Η τελευταία μεγάλη ευκαιρία να προσφέρει στην χώρα μία θετική υπηρεσία
Η αποτυχία της κυβέρνησης είναι ολική. Αυξήθηκε το εξωτερικό χρέος, αυξήθηκε η ανεργία, αυξήθηκε η έμμεση φορολογία, που πλήττει κυρίως τους οικονομικά ασθενέστερους καταναλωτές, αυξήθηκε ο πληθωρισμός, αυξήθηκε η μετανάστευση στο εξωτερικό Ελλήνων, νέων σε ηλικία και μάλιστα με πανεπιστημιακή παιδεία, αυξήθηκε η εισροή αλλοδαπών μεταναστών στην Ελλάδα, αυξήθηκε η εγκληματικότητα, αυξήθηκε η διαφθορά, αυξήθηκε η λεηλασία της χώρας από εγχώρια και αλλοδαπά τρωκτικά (οι Έλληνες πολίτες αναμένουν ακόμη από τον χαμογελαστό υπουργό Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου να τηρήσει την υπόσχεσή του και να δημοσιοποιήσει τα ονόματα ιδιωτών και επιχειρήσεων, των οποίων επιχειρήθηκε η διά νόμου οριστική διαγραφή των χρεών τους προς το Δημόσιο), αυξήθηκε ο φόβος των Ελλήνων για το αύριο της χώρας, αυξήθηκε η ανευθυνότητα των πολιτικών, οι οποίοι βασικά διαφωνούν, είτε με πολιτικούς αντιπάλους άλλων κομμάτων, είτε με συναδέλφους του ιδίου κόμματος, είτε με την τρόικα «που φταίει για όλα», αυξήθηκε η αναξιοπιστία μας στο εξωτερικό, αυξήθηκε πέραν της οικονομικής και η πολιτική εξάρτηση της χώρας. Επενδύσεις δεν γίνονται, ανάπτυξη μηδέν (ούτε πράσινη, ούτε κίτρινη, ούτε μωβ), η διεθνής μας οικονομική ανταγωνιστικότητα μειώθηκε, οι εταίροι μας στην Ευρ. Ένωση βαρέθηκαν να ακούν υποσχέσεις και να διαπιστώνουν ανικανότητα, φαυλότητα και ηλιθιότητα.
Ο πρωθυπουργός μας δείχνει να μη μπορεί να χωρίσει δύο γαϊδάρων άχυρα, υπόσχεται «μάχες» που «θα» δώσουμε και «θα» τις κερδίσουμε (μετά τις αλήστου μνήμης συνεχείς «μάχες» της ντομάτας, του λαδιού, της φέτας κ. ά, φθάσαμε αισίως στις άλλου είδους μάχες, των αυγών και των γιαουρτιών, που συνοδευόμενα από «κοσμητικά επίθετα» εκσφενδονίζονται κατά των «δημοφιλών» πολιτικών μας), υπόσχεται πορεία προς τα εμπρός «ανεξάρτητα από το πολιτικό κόστος», αλλά αδυνατεί να ξεπεράσει το όποιο εμπόδιο, είτε αυτό προβάλλει με τη μορφή κάποιου συνδικαλι(η)στή και της κλίκας του, είτε με τη μορφή κάποιου κατακαημένου ατόμου της προσωπικής του παρέας, που βρέθηκε να συμμετέχει στην κυβέρνηση ή σε άλλη θέση κλειδί της δημόσιας ζωής. Ο πρωθυπουργός μας δείχνει να τα έχει χαμένα και περιβάλλεται από ένα τσούρμο, «μικρό και ευέλικτο», περίπου πενήντα υπουργικών τιτουλάριων, εκ των οποίων ούτε ένας, έτσι για δείγμα, δεν είχε τα κότσια να πει ότι δεν κάνει για την περίπτωση και να παραιτηθεί. Ο πρωθυπουργός μας δείχνει ανάξιος να ηγείται μιας χώρας με την πολιτισμική αίγλη της Ελλάδος. Δείχνει να μην κατανοεί την αξία του ελληνικού πολιτισμού και θέλει να την μετατρέψει σε πολυπολιτισμική «εμπλουτίζοντάς» την με την ισλαμοκουλτούρα Τουρκόγυφτων του Πακιστάν και του Μπανγκλαντές, αλλά και Αφρικανών, που έχει επιστρατεύσει ο Ερντογάν για να διαλύσει μεθοδευμένα κάθε ελληνική αντίσταση μέσω της πληθυσμιακής αλλοίωσης, η οποία δυστυχώς βρίσκεται σε προχωρημένη φάση.
