Από
το : newpost
Με άκρα μυστικότητα προχωρούν Γάλλοι και Γερμανοί στο σχέδιο διάσωσης του ευρώ, μέρος του οποίου από ότι φαίνεται θα είναι ένα ελληνικό… βαθύ κούρεμα. Ακόμα και αν η ελληνική κυβέρνηση συμμετέχει ενεργά στις διαβουλεύσεις και οι όποιες ενστάσεις της λαμβάνονται υπ’ όψη ένα είναι βέβαιο: Ότι στο τέλος αυτής της πορείας στην ελληνική κυβέρνηση θα παρουσιαστεί ένα σχέδιο κουρέματος και ασφυκτικής οικονομικής εποπτείας, το οποίο θα πρέπει να αποδεχτεί ή να απορρίψει.
Στο σημείο αυτό ξεκινά η ελληνική διάσταση του συνολικού προβλήματος.
Στο σημείο αυτό ξεκινά η ελληνική διάσταση του συνολικού προβλήματος.
Ακόμα και στην κυβέρνηση θεωρείται δεδομένο, ότι στο νέο σχέδιο θα τίθενται ζητήματα εκχώρησης της δημοσιονομικής κυριαρχίας. Αν κάτι σημαίνει αυτό, είναι ότι δεν θα είναι δυνατόν, ούτε πολιτικά ούτε συνταγματικά να το «περάσει» με 151 βουλευτές από τη βουλή.
Στη συγκεκριμένη συγκυρία υπάρχουν δύο διέξοδοι:
Η μια είναι η άμεση προσφυγή στις κάλπες.
Από πολιτική άποψη θα ήταν η πλέον ορθή, ο λαός θα πρέπει να αποφασίσει ο ίδιος πως φαντάζεται το μέλλον του. Με τις εκλογές θα ήταν πιθανότατα σύμφωνη και η ΝΔ. Όχι οι Ευρωπαίοι εταίροι, οι οποίοι επείγονται να δώσουν μια απάντηση στο πρόβλημα. Στη διάρκεια μιας έστω σύντομης προεκλογικής περιόδου μπορούν άλλωστε πολλά να συμβούν: Να «φύγει» π.χ. η Ιταλία, κάτι που θα ακυρώσει στη γέννηση τους τα όποια σχέδια για την Ελλάδα. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος πάντως σε μια προεκλογική περίοδο σε αυτές τις συνθήκες αβεβαιότητας και φόβου είναι αυτό που τρέμουν οι τραπεζίτες: Οι ανήσυχοι πολίτες να πανικοβληθούν και να προχωρήσουν σε μαζικές αναλήψεις καταθέσεων, κάποιες τράπεζες να μην αντέξουν και να υπάρξει κατάρρευση, πριν ακόμα ανοίξουν οι κάλπες.
Η δεύτερη λύση είναι να κληθεί η βουλή να εγκρίνει το σχέδιο με αυξημένη πλειοψηφία. Ας θυμηθούμε ότι ο Βαγγέλης Βενιζέλος είχε ζητήσει 180 για τη δανειακή σύμβαση πριν ακόμα γίνει υπουργός Οικονομικών. Αυτό που τότε φαινόταν ένας τακτικός ελιγμός που υπηρετούσε ένα πολιτικό παιχνίδι, πιθανόν να αποτελεί τον Νοέμβρη ή το Δεκέμβρη τη μόνη κυβερνητική διέξοδο.
Και σε αυτήν την περίπτωση όμως το ρίσκο είναι μεγάλο. Μετά από όσα έχει πει η ΝΔ δεν μπορεί να υπερψηφίσει χωρίς να αυτοακυρωθεί. Αν το σχέδιο απορριφθεί η άμεση προσφυγή στις κάλπες θα είναι η μόνη διέξοδος με αυξημένους τους κινδύνους που αναφέραμε παραπάνω ακριβώς επειδή το σχέδιο θα έχει απορριφθεί. Από εδώ το γυρίζει η κυβέρνηση, από εκεί το φέρνει όλα αδιέξοδα φαίνονται.
Την ίδια ώρα, ο συνδυασμός αυτός με τις επιχειρούμενες συναντήσεις του Πρωθυπουργού με κορυφαίους Υπουργούς, καταδεικνύουν την κατάσταση πανικού στην οποία έχει περιέλθει η Κυβέρνηση. Είναι παραλλήλως πασίδηλο οτι η ηγετική ομάδα του κυβερνητικού σχηματισμού βιώνει τον εγκλεισμό στον γυάλινο πύργο της ψυχικής και κοινωνικής απομόνωσης.
Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την χθεσινή εκ νέου άρνηση του κ. Σαμαρά να συγκυβερνήσει με τον κ. Παπανδρέου έχει σφόδρα προβληματίσει τους Ευρωπαίους... συνταγογράφους του μνημονίου αλλά και την κυβερνητική πλειοψηφία.
Στο μεταξύ, ολοένα και πληθαίνουν οι φωνές στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ οι οποίες ζητούν διέξοδο σε μια εκλογική αναμέτρηση.
«Οι εκλογές είναι μια λύση καταστροφική για την χώρα αυτή την ώρα» επαναλαμβάνει μονότονα ο Υπουργός Επικρατείας κ. Μόσιαλος. Οι συνεχείς ικεσίες εκ μέρους του Μεγάρου Μαξίμου δεν φαίνεται ωστόσο να ηρεμούν τους ήδη εξαγριωμένους βουλευτές αλλά και ορισμένους πρωτοκλασάτους Υπουργούς.
Το τοπίο το οποίο έχει ήδη διαμορφωθεί είναι απολύτως βέβαιο οτι οδηγεί σε εξόχως δύσκολες καταστάσεις και ενδεχομένως σε μια πολιτική κρίση διαρκείας.
Ο Πρωθυπουργός δεν έχει να αντιμετωπίσει πλέον μόνο τον κοινή γνώμη, η οποία είναι δικαιολογημένα έξαλλη με τις πρωτοβουλίες που λαμβάνει το οικονομικό επιτελείο, αλλά και το ίδιο το ΠΑΣΟΚ.
Κατά συνέπεια - όπως ισχυρίζεται κορυφαίο κομματικό στέλεχος - ο Πρωθυπουργός θα μετρήσει τις δυνάμεις της Κυβέρνησης στα υπό ψήφιση νομοσχέδια.
Σε περίπτωση που δεν θα καταφέρει να πείσει και να τα «περάσει» είναι απολύτως βέβαιο οτι θα προχωρήσει σε εκλογές.
