Η μεγάλη φυγή 300.000 νέων επιστημόνων προς το εξωτερικό

Του Γιάννη Τριήρη
Σε γόρδιο δεσμό έχει μετατραπεί το πρόβλημα της ανεργίας στην χώρα μας διαρρηγνύοντας την κοινωνική συνοχή και αναβιώνοντας έτσι την μεταναστευτική περίοδο των δεκαετιών του 1950 και 1960. Η απειλή της μεγάλης φυγής έχει πλέον αρχίσει να γίνεται εφιάλτης , καθώς τα στοιχεία της Eurostat, καταδεικνύουν ότι στην Ελλάδα σαρώνει η ανεργία των νέων φτάνοντας στο 36,1%.
 
Όλοι αυτοί οι άνεργοι νέοι που στην πλειοψηφία τους είναι επιστήμονες και σε απόλυτο αριθμό αγγίζουν τις 700.000 αποτελούν σήμερα , εν μέσω οικονομικής κρίσης εν δυνάμει μετανάστες προς τις χώρες της βόρειας Ευρώπης καθώς διαβλέπουν ότι στην Ελλάδα, δεν υπάρχουν περιθώρια ανάπτυξης που θα τους δώσουν διέξοδο δημιουργώντας θέσεις εργασίας. .

Ήδη 300.000 νέοι επιστήμονες φέρονται να έχουν προβεί σε συγκεκριμένες ενέργειες για να φύγουν από την Ελλάδα ,επιδιώκοντας όχι απλά την απόκτηση επαγγελματικής εμπειρίας, αλλά μια μόνιμη καριέρα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι πρόσφατες έρευνες που έχουν γίνει μεταξύ των νέων ανέργων επιστημόνων , έχουν καταδείξει ότι οι νέοι επιστήμονες θεωρούν ότι δεδομένων των προσόντων τους , αξίζουν βασικό μισθό από 1.500 έως 3.000 ευρώ μηνιαίως , τον οποίο και δηλώνουν αποφασισμένοι να τον αναζητήσουν σε άλλες χώρες . 

Το πόσο σημαντική είναι η αμοιβή , φαίνεται από το γεγονός ότι οι νέοι στην πλειοψηφία τους πλέον στρέφονται-έστω και λανθασμένα- στην επιχειρηματικότητα έστω και αν αυτή δεν σχετίζεται με το γνωστικό τους αντικείμενο, ευελπιστώντας σε υψηλότερες αποδοχές, πέραν βέβαια της διασφάλισης εργασίας των οποία δεν βρίσκουν στις υπάρχουσες επιχειρήσεις.
Και εδώ γίνεται το μεγάλο λάθος στην χώρα μας, που στρέφει τους νέους στη λεγόμενη επιχειρηματικότητα εξ ανάγκης, δηλαδή στην δημιουργία επιχειρήσεων λόγω αδυναμίας εύρεσης άλλης εργασίας, αλλά και στη μετανάστευση.
Έχοντας μια σαφή προτίμηση υπέρ της μόνιμης εργασίας στο εξωτερικό η νέα γενιά των μορφωμένων Ελλήνων απειλεί να ανακόψει κάθε προσπάθεια ανάκαμψης και επαναφοράς στην ευημερία, ελλείψει του ανθρωπίνου κεφαλαίου που αποτελεί την σημαντικότερη πλουτοπαραγωγική πηγή στην χώρα μας.
Σε όλες τις έρευνες που έχουν γίνει το τελευταίο διάστημα το ποσοστό των νέων επιστημόνων σε συντριπτική πλειοψηφία που αγγίζει το 90% θεωρούν ότι η κρίση ευθύνεται για την ανεργία και τα μέτρα της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της είναι προς λάθος κατεύθυνση.

Το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ, μάλιστα, ήδη εκπονεί μελέτη -που ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί-,επί του ζητήματος της ανεργίας, εξετάζοντας διεξοδικά και την ανεργία των νέων και σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες τα μέχρι τώρα στοιχεία της καταδεικνύουν ότι το πρόβλημα της ανεργίας δεν θα λυθεί ούτε και αν αυξηθούν οι αναπτυξιακές διαδικασίες στην Ελλάδα. Και αυτό γιατί όλες οι προωθούμενες αναπτυξιακές πρωτοβουλίες , βασίζονται σε τεχνολογίες αιχμής ή της λεγόμενης πράσινης ανάπτυξης που ναι με δημιουργούν προστιθέμενη αξία, αλλά όχι επαρκείς θέσεις εργασίας , προωθώντας λεγόμενη άεργη ανάπτυξη.

Μάλιστα σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, έχει ήδη ξεκινήσει μια τέτοια μεγάλη συζήτηση , θέτοντας στο τραπέζι του διαλόγου νέες παραμέτρους για τον περιορισμό της ανεργίας, πέραν της ανάπτυξης και της δημιουργίας νέων επιχειρήσεων. Η πλέον βασική παράμετρος είναι αυτή της διαφοροποίησης του χρόνου εργασίας και συγκεκριμένα η δυνατότητα μικρότερου ωραρίου για την δημιουργία μέσω αυτού περισσότερων θέσεων.

Το μεγάλο ζητούμενο όμως , που δημιουργεί και την αντιπαράθεση μεταξύ εργαζομένων και επιχειρήσεων είναι οι αμοιβές και γενικότερα το εργασιακό καθεστώς που θα διαμορφωθεί σε ένα νέο στάτους μειωμένης εργασίας ....