Οι σπεκουλαδόροι δεν δικάζονται. Εκτελούνται.
Β.Ι. Λένιν
Η ανθρωπότητα θα βρίσκεται σε καλό δρόμο όταν σταματήσει να αποκομίζει κάποιος κέρδος από στοίχημα στην τιμή του σιταριού ενώ ο παραγωγός του πεινάει.
Όταν επανέλθει η αντιστοίχηση της ανθρώπινης φύσης και δραστηριότητας με ποιοτικές και όχι αποκλειστικά ποσοτικές αξίες.
Η εξέλιξη της οικονομικής ζωής των σύγχρονων κοινωνιών καθορίστηκε από ένα βαθύτατα πολιτισμικό ζήτημα.
Συντίθεται από τρία ιστορικά στοιχεία.
1. Τις εφευρέσεις που έκαναν εφικτό τον έλεγχο της φύσης με τρόπο που ο άνθρωπος ένοιωσε “θεός”.
2. Την άνοδο της αστικής τάξης λόγω της εκμετάλλευσης των εφευρέσεων.
3. Την κυριαρχία της αστικής τάξης και την επιβολή από αυτήν των αξιών της, που είναι μόνο ποσοτικές.
Οι αστοί ήταν για τις φεουδαρχικές κοινωνίες ό,τι αργότερα το προλεταριάτο για τους αστούς, “μαστοράντζα” που ζούσε σαν κολλιτσίδα δίπλα στα κάστρα. Όταν ανέβηκαν βέβαια πιθήκισαν τον τρόπο ζωής των φεουδαρχών.
Μήπως σας θυμίζει την πασοκαρία από το 81 μέχρι σήμερα;
Οι αστοί, λοιπόν, οι πρώην χειρώνακτες, όταν έγιναν άρχουσα τάξη
α) άρχισαν να βαριούνται να δουλεύουν
β) αφού δεν είχαν να επιδείξουν «αριστοκρατική» προέλευση ή “ευγένεια” ή “τιμή” ή «μόρφωση» ή κάποιο “περιεχόμενο” συνάρτησαν την ανθρώπινη αξία με κατοχή υλικών αξιών ποσοτικοποιώντας τα πάντα.
Μήπως σας θυμίζει την επίδειξη σπιτιού και αυτοκινήτου της τελευταίας 30ετίας στην Ελλάδα και το “αμερικάνικο όνειρο” όλων των κακομοίρηδων της υφηλίου;
Πως όμως θα έχεις να επιδείξεις υλικές αξίες χωρίς να δουλεύεις;
Εδώ μπαίνουν στην ιστορική εξέλιξη οι αγγλοσάξονες. Σκληρή και πολεμική ράτσα αλλά ατάλαντη. Δεν έχουν το “πέταγμα” της φαντασίας που γεννιέται σε τοπία και κλίματα γύρω απ’ τη Μεσόγειο.
Πώς θα ζούσαν ; Η μεγάλη τους συνεισφορά στον παγκόσμιο πολιτισμό είναι η “Οργάνωση & Διοίκηση”. Αφού δια της ισχύος επιβλήθηκαν, “οργάνωσαν” κάθε δραστηριότητα με νοσηρά αναλυτικό τρόπο, που είναι πλήρης διαδικασίας αλλά πολλές φορές κενός περιεχομένου.
Με την επιρροή των Εβραίων, που δεν θέλουν πάγια, βιομηχανίες κλπ αλλά εύκολα ρευστοποιήσιμα στοιχεία (πολύτιμους λίθους, μετοχές κλπ) για να μπορούν να φύγουν άμα κάτσει καμιά στραβή (Τορκουεμάδα, Αδόλφος) πήραν κατεύθυνση για οικονομία FIRE «χάρτινων» αξιών (Finance, Insurance and Real Estate).
Σταδιακά ο παρασιτισμός τους αγκάλιασε κάθε πραγματική οικονομική δραστηριότητα την οποία έκαναν μέσω “εργαλείων” αντικείμενο στοιχηματισμού.
Κι επειδή η ποσοτική αξία=χρήμα υπερισχύει κάθε ποιοτικής διάστασης το με κάθε τρόπο άκοπο μετοχικό κέρδος υπερισχύει της παραγωγής. Άρα στέλνουμε την παραγωγή εκεί όπου η εξαθλίωση κάνει αποδεκτή την κατώτατη δυνατή αμοιβή της εργασίας και κρατάμε το σπεκουλάρισμα επί της τιμής αυτών που παράγουν εκείνοι.
Κάπως έτσι έσβησε το «όνειρο» της αμερικάνικης μεσαίας τάξης (http://www.antinews.gr/?p=76615)
Και βαθμιαία προέκυψε το τέρας που σπεκουλάρει από την τιμή της σόγιας μέχρι το αν εσύ θα τον τινάξεις προς τα δεξιά, ή προς τα αριστερά στο πρωινό κατούρημα.
Mark to market και @@. Τεχνικοί όροι μιας ανήθικης πρακτικής που μοιάζεις να αποδέχεσαι σαν φυσιολογική. Ε, δεν είναι.
Είναι ακριβώς ό,τι “σε βρήκε”, ό,τι έφερε ο Γιώργος.
Το απύθμενο βάθος της αγγλοσαξονικής στοιχηματικής υποκρισίας αποκαλύπτουν κάτι περιπτώσεις Madoff.
Ποιοι οίκοι αξιολόγησης; χαχα χααααααα !!!
Όλοι να τζογάρουν στην τοκογλυφία και να κάθονται θέλουν.
Αυτό είναι ο αγγλοσαξονικός πολιτισμός.
Αντίθετα ο Γερμανός, σαν νοοτροπία, θέλει να δουλεύει και να αποταμιεύει. Ο μέσος Γερμανός έχει αποταμιευμένα δουλεμένα λεφτά. Όχι λεφτά από κέρδη σε σπέκουλα που έγινε με δανεικά όπως ο Αμερικάνος. Γι’ αυτό η Μέρκελ δεν αφήνει, όσο μπορεί, να της κάνουν οι αγγλοσάξονες το Ευρώ κωλόχαρτο. Πιστεύω σ’ αρέσει καλύτερα αυτή η νοοτροπία.
Το να ζούμε, να δραστηριοποιούμαστε και να ευημερούμε σε μια υπάρχουσα οικονομική πραγματικότητα δεν μπορεί να μάς εμποδίζει να βλέπουμε πέρα από αυτήν. Σκεφτείτε έξω απ’ το κάδρο.
Προφήτης
Η ανθρωπότητα θα βρίσκεται σε καλό δρόμο όταν σταματήσει να αποκομίζει κάποιος κέρδος από στοίχημα στην τιμή του σιταριού ενώ ο παραγωγός του πεινάει.
Όταν επανέλθει η αντιστοίχηση της ανθρώπινης φύσης και δραστηριότητας με ποιοτικές και όχι αποκλειστικά ποσοτικές αξίες.
Η εξέλιξη της οικονομικής ζωής των σύγχρονων κοινωνιών καθορίστηκε από ένα βαθύτατα πολιτισμικό ζήτημα.
Συντίθεται από τρία ιστορικά στοιχεία.
1. Τις εφευρέσεις που έκαναν εφικτό τον έλεγχο της φύσης με τρόπο που ο άνθρωπος ένοιωσε “θεός”.
2. Την άνοδο της αστικής τάξης λόγω της εκμετάλλευσης των εφευρέσεων.
3. Την κυριαρχία της αστικής τάξης και την επιβολή από αυτήν των αξιών της, που είναι μόνο ποσοτικές.
Οι αστοί ήταν για τις φεουδαρχικές κοινωνίες ό,τι αργότερα το προλεταριάτο για τους αστούς, “μαστοράντζα” που ζούσε σαν κολλιτσίδα δίπλα στα κάστρα. Όταν ανέβηκαν βέβαια πιθήκισαν τον τρόπο ζωής των φεουδαρχών.
Μήπως σας θυμίζει την πασοκαρία από το 81 μέχρι σήμερα;
Οι αστοί, λοιπόν, οι πρώην χειρώνακτες, όταν έγιναν άρχουσα τάξη
α) άρχισαν να βαριούνται να δουλεύουν
β) αφού δεν είχαν να επιδείξουν «αριστοκρατική» προέλευση ή “ευγένεια” ή “τιμή” ή «μόρφωση» ή κάποιο “περιεχόμενο” συνάρτησαν την ανθρώπινη αξία με κατοχή υλικών αξιών ποσοτικοποιώντας τα πάντα.