Ο πρωθυπουργός μας όχι μόνο δεν είχε το θάρρος να ζητήσει συγγνώμη για την εντονότατη υποστήριξη που πρόσφερε στο σχέδιο Αννάν, αλλά τοποθέτησε επικεφαλής του υπουργείου Εξωτερικών τον σημερινό ανεπαρκέστατο και στερούμενο της «έξωθεν καλής μαρτυρίας» υπουργό. Περισσότερα λόγια επί του θέματος είναι περιττά, αλλά παραμένει το ερώτημα: Γιατί δεν τοποθέτησε κάποιον δοκιμασμένο Πρέσβη από τη διαθέσιμη ποιοτική διπλωματική δεξαμενή ως υπουργό Εξωτερικών, εφόσον έκρινε ότι κανείς από τους βουλευτές του δεν είναι κατάλληλος για τη συγκεκριμένη θέση; Ο τουρισμός και η ναυτιλία είναι τα δύο ατού μας. Γιατί κατήργησε το αυτοτελές υπουργείο Τουρισμού και το αυτοτελές υπουργείο Ναυτιλίας; Αφού ισχυρίζεται ότι τον ενδιαφέρει η ανάπτυξη, γιατί οδηγεί και τον κλάδο των Εμπορικών και Οικονομικών Ακολούθων και Συμβούλων σε πλήρη εξαφάνιση στερώντας τις ελληνικές εξαγωγές από ένα χρήσιμο «εργαλείο» έχοντας επιτρέψει να μετατραπούν άξια στελέχη σε υποβαθμισμένους υπαλλήλους τρίτης κατηγορίας, υποκύπτοντας πάλι σε μια άλλου είδους αρρωστημένη συντεχνία; Οι πιλότοι της πολεμικής μας αεροπορίας χαρακτηρίστηκαν από τον «ιδιόρρυθμο» αντιπρόεδρο της κυβέρνησής του «μη παραγωγικοί» και ο πρωθυπουργός μας δεν έβγαλε άχνα.
Ο πρωθυπουργός μας κατά γενική ομολογία δεν είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις δύσκολες συνθήκες, που απαιτεί η εξαιρετικά δύσκολη οικονομική κατάσταση της χώρας για την οποία είναι υπεύθυνο το σάπιο πολιτικό σύστημα, που εξυπηρετεί πλήθος φαύλων, στεγασμένων στα λεγόμενα «κόμματα εξουσίας», στο ΠΑΣΟΚ και στη ΝΔ.
Ο πρωθυπουργός μας έχει μεγάλη ευθύνη για την υπογραφή της δανειακής σύμβασης με το συγκεκριμένο απαράδεκτο κείμενο και τη μη ψήφισή της από 180 βουλευτές. Τόσο ο ίδιος όσο και άλλοι πρέπει να λογοδοτήσουν ενώπιον δικαστηρίου για τη συγκεκριμένη πράξη. Επίσης πρέπει να λογοδοτήσουν και για όσα δεν έκαναν μετά την υπογραφή της δανειακής σύμβασης, ενώ έπρεπε να κάνουν για να σώσουν τη χώρα από την επερχόμενη καταστροφή.
Ο πρωθυπουργός μας έχει μια τελευταία ευκαιρία για μια θετική υπηρεσία στη χώρα: ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΤΩΡΑ!!!
