Μέσα σε όλα αυτά που συμβαίνουν, βλέπω έναν ανεπανάληπτο τραγέλαφο που ίσως να έχει και παγκόσμια πρωτοτυπία. Οι ευρωπαίοι εταίροι μας, που είναι και δανειστές μας, μας διατάσσουν ωμά να ακολουθούμε τις εντολές τους, προκειμένου να…
Κι εδώ, σε αυτό το σημείο είναι που θέλω να γελάσω ή να κλάψω, αλλά δεν μπορώ.
Τι μας λένε, λοιπόν, οι εταίροι μας; Μας διατάσσουν να ξεχάσουμε το πολίτευμα της χώρας μας προκειμένου να μας… ξαναδανείσουν. Αν δεν κάνουμε αυτό που μας λένε, μας απειλούν ότι δεν θα μας ξαναδανείσουν!!!
Ειλικρινά, όταν το άκουσα για πρώτη φορά, ανατρίχιασα. Όταν το άκουσα για δεύτερη φορά, μου ήρθε να γελάσω! Κι αυτό επειδή η πολιτική ηγεσία της Ευρώπης θα πρέπει να κατεβάζει πολύ «μπάφο» για να μας απειλεί με τον συγκεκριμένο τρόπο. Εκτός και αν οι ευρωπαίοι ηγέτες έχουν την εντύπωση πως όλοι οι Έλληνες πάσχουν από τη νοητική στέρηση του Γιώργου Παπανδρέου ή είναι τόσο υποτελείς όσο ο αμερικανοτραφής κοσμοπολίτης βραβευμένος σκεπτόμενος πρωθυπουργός μας…
Το επαναλαμβάνω, για όσους δεν το κατάλαβαν ακόμη: Δεν θα μας ξαναδανείσουν, λένε, αν δεν γίνουμε πειθήνια προβατάκια στις εντολές τους, αν δεν ξεχάσουμε πως είμαστε ανεξάρτητη χώρα και φυσικά ανεξάρτητα σκεπτόμενοι ευρωπαίοι πολίτες!!!
Το λοιπόν, επειδή έχω μία μάντρα, τους καλώ να έρθουν για να μου την… «αερίσουν»… Τι έγινε ρε σεις Ευρωπαίοι; Τι πίνετε και δεν μας δίνετε, για να δούμε τον κόσμο με τα δικά σας τα μάτια; Είστε σοβαροί ή αποκαλύπτεται περιοδικά η ηλιθιότητά σας; Μας απειλείται να μην μας δανείσετε, προκειμένου να αποπληρωθούν τα τοξικά ομόλογα της Ελλάδας που βρίσκονται στα χέρια των δικών σας των τραπεζών; Μας απειλείτε πως δεν θα μας ξαναδανείσετε και θα προτιμήσετε να βάλετε το δικό μας πρόβλημα μέσα στο σπίτι σας, ενώ πάτε να στρώσετε τη δουλειά για να κλείσετε το δικό μας το σπίτι; Σε ποιόν τα λέτε ρε ομορφάντρες (λέμε τώρα…);
Άντε, το λοιπόν, μην μας ξαναδανείσετε. Μην τολμήσετε να μας ξαναδώσετε δεκάρα τσακιστή. Ποιος θα χάσει; Ποιος θα χάσει κι αυτά που έδωσε μέχρι τώρα; Εμείς, σαν Ελλάδα ή εσείς σαν δανειστές; Ξεχάσατε μάλλον πως ο δανειστής ανησυχεί όταν δίνει δάνειο και όχι ο δανειζόμενος… Σας το θυμίζω λοιπόν, για να ξέρετε πως αν συνεχίσετε στο ίδιο το βιολί, θα εισπράξετε πολλές «τριάδες». Ο μόνος φόβος που έχω είναι πως κάποιοι από εσάς αυτό το επιθυμούν πολύ, επειδή θέλουν να κλείσουν το ευρωπαϊκό το μαγαζί και να φύγουν όσο έχουν κέρδη… Γιατί δεν έχουν μάθει στις ζημίες… γιατί, όπως λένε στον τόπο μου, «είναι από το πάρε το χωριό»…
Άντε λοιπόν, τολμήστε να μην μας ξαναδανείσετε. Να κλείσουμε τα τεφτέρια μας. Να τραβήξουμε μία καινούργια γραμμή και να ξαναπάρουμε μπροστά σαν κράτος. Γιατί με εσάς να μας πίνετε το αίμα, το μόνο που θα πάρει μπροστά, θα είναι ο μηχανισμός διασωλήνωσης τον οποίο φτιάξατε για να συντηρείστε από το δικό μας το αίμα…
Άντε, το λοιπόν. Πείτε ότι τελείωσε το πανηγύρι, για να ξέρουμε όλοι τι θα κάνουμε. Κι εμείς, κι εσείς… Τέλος με τις απειλές. Σε αυτόν τον τόπο, που πολλές φορές ξεπουλήσατε ή προσπαθήσατε να τον κάνετε δικό σας, οι Παπανδρέου είναι λίγοι και μάλιστα τελειωμένοι… Δίχως να το καταλαβαίνετε, φουκαράδες, ξυπνήσατε στους Έλληνες το ένστικτο της επιβίωσης, που μέχρι τώρα το είχε ξεχάσει και ζούσε με το ένστικτο της… διαβίωσης…
Κι εδώ, σε αυτό το σημείο είναι που θέλω να γελάσω ή να κλάψω, αλλά δεν μπορώ.