Μήπως σας θυμίζει την επίδειξη σπιτιού και αυτοκινήτου της τελευταίας 30ετίας στην Ελλάδα και το “αμερικάνικο όνειρο” όλων των κακομοίρηδων της υφηλίου;
Πως όμως θα έχεις να επιδείξεις υλικές αξίες χωρίς να δουλεύεις;
Εδώ μπαίνουν στην ιστορική εξέλιξη οι αγγλοσάξονες. Σκληρή και πολεμική ράτσα αλλά ατάλαντη. Δεν έχουν το “πέταγμα” της φαντασίας που γεννιέται σε τοπία και κλίματα γύρω απ’ τη Μεσόγειο.
Πώς θα ζούσαν ; Η μεγάλη τους συνεισφορά στον παγκόσμιο πολιτισμό είναι η “Οργάνωση & Διοίκηση”. Αφού δια της ισχύος επιβλήθηκαν, “οργάνωσαν” κάθε δραστηριότητα με νοσηρά αναλυτικό τρόπο, που είναι πλήρης διαδικασίας αλλά πολλές φορές κενός περιεχομένου.
Με την επιρροή των Εβραίων, που δεν θέλουν πάγια, βιομηχανίες κλπ αλλά εύκολα ρευστοποιήσιμα στοιχεία (πολύτιμους λίθους, μετοχές κλπ) για να μπορούν να φύγουν άμα κάτσει καμιά στραβή (Τορκουεμάδα, Αδόλφος) πήραν κατεύθυνση για οικονομία FIRE «χάρτινων» αξιών (Finance, Insurance and Real Estate).
Σταδιακά ο παρασιτισμός τους αγκάλιασε κάθε πραγματική οικονομική δραστηριότητα την οποία έκαναν μέσω “εργαλείων” αντικείμενο στοιχηματισμού.
Κι επειδή η ποσοτική αξία=χρήμα υπερισχύει κάθε ποιοτικής διάστασης το με κάθε τρόπο άκοπο μετοχικό κέρδος υπερισχύει της παραγωγής. Άρα στέλνουμε την παραγωγή εκεί όπου η εξαθλίωση κάνει αποδεκτή την κατώτατη δυνατή αμοιβή της εργασίας και κρατάμε το σπεκουλάρισμα επί της τιμής αυτών που παράγουν εκείνοι.
Κάπως έτσι έσβησε το «όνειρο» της αμερικάνικης μεσαίας τάξης (http://www.antinews.gr/?p=76615)
Και βαθμιαία προέκυψε το τέρας που σπεκουλάρει από την τιμή της σόγιας μέχρι το αν εσύ θα τον τινάξεις προς τα δεξιά, ή προς τα αριστερά στο πρωινό κατούρημα.
Mark to market και @@. Τεχνικοί όροι μιας ανήθικης πρακτικής που μοιάζεις να αποδέχεσαι σαν φυσιολογική. Ε, δεν είναι.
Είναι ακριβώς ό,τι “σε βρήκε”, ό,τι έφερε ο Γιώργος.
Το απύθμενο βάθος της αγγλοσαξονικής στοιχηματικής υποκρισίας αποκαλύπτουν κάτι περιπτώσεις Madoff.
Ποιοι οίκοι αξιολόγησης; χαχα χααααααα !!!
Όλοι να τζογάρουν στην τοκογλυφία και να κάθονται θέλουν.
Αυτό είναι ο αγγλοσαξονικός πολιτισμός.
Αντίθετα ο Γερμανός, σαν νοοτροπία, θέλει να δουλεύει και να αποταμιεύει. Ο μέσος Γερμανός έχει αποταμιευμένα δουλεμένα λεφτά. Όχι λεφτά από κέρδη σε σπέκουλα που έγινε με δανεικά όπως ο Αμερικάνος. Γι’ αυτό η Μέρκελ δεν αφήνει, όσο μπορεί, να της κάνουν οι αγγλοσάξονες το Ευρώ κωλόχαρτο. Πιστεύω σ’ αρέσει καλύτερα αυτή η νοοτροπία.
Το να ζούμε, να δραστηριοποιούμαστε και να ευημερούμε σε μια υπάρχουσα οικονομική πραγματικότητα δεν μπορεί να μάς εμποδίζει να βλέπουμε πέρα από αυτήν. Σκεφτείτε έξω απ’ το κάδρο.
Προφήτης
