Αυτήν τη μεγαλειώδη φράση του Ελύτη από το «Αξιον Εστί» μάς επαναλάμβαναν συχνά η μάνα μας και η γιαγιά μας για τη Μικρασιατική τραγωδία και το τουρκικό πογκρόμ της 6ης - 7ης Σεπτεμβρίου 1955, που αφάνισε τον ελληνισμό της Κωνσταντινούπολης, και για την κατοχή της μισής Κύπρου από τον τουρκικό «Αττίλα». Tο ελληνικό κράτος δεν στάθηκε ικανό μετά τον Eλευθέριο Bενιζέλο να προστατεύσει αποτελεσματικά τον ευρύτερο ελληνισμό και να αναστείλει τη συρρίκνωση ή τον αφανισμό του. Kαι ήδη, βαθμηδόν, φανερώνεται ανήμπορο να προστατεύσει και το έθνος που βρίσκεται εντός των συνόρων του.
Μετά την Ελλάδα και η Κύπρος βρίσκεται σε πόλεμο, με την κοινωνία να οδεύει στην κόλαση. Η διαπραγματευτική ισχύς βρίσκεται στο ναδίρ σε όλα τα επίπεδα. Σημαίνει ότι στον διαρκή διπλωματικό πόλεμο θέσεων η απώλεια κύρους και διαπραγματευτικής δύναμης αντανακλάται στον τρόπο που την αντιμετωπίζουν εταίροι, γείτονες και δανειστές. Οσο για τα περί «αναδιαπραγμάτευσης» του Μνημονίου, όλοι μάς λένε ψέματα. Η χώρα είναι πλήρως εξαρτημένη από τις αποφάσεις της τρόικας.
Το βλέπουμε με τον πόλεμο που έχουν κηρύξει κατά της Κύπρου. Αλλά ο βίαιος εξαναγκασμός και η αποδοχή από την Κύπρο του σχεδίου για τη διάσωση της χώρας γίνονται με όρους πολιτικής ρουλέτας. Οταν υπάρχει πόλεμος, όταν η εθνική επιβίωση κρέμεται από μια κλωστή, δεν υπάρχουν περιθώρια για πολλές κουβέντες, αντιθέτως, ανοίγει ο δρόμος για να δικαιολογούνται κάθε είδους μακιαβελικά στρατηγήματα.
Ομολογώ πως δεν εκτιμώ τον Ντανιέλ Κον–Μπεντίτ. Αλλωστε, είναι πρωταθλητής του αριστερού ψεύδους και δεινός χαμαιλέοντας. Ωστόσο, χθες ξεπέρασε ακόμη και τον εαυτό του. Με την ευκαιρία της συζήτησης στο Ευρωκοινοβούλιο για τον άθλιο χειρισμό της κυπριακής κρίσης, πολλοί ευρωβουλευτές κατηγόρησαν το Eurogroup και την Κομισιόν για τη μη υπεράσπιση των εγγυημένων καταθέσεων και κάποια κράτη–μέλη για την «αποικιακή» προσέγγιση. Στην ομιλία του, λοιπόν, ο ευρωβουλευτής των Πρασίνων Ντανιέλ Κον–Μπεντίτ υποστήριξε τη σύσφιγξη των σχέσεων της Κύπρου με την Τουρκία με στόχο την επανένωσή της (δηλαδή την τουρκοποίησή της) για να προσελκύσει τις τουρκικές επενδύσεις ως μόνη λύση για να ανακάμψει οικονομικά. Επίσης, αναφέρθηκε και στις διαπραγματεύσεις της Τουρκίας για την ένταξή της στην Ε.Ε., λέγοντας πως θα είχαν προχωρήσει αν η Κύπρος ήταν ενωμένη. (Αει σιχτίρ!)
Από την πλευρά του, ο ηγέτης των Σοσιαλιστών και Δημοκρατικών στο Ευρωκοινοβούλιο Χάνες Σβόμποντα ορθώς δήλωσε πως «πρέπει να τερματιστεί η νεοαποικιακή συμπεριφορά του Συμβουλίου και της τρόικας στην Κύπρο». Εκ μέρους των Φιλελεύθερων και Δημοκρατικών, ο Βέλγος Γκι Φέρχοφστατ είπε ότι είναι σημαντικό να μάθουμε τι ακριβώς πήγε στραβά, προσθέτοντας πως η ΕΚΤ, η τρόικα και ο πρόεδρος του Eurogroup, Γερούν Ντάισελμπλουμ, έχουν να απαντήσουν σε δύσκολες ερωτήσεις. Εάν δεν δοθούν αυτές οι απαντήσεις, τότε το Ευρωκοινοβούλιο θα πