότητας» και της «Μακεδονικής γλώσσας».

Η “παραίνεση» είχε ως εξής: «Βρείτε λύση άμεσα». Η ανεπάρκεια, η άγνοια, η προχειρότης, η ιδεοληψία, σε τέτοιες περιπτώσεις είναι καταστροφικός σύμβουλος. Δεν ομιλούμε περί μιας κακής συμφωνίας. Ομιλούμε περί μιας καταστροφικής και διχαστικής συμφωνίας που θα εξάψει ένθεν κακείθεν εθνικισμούς ενώ θα μπορούσε να συσσωματώσει εθνικό κεφάλαιο.

Ακόμη και στην «υψηλή πολιτική» της Συμφωνίας, ουδεμία μη υφαρπαγή πολιτισμικής παραδόσεως διασφαλίζεται. Έκαστο μέρος αναγνωρίζεται ότι έχει δική του θεώρηση της Ιστορίας της Μακεδονίας. Η διασφάλιση της αρχαίας ελληνικής ιστορίας της «βόρειας περιοχής του πρώτου συμβαλλόμενου μέρους», ουδεμία πρακτική σημασία έχει στην ιστορική προπαγάνδα των Σκοπίων.

Οι Σκοπιανοί διαδίδουν το αφήγημα ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες ουδέποτε αισθάνονταν Έλληνες παρά την βιαία ελληνοποίηση που κατά καιρούς εδέχθησαν και κάποια στιγμή ανεμείχθησαν με τους Σλαύους ώστε σήμερα το αμάλγαμα αυτό να αποτελεί γνησίους απογόνους του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Υπάρχει κάποια διάψευση της προπαγάνδας τους επί της συμφωνίας; Προφανώς όχι. Πλέον ως «μοναδικοί» Μακεδόνες θα πρεσβεύουν τα φαντασιακά τους σκευάσματα απερισπάστως. Η ασάφεια σε τέτοιου είδους όρους, φέρει «ερμηνεία» και η «ερμηνεία» είναι ο βιότοπος των «δεινών».

Η μικροπολιτική επιβίωση όμως ως αυτοσκοπός δεν σε αφήνει να δεις καν το μέλλον των επομένων ετών, ή δεν σε ενδιαφέρει να το δεις. Έτσι, κατά το βραχυπρόθεσμο μέλλον αυτό που θα αποτελέσει και την «επόμενη ημέρα» της συμφωνίας:

«Μακεδόνες» τουρίστες, έμποροι, αντιπρόσωποι θα εισέρχονται στα εδάφη της ελληνικής Μακεδονίας, θα αξιώνουν, άλλοι ευγενώς άλλοι με ύφος, από τους ντόπιους πληθυσμούς να τους προσαγορεύουν ως τέτοιους και πολλοί εξ αυτών θα διακηρύττουν ότι είναι και οι μόνοι Μακεδόνες, το αυτό θα αντιμετωπίσουν οι Έλληνες στα Σκόπια. Τα ελληνικά μακεδονικά προϊόντα και αντιπροσωπίες θα έχουν σαφές πρόβλημα επιχειρηματικό και εμπορικό με την ονομασία προελεύσεώς τους, με ανάγκη για κατοχύρωση ευρωπαϊκών και παγκοσμίων σημάτων και αβέβαια κατάληξη με χιλιάδες ευρω οικονομική αιμορραγία ανά επιχείρηση.

Πλήθος «σωματείων» για την διατήρηση της «Μακεδονικής Γλώσσας και Πολιτισμού» θα ανθίσουν σε συγκεκριμένες περιοχές της χώρας με συγκεκριμένους κυρίους. Πώς θα μπορεί να απαντήσει το Ελληνικό Κράτος και κατ` επέκτασιν η Ελληνική Δικαιοσύνη σε αυτό και με τι πλέον νομοτεχνικά όπλα;

Συνεπώς θα ανθήσουν απροσκόπτως ιπποφορβεία σκοπιανού αλυτρωτισμού.

Πώς θα απαντήσει το Ελληνικό Κράτος και στην απαίτηση, σε επόμενο βήμα, αυτών των «σωματείων και συλλόγων» για διδασκαλία της «Μακεδονικής» στην Ελληνική Επικράτεια και πώς θα το αρνηθεί η Ελληνική Δικαιοσύνη όταν σιγά σιγά θα δοθούν τα ερείσματα για «αναγνώριση μειονοτήτων»; Πώς θα συγγραφούν τα «κοινά σχολικά συγγράμματα» και πώς διασφαλίζεται η επιστημοσύνη και τα κίνητρα των ιστορικών που θα χρησιμοποιεί η εκάστοτε κυβέρνηση;

Πώς υπό αυτές τις συνθήκες δεν θα «λάμψει» ο εθνικισμός ένθεν κακείθεν των συνόρων μας; Πώς δεν θα επιστρέψουμε, άμεσα, σε εμφυλιοπολεμικές ρητορείες με «προοδευτικούς και προδότες», σε μία χώρα υπό κατάρρευση όπως η δική μας; Πώς δεν θα υπάρξει διχασμός; Ποιος εν τέλει μας εγγυάται ότι τα Σκόπια δεν θα αποτελέσουν δούρειο ίππο εθνικών συμφορών εκ των έσω αλλά και με εξωτερικούς παίκτες;

Για να απαντηθούν όλα αυτά πρέπει

α) να ενδιαφέρουν κάποιον ως ερώτηση
β) κάποιος να θέλει να απαντήσει σε αυτά.

Οι κυβερνώντες έδρασαν ως το «τέλος πάντων» της χαίνουσας κουλτούρας της μεταπολιτεύσεως.

Έδρασαν ακραιφνώς μικροπολιτικώς και όχι πολιτικώς.

Ο πολιτικός της μεταπολιτεύσεως αργά αλλά σταθερά έχει παύσει να θεωρεί, έστω να έχει υπόψιν του, τον εαυτόν του ως Ιστορικό Υποκείμενο και τον ενδιαφέρει μονάχα η επιβίωσή του. Τούτο φέρει αφοβία έως αδιαφορία για το επέκεινα των πράξεών του και εν γένει αιχμαλωτίζει την πολιτική πράξη στο συγκυριακό συμφέρον. Η αντιδημοκρατική άρνηση δημοψηφίσματος αλλά και η πολιτική απόφαση για απλή πλειοψηφία 151 βουλευτών, ανεξαρτήτως συνταγματικότητος ή μη της αποφάσεως αυτής, είναι μέρη αυτής της συλλογιστικής.

Η πολιτική όμως χωρίς κυρίαρχο λαό δεν νοείται. Πλέον οι ευθύνες βαρύνουν την ίδια την ελληνική κοινωνία . Είμαστε το μέλλον του παρελθόντος των προγόνων μας και το παρελθόν του μέλλοντος των παιδιών μας. Είμαστε το Κράτος και το Μέλλον του. Είμαστε η ειμαρμένη και η πληρωμή της.

Ας αναλάβουμε πλέον όλοι τις ευθύνες μας έστω και πολύ αργά.

Ο καιρός γαρ της μεταπολιτεύσεως τετέλεσται, έρχεται ο καιρός της Ευθύνης.

HellasJournal