Πολλά λέγονται, αλλά τίποτε δεν γίνεται. Ένα τσούρμο ανίκανων που μας έχουν χρεώσει σαν χώρα (δεν θέλω να αναφερθώ σε τρόπους και μεθόδους που ακολούθησαν αλλά θα είχε ενδιαφέρον η έρευνα των περιουσιακών τους στοιχείων από μία ανεξάρτητη αρχή), επιχειρούν σήμερα να μας σώσουν και εκ του αποτελέσματος διαπιστώνουμε πως αντί να μας βγάλουν από τα «σκατά» που είπε και ο πηδήκουλας μέντοράς τους (βλ. Στρος Καν), μας χώνουν ακόμη πιο μέσα σε αυτά, προσθέτοντας μάλιστα περισσότερο υλικό, φρέσκο, για να μην τους κατηγορήσουμε ότι μας σερβίρουν και… ληγμένα!
Αυτό το σκορποχώρι των ικανότατων και ασύστολα ψευδόμενων καλοπληρωμένων δημίων μας, δυστυχώς απαρτίζεται και από το σύνολο σχεδόν του Ελληνικού Κοινοβουλίου, από το σύνολο σχεδόν των Ελληνικών κομμάτων, που έχουν αναλάβει τον ρόλο του «θεατή» ενός θρίλερ, σε ένα «έργο» κατακρεούργησης ενός κράτους κι ενός λαού. Ενίοτε, σχολιάζουν, οι «άρχοντες», προσπαθώντας να απαλύνουν τον πόνο των θυμάτων.
Ε, λοιπόν, όλους αυτούς τους σαλτιμπάγκους, τους καλοπληρωμένους άεργους, τους έχουμε βαρεθεί. Δυστυχώς, όμως, κρατάνε το μαχαίρι, αλλά και το… καρπούζι και δεν μας έχουν δώσει τη δυνατότητα να ελιχθούμε πολιτικά και να τους στείλουμε οριστικά και αμετάκλητα στο παρελθόν, αλλά και ενώπιον των προσωπικών τους ευθυνών για όλα όσα συμβαίνουν στην πατρίδα μας σήμερα.
Μόνο με μία επανάσταση θα μπορούσαμε να στείλουμε στον αγύριστο αυτό του τουμπουρλούκι. Αλλά το ζητούμενο δεν είναι να βγούμε στους δρόμους και να τους «πάρουμε τα κεφάλια». Το ζητούμενο είναι να έχουμε οργανώσει το μετά… Αυτό απαιτείται προκειμένου να μην βρεθούν διάφοροι που θα κάνουν την κρίση ευκαιρία για να αποκομίσουν οι ίδιοι οφέλη και να βρεθεί η χώρα σε χειρότερη θέση από ότι είναι σήμερα. Έτσι, καλούμαστε να λύσουμε τον γρίφο των προσωπικοτήτων που θα αντικαταστήσουν άμεσα τους εθνομηδενιστές απάτριδες και λίαν επικίνδυνους που έχουν εγκαθιδρυθεί στην πολιτική σκηνή ή στην κυβέρνηση της χώρας…
Τολμώντας μία πρόταση ενός σχήματος που θα κληθεί να χειρισθεί άμεσα τις απαιτήσεις που θα αντιμετωπίσει μία μεταβατική κυβέρνηση και γνωρίζοντας πως ίσως καταστώ περίγελος (καλύτερα περίγελος επειδή πρότεινα κάτι, παρά τραγικός και καταγέλαστος επειδή δεν προτείνω μία λύση στο καλά τοποθετημένο αδιέξοδο – παγίδα εξόντωσής μου) από μερικούς καλοθελητές ή απλώς διαφωνούντες με την πρότασή μου.
Έτσι, γνωρίζοντας τις ειδικότητες και όχι τους ίδιους, προτείνω:
Πρωθυπουργός: Βασίλης Τριανταφυλλίδης (Χάρρυ Κλυνν)
Υπουργός Εσωτερικών: Σάββας Καλεντερίδης
Υπουργός Εξωτερικών: Ιωάννης Κοραντής
Υπουργός Εθνικής Άμυνας: Δημήτρης Γράψας
Υπουργός Εθνικής Οικονομίας: Δημήτρης Καζάκης
Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων: Γιώργος Πιπερόπουλος
Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων: Λιάνα Κανέλλη
Υπουργός Δικαιοσύνης: Νίκος Μπογιόπουλος
Υπουργός Γεωργίας και Βιομηχανικής Ανάπτυξης: Παναγιώτης Καμμένος
Υπουργός Ενέργειας: Φαήλος Κρανιδιώτης
Υπουργός Ναυτιλίας: Σοφία Σακοράφα
Υπουργός Υγείας: Θανάσης Παφίλης
Όλοι οι υπουργοί θα έχουν την ευθύνη της επιλογής των υφισταμένων και άμεσων συνεργατών τους. Το συγκεκριμένο σχήμα θα λειτουργήσει ως βασικό και θα συμπληρωθεί από πρόσωπα που θα αναδειχθούν από τους πολίτες. Ανοιχτή θα είναι η -δια ηλεκτρονικού δημοψηφίσματος- πιθανή άμεση αντικατάσταση οποιουδήποτε μέλους της κυβέρνησης έκτακτης ανάγκης.
Οποιαδήποτε περίπτωση προσπάθειας λανθασμένης ενημέρωσης των πολιτών από τα ΜΜΕ, θα τιμωρείται με άμεση και χωρίς καμία διαδικασία 10ετή και χωρίς αναστολή φυλάκιση του συνόλου των ιδιοκτητών τους, ενώ θα υπάρχουν εξίσου βαρύτατες ποινές στους δημοσιογράφους που θα μετέχουν στην διάδοση ψευδών, επικίνδυνων και προπαγανδιστικού περιεχομένου ειδήσεων ή σχολιασμών…
Υπενθυμίζω πως πρόκειται για μία πρόταση, η οποία μπορεί φυσικά να τροποποιηθεί.
Απαιτείται όμως, να έχουμε ένα σχήμα κυβέρνησης πριν βγούμε στους δρόμους…
- Πρέπει να κινηθούμε, πρέπει να σκεφθούμε.
- Απαιτείται να αποφασίσουμε…
- Είναι μονόδρομος το να βάλουμε μία αρχή…
