(από την Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία)
Ενα χρόνο μετά την προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης η Ελλάδα μοιάζει να βρίσκεται ακόμη στην αρχή του δρόμου μιας μεγάλης προσπάθειας, στην οποία διαρκώς προκύπτουν ανάγκες λήψης νέων μέτρων. Σ' αυτό το διάστημα αναιρέθηκαν κατακτήσεις...
δεκαετιών και οι «συνήθεις ύποπτοι» σήκωσαν ξανά το βάρος. Με τη γλώσσα των αριθμών, τα δύο τρίτα της συνολικής προσαρμογής στηρίχθηκαν στις πλάτες των μισθωτών και των συνταξιούχων. Οι εργαζόμενοι είδαν πρώτη φορά να μειώνεται ο μισθός τους.
Στον ιδιωτικό τομέα μέσω της σύναψης ατομικών συμβάσεων ή μερικής απασχόλησης, ενώ πλέον μπορούν να απολύονται με τη μισή ή ακόμη και χωρίς αποζημίωση. Στο Δημόσιο είδαν να ψαλιδίζονται οι βασικοί μισθοί και τα επιδόματα, όπως και να καταργούνται τα δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα και το επίδομα αδείας, παράλληλα με την αύξηση των ωρών εργασίας. Οι ελεύθεροι επαγγελματίες είδαν να «γράφουν» μικρότερο τζίρο, ενώ ταυτόχρονα κλήθηκαν να καταβάλουν περισσότερους φόρους για το κλείσιμο εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων, υπό την απειλή φορολογικών ελέγχων. Οι συνταξιούχοι δεν έμειναν εκτός του χορού των μειώσεων...
Το σίγουρο, πάντως, είναι ότι οι αριθμοί, απ' όποια πλευρά κι αν τους δει κανείς, δεν «βγαίνουν». Παράδειγμα; Θεσπίστηκαν μέτρα αξίας 38 δισ. ευρώ, που μείωσαν το έλλειμμα μόλις κατά 12 δισ. ευρώ. Και έπονται νέα μέτρα 26 δισ. ευρώ για να περιοριστεί το έλλειμμα κατά... 20 δισ. ευρώ. Η ανεργία εκτοξεύθηκε σε πρωτόγνωρα επίπεδα, ο πληθωρισμός καλπάζει, ενώ το κατά κεφαλήν διάθεσιμο εισόδημα βαίνει μειούμενο. Πέραν των αριθμών αυτό που χαρακτηρίζει την εποχή του μνημονίου είναι η αρνητική ψυχολογία στους πολίτες.
Σε πολιτικό επίπεδο το μνημόνιο προκάλεσε μικρές ανακατατάξεις. Η ψήφιση των μέτρων στη Βουλή προκάλεσε τη διαγραφή της Ντόρας Μπακογιάννη, η οποία προχώρησε στη δημιουργία νέου κόμματος. Νέο κόμμα ίδρυσαν πρόσφατα και οι Γ. Δημαράς - Β. Οικονόμου, που από την πρώτη στιγμή τάχθηκαν κατά του μνημονίου. Ωστόσο, οι μεγάλες ανακατατάξεις φαίνεται ότι συμβαίνουν σε επίπεδο κοινωνίας, καθώς οι πολίτες αφμισβητούν περισσότερο από κάθε άλλη φορά το πολιτικό σύστημα και δείχνουν να μην εμπιστεύονται ιδιαίτερα τα σημερινά κόμματα ότι μπορούν να βγάλουν τη χώρα από την κρίση. Και είμαστε μόλις στην αρχή...
