Ο Πάγκαλος, η Siemens, ο Χριστοφοράκος, το συγκρότημα Λαμπράκη, η thyssenkrupp, ο Λάτσης, η “Μακεδονία που δεν είναι Ελληνική”, το μνημόνιο, όλα τα καλά παιδιά σα να μην πέρασε μια μέρα. Και μία αποκάλυψη για τον “ηρωϊκό” στρατό του Κεμάλ.
Σαν σήμερα, πριν από 70 χρόνια η Ελλάδα φανερά και επίσημα περιήλθε στην ιδιοκτησία της Γερμανίας. Της Γερμανικής ελίτ των λευκών μογγόλων, για να μην βάζουμε όλους τους Γερμανούς στο ίδιο τσουβάλι.
Αυτών που εφηύραν την “Άρεια φυλή” για να κρύψουν την διαχρονική βαρβαρότητα και την πολιτιστική ανυπαρξία τους. Η φυλετική ανωτερότητα κατά τα πρότυπα του παντουρκισμού – πανισλάμ, η υπερβορεία – Θούλη στην συνταγή της Εργενεκόν.
Που εφηύραν και την Ινδοευρωπαϊκή φυλή, για να μας πείσουν ότι “είμαστε όλοι μετανάστες” και ότι την Ακρόπολη δεν την έχτισαν κάποιοι “μιαροί Ελληνες” αλλά φυλετικά ανώτεροι Ινδοευρωπαίοι που μετά πήγαν στην Γερμανία για να ανακαλύψουν τα λουκάνικα. Την ίδια στιγμή η Τούρκοι ανακάλυπταν τις ρίζες του Αγαμέμνωνα που ήταν αρχαίος Τούρκος και το όνομα του σήμαινε “Αγάς του βουνού”.
Διαχρονικά χέρι – χέρι τα μικρόβια της Γης, οι φορείς της αρρώστειας και του μίσους που δεν μπόρεσαν να αποβάλλουν την απολίτιστη ληστρική τους φύση, όπως παρατήρησε και η ηρωΐδα Λέλα Καραγιάννη (Αυτή την φράση δοσίλογοι του μνημονίου να την θυμάστε…):
«Ζητάτε από μια Ελληνίδα μάνα να προδώσει τους συνεργάτες της για την Πατρίδα της με την απειλή του τουφεκισμού των παιδιών της. Έ, λοιπόν, όχι. Μάθετε ότι τα παιδιά μου ανήκουν στην Ελλάδα και το αίμα τους θα πνίξει τους Ούνους και όλη τη Γερμανία σας !….»
Τι έχει αλλάξει από τότε μέχρι σήμερα; Μπορεί στην Ακρόπολη να κυματίζει η γαλανόλευκη, η ελίτ να θεωρεί must την δαιμονοποίηση του ναζισμού και την αποθέωση της “λαϊκής εξουσίας” όμως οι ομοιότητες προσώπων και καταστάσεων στην νεοελληνική εξουσιαστική οπερέτα δεν είναι καθόλου μα καθόλου συμπτωματικές.
Ο Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Θέοδωρος Πάγκαλος σήμερα, ο στρατηγός Θεόδωρος Πάγκαλος τότε:
Με την έλευση των Γερμανών και το διορισμό του Τσολάκογλου στη θέση του πρωθυπουργού, πολλές πολιτικές προσωπικότητες, μεταξύ αυτών και ο Πάγκαλος, τον επισκέφθηκαν στο γραφείο του, κίνηση που σχολιάστηκε αρνητικά[12].
Στις 16 Οκτωβρίου του ΄44 μέλη της ΕΑΜ αποπειράθηκαν να τον συλλάβουν, αλλά η προσωπική του φρουρά τους εμπόδισε. Στις 26 του ίδιου μήνα συνελήφθη από την κυβέρνηση Παπανδρέου και οδηγήθηκε στις φυλακές Αβέρωφ. Το Δεκέμβριο του 1944 αποφυλακίστηκε. Στις 25 Αυγούστου 1945 συνελήφθη ως δωσίλογος κατόπιν αποφάσεως του 6ου ανακριτικού γραφείου δωσιλόγων[14]. Λίγες μέρες νωρίτερα του είχε ασκηθεί ποινική αγωγή για τα δημοσιευθέντα άρθρα του κατά την περίοδο της κατοχής, τα οποία, σύμφωνα με την αγωγή πάντα, εξυπηρετούσαν το έργο των εχθρών.