Τι μας λένε, λοιπόν, οι εταίροι μας; Μας διατάσσουν να ξεχάσουμε το πολίτευμα της χώρας μας προκειμένου να μας… ξαναδανείσουν. Αν δεν κάνουμε αυτό που μας λένε, μας απειλούν ότι δεν θα μας ξαναδανείσουν!!!
Ειλικρινά, όταν το άκουσα για πρώτη φορά, ανατρίχιασα. Όταν το άκουσα για δεύτερη φορά, μου ήρθε να γελάσω! Κι αυτό επειδή η πολιτική ηγεσία της Ευρώπης θα πρέπει να κατεβάζει πολύ «μπάφο» για να μας απειλεί με τον συγκεκριμένο τρόπο. Εκτός και αν οι ευρωπαίοι ηγέτες έχουν την εντύπωση πως όλοι οι Έλληνες πάσχουν από τη νοητική στέρηση του Γιώργου Παπανδρέου ή είναι τόσο υποτελείς όσο ο αμερικανοτραφής κοσμοπολίτης βραβευμένος σκεπτόμενος πρωθυπουργός μας…
Το επαναλαμβάνω, για όσους δεν το κατάλαβαν ακόμη: Δεν θα μας ξαναδανείσουν, λένε, αν δεν γίνουμε πειθήνια προβατάκια στις εντολές τους, αν δεν ξεχάσουμε πως είμαστε ανεξάρτητη χώρα και φυσικά ανεξάρτητα σκεπτόμενοι ευρωπαίοι πολίτες!!!
Το λοιπόν, επειδή έχω μία μάντρα, τους καλώ να έρθουν για να μου την… «αερίσουν»… Τι έγινε ρε σεις Ευρωπαίοι; Τι πίνετε και δεν μας δίνετε, για να δούμε τον κόσμο με τα δικά σας τα μάτια; Είστε σοβαροί ή αποκαλύπτεται περιοδικά η ηλιθιότητά σας; Μας απειλείται να μην μας δανείσετε, προκειμένου να αποπληρωθούν τα τοξικά ομόλογα της Ελλάδας που βρίσκονται στα χέρια των δικών σας των τραπεζών; Μας απειλείτε πως δεν θα μας ξαναδανείσετε και θα προτιμήσετε να βάλετε το δικό μας πρόβλημα μέσα στο σπίτι σας, ενώ πάτε να στρώσετε τη δουλειά για να κλείσετε το δικό μας το σπίτι; Σε ποιόν τα λέτε ρε ομορφάντρες (λέμε τώρα…);
Άντε, το λοιπόν, μην μας ξαναδανείσετε. Μην τολμήσετε να μας ξαναδώσετε δεκάρα τσακιστή. Ποιος θα χάσει; Ποιος θα χάσει κι αυτά που έδωσε μέχρι τώρα; Εμείς, σαν Ελλάδα ή εσείς σαν δανειστές; Ξεχάσατε μάλλον πως ο δανειστής ανησυχεί όταν δίνει δάνειο και όχι ο δανειζόμενος… Σας το θυμίζω λοιπόν, για να ξέρετε πως αν συνεχίσετε στο ίδιο το βιολί, θα εισπράξετε πολλές «τριάδες». Ο μόνος φόβος που έχω είναι πως κάποιοι από εσάς αυτό το επιθυμούν πολύ, επειδή θέλουν να κλείσουν το ευρωπαϊκό το μαγαζί και να φύγουν όσο έχουν κέρδη… Γιατί δεν έχουν μάθει στις ζημίες… γιατί, όπως λένε στον τόπο μου, «είναι από το πάρε το χωριό»…
Άντε λοιπόν, τολμήστε να μην μας ξαναδανείσετε. Να κλείσουμε τα τεφτέρια μας. Να τραβήξουμε μία καινούργια γραμμή και να ξαναπάρουμε μπροστά σαν κράτος. Γιατί με εσάς να μας πίνετε το αίμα, το μόνο που θα πάρει μπροστά, θα είναι ο μηχανισμός διασωλήνωσης τον οποίο φτιάξατε για να συντηρείστε από το δικό μας το αίμα…
Άντε, το λοιπόν. Πείτε ότι τελείωσε το πανηγύρι, για να ξέρουμε όλοι τι θα κάνουμε. Κι εμείς, κι εσείς… Τέλος με τις απειλές. Σε αυτόν τον τόπο, που πολλές φορές ξεπουλήσατε ή προσπαθήσατε να τον κάνετε δικό σας, οι Παπανδρέου είναι λίγοι και μάλιστα τελειωμένοι… Δίχως να το καταλαβαίνετε, φουκαράδες, ξυπνήσατε στους Έλληνες το ένστικτο της επιβίωσης, που μέχρι τώρα το είχε ξεχάσει και ζούσε με το ένστικτο της… διαβίωσης…
ΥΓ: Όποιος νομίζει πως κρεμόμαστε από τα παπάρια του,να τα κόψει να πέσουμε, να τελειώνει το... παραμύθι. Άντε γιατί μας κούρασε η ιστορία...