Θεόδωρος Πάγκαλος, ο πολύτιμος συνεργάτης της Βέρμαχτ (1941-1944)
Γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε, ο Πάγκαλος συνεχάρη και στήριξε τον συνθηκολόγο Τσολάκογλου. Τον Νοέμβριο του 1941, όταν στην Αθήνα άρχισε ο κόσμος να πεθαίνει σαν τα κοτόπουλα από την πείνα, ο Πάγκαλος αναγνωρίστηκε ως πολύτιμος παράγων τον οποίο είχε ξεχάσει στο παρελθόν να τιμήσει ανάλογα η Ελλάδα. Έτσι, η κυβέρνηση των Γερμανόδουλων, έδωσε στον Πάγκαλο μία παχυλή σύνταξη Προέδρου της Δημοκρατίας. Ευχαριστημένος για την αναγνώριση την οποία απολάμβανε από τις δωσιλογικές κυβερνήσεις, αρθρογραφούσε στον τύπο υπέρ των Γερμανών. Θέλοντας να ανταποδώσει το καλό που οι Γερμανοί του έκαναν, δεν έμεινε μόνο στα άρθρα. Κατέβασε την ιδέα να συγκροτηθεί Ελληνικό στρατιωτικό σώμα, το οποίο θα πολεμούσε στο πλευρό της Βέρμαχτ. Έτσι, με την ιδέα Πάγκαλου, έγιναν τα περιβόητα Τάγματα Ασφαλείας που μάζεψαν τους αναπήρους του Ελληνοιταλικού πολέμου από τα νοσοκομεία της Αθήνας, τους βασάνισαν και τους εκτέλεσαν, διότι λέει δεν ήταν με το μέρος των Γερμανών οι ανάπηροι και μιλούσαν για απελευθέρωση. Όταν έφυγαν οι Γερμανοί, ο Πάγκαλος συνελήφθη, αλλά έμεινε στη φυλακή μόνο για περίπου 40 μέρες. Μετά τον έβγαλε ο Παπανδρέου. Το 1945 αθωώθηκε από όλες της κατηγορίες με απαλακτικό βούλευμα. Αυτά για όσους νομίζουν ότι δεν υπάρχει δικαιοσύνη στην Ελλάδα. (Γ. Σιδηρούντιος)
Τα ίδια τομάρια, με άλλο περιτύλιγμα. Οι “προοδευτικοί”. Οι “ανθρωπιστές”. Οι “αντιστασιακοί” που μάλιστα έχουν κατοχυρώσει και τον τίτλο του “αντιφασισμού” (μαζί βέβαια με το ναζιστικό παρακράτος που τους συνοδεύει). Οι φίλοι του Χριστοφοράκου, εγγυητές κάθε εχθρού της πατρίδας, του συνόλου, του λαού.
Εχθροί της δημοκρατίας που ότι αντιτίθεται στο παρακράτος τους, προσπαθούν να το απαξιώσουν, ακόμα και αν είναι το συμβούλιο της επικρατείας! Είναι οι ίδιοι που προσπαθούν να προκαταβάλλουν ακόμα και τις ενέργειες της βουλής, απαξιώνοντας το πόρισμα για τη Siemens, το οποίο ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝ ΜΕΤΑΔΩΣΕΙ! Όπως άλλωστε και το μνημόνιο…
Οι συνεργάτες των ναζί που κατάφεραν να επιβιώσουν (όπως όλα τα σκουλήκια), προσκολλημένοι σε κάθε απάνθρωπη εξουσία την οποία στήριζαν και εξασφάλιζαν την μακροβιότητα της. Θαυμάστε τους:
«ΤΑ ΝΕΑ» εκδόθηκαν για πρώτη φορά το 1931 με τον τίτλο «ΑΘΗΝΑΪΚΑ ΝΕΑ» ως ημερήσια απογευματινή εφημερίδα. Το 1945 η εφημερίδα μετονομάστηκε «ΤΑ ΝΕΑ» και εξακολουθεί να κυκλοφορεί αδιάλειπτα ως ημερήσια απογευματινή έως και σήμερα. (πηγή ΔΟΛ).
Γιατί μετονομάστηκαν δεν μας το λένε βέβαια, μπορείτε όμως να το διαβάσετε εδώ… Για να μπορέσουν να επανακυκλοφορήσουν μετά τις δίκες των δοσίλογων! Που βέβαια δεν ακούμπησαν κανέναν.
Άλλο ένα όνομα που αθωώθηκε στις δίκες των δοσιλόγων ήταν ο περιβόητος Ιωάννης Λάτσης. Κατά την περίοδο της Κατοχής φέρεται να συνεργάστηκε με τους Ιταλούς με αποτέλεσμα να αποκτήσει μεγάλη περιουσία την οποία και επένδυσε σε επιβατικά και φορτηγά πλοία. Λάτσης μεσουρανεί και σήμερα: Οι παλαιές “οντότητες” που δεν κατονομασε ο Ιγνατίου. Οι ομοτράπεζοι του ΓΑΠ στα προεκλογικά δείπνα.
Μακεδονία, Παγκαλομπουτάρηδες, άξιοι συνεχιστές του Άξονα.
Υπάρχουν και οι Ελληνόφωνοι που υποστηρίζουν τις θέσεις του ναζιστή Γκρουέφσκι, προβάλλοντας μάλιστα “προοδευτική” νομιμοποίηση για τις ελεεινές θέσεις τους. Τους ξέρετε όλοι. Ας μιλήσουν για πρόοδο στα παλικάρια της αντίστασης. Σε αυτά τα παιδιά και τις κοπέλλες που έπεφταν για να μην δώσουν οι ναζί την Μακεδονία στους συνεργάτες τους, τους ομογάλακτους του Γκρουέφσκι.
Siemens, Χριστοφοράκος και υποβρύχια που γέρνουν
Carl Friedrich von Siemens. Από τους βασικούς χρηματοδότες του Χίτλερ. Κάθε αναφορά στην ναζιστική του δράση έχει απαλειφθεί.
Νικόλαος Χριστοφοράκος (κέντρο), γνωστός και ως ο Έλληνας Μένγκελε. Πατέρας του Μιχάλη Χριστοφοράκου. Αθωώθηκε λόγω αμφιβολιών στην δίκη των δοσίλογων παρότι αναγνωρίστηκε από εχθρούς και φίλους. Συνεργαζόταν με την Γερμανική διοίκηση. Κατέδιδε όσους διοχέτευαν φαρμακευτικό υλικό από τον Ερυθρό σταυρό σε αναξιοπαθούντες (τον χειμώνα της γενοκτονίας) και αντάρτες (τα επόμενα χρόνια της κατοχής). Ο δικαστής που τον αθώωσε, βασίστηκε στην μαρτυρία του πολιτικού Πάνου Χατζηπάνου, που μετέπειτα έγινε υπουργός δικαιοσύνης. Μέλος της Γερμανικής τεκτονικής στοάς. Αργότερα, ως υπουργός συνελήφθει και καταδικάστηκε για χρηματισμό. Έτσι εξηγούνται και κάποια ενδιαφέροντα ευρήματα από προσωπικά αρχεία του κυρίου Μιχάλη Χριστοφοράκου που σύντομα θα έρθουν στο φως της δημοσιότητας.
Η “ξεχασμένη” γενοκτονία. Όπως και οι προκάτοχοι τους, Από τον Αλάριχο, την Ιερά συμμαχία, τον Φον Γκρούμπκωφ (γενοκτόνο της Θεσσαλίας), τους γερμανούς δημιουργούς των Νεότουρκων, τους εκπαιδευτές και συμμάχους του Κεμάλ, έτσι και οι κατοχικές δυνάμεις προέβησαν σε μία στυγνή γενοκτονία με μαλθουσιανικό σχεδιασμό. Πάνω από 350,000 Έλληνες πέθαναν από την πείνα και τις κακουχίες τον χειμώνα του 41/42.
Και όμως, η έντεχνη προπαγάνδα απέναντι στις μειοδοτικές κυβερνήσεις που ακολούθησαν έχει τον αστικό μύθο των “Φιλελλήνων Ναζί”. Αναπτύχθηκε μαζί με τους “αντιστασιακούς – αντιναζί” του αριστερισμού που στην ουσία ήταν τα ίδια πρόσωπα που υμνούσαν τον Χίτλερ και συνετέλεσαν στην γενοκτονία του Ελληνικού λαού.
Όλοι οι συνεργάτες του Χριστοφοράκου, της Siemens και της νεογερμανικής λαίλαπας ήταν οι “αντιστασιακοί” του ΠΑΚ, αριστεριστικών οργανώσεων τύπου “κόκκινη προβιά”, Τσουκάτοι, Μαντέληδες κλπ. Απόδειξη ότι ο διαχρονικός αντίπαλος τους ήταν ο πηγαίος Πατριωτισμός που πάντα του κολλούσαν μία ταμπέλα: Από συμμορίτες εώς εθνικιστές. Τι γελοίο οι φυσικοί και γνήσιοι συνεργάτες του ναζισμού να βαφτίζουν τους Πατριώτες ως “ναζί”. Και τι τραγικό κάποιοι πατριώτες να τσιμπούν το δόλωμα και να γίνονται απολογητές του ράιχ…
Ο περιβόητος Αλφράιντ Κρούπ
ThyssenKrupp, η περιβόητη με τα γερμένα υποβρύχια και τα ναυπηγεία, είναι απόγονος της KRUPP της οποίας ο πρόεδρος, στενότατος συνεργάτης του Χίτλερ και των SS καταδικάστηκε και αυτός στην δίκη της Νυρεμβέργης αφού η εταιρεία του επέμενε να χρησιμοποιεί σκλάβους από το Άουσβιτς. Αποφυλακίστηκε όμως μετά από μόλις τρία χρόνια για να ξαναστήσει την αυτοκρατορία. Ναι, αυτή που πληρώνουμε νταβατζηλίκι για τα υποβρύχια που γέρνουν και ξεφλουδίζουν. Παραλαμβάνονται όμως με υπογραφή Βενιζέλου.
Υπάρχει όμως και μία λεπτομέρεια που λίγοι γνωρίζουν για την εν λόγω εταιρεία: 4 Αυγούστου 1921. Η εταιρεία Krupp προμηθεύει στους σφαγείς του Κεμάλ τα ακόλουθα που για πολλούς άλλαξαν και τον ρου της ιστορίας:
60 πυροβόλα με τριάντα χιλιάδες βλήματα, 700.000 χειροβομβίδες και 10.000 νάρκες. Πράγματι, εκρηκτική βοήθεια απέναντι στο “σειτάν ασκέρ” που έψαχνε τα βόλια ανάμεσα στις γαλέτες για να συνεχίσει τη μάχη.
Την ίδια στιγμή, οι Έλληνες Γερμανοτσολιάδες έκαναν βόλτες στην ηλιόλουστη Σταδίου παρέα με τις κυρίες με τα ομπρελίνια. Κάτι σαν Καραβέλλες ρετρό.
Θα μπορούσαμε να γεμίσουμε σελίδες με ονόματα. Ιδιαίτερα τώρα που η κατοχή του μνημονίου αρχίζει και αφυπνίζει τον Ελληνικό λαό. Θα χανόντουσαν όμως μέσα στον ορυμαγδό της πληροφορίας. Οπότε θα το κάνουμε τμηματικά.
Με αυτά και με άλλα, οι αγέννητοι είναι ήδη χρεωμένοι από τα ίδια πρόσωπα. Θα γεννηθούν υπόδουλοι στο ΔΝΤ, γνήσιου απογόνου του κεφαλαίου που διαχρονικά στήριζε τους μισάνθρωπους Ούνους και τους πρώτου βαθμού συγγενείς τους, τους Οϊγούρους (Γκότλαντ οι μεν, Εργενεκον Ημισέληνος οι δε. Η ΓΗ μας, η Μητέρα μας βλέπετε, είναι γι’ αυτούς ξένο έδαφος προς διάλυση).
Σε αυτή την κρίσιμη καμπή της ιστορίας λοιπόν είναι στο χέρι μας εάν θα ακολουθήσουμε τον δρόμο του ραγιά ή τον δρόμο του πολεμιστή. Ας επιλέξουμε.
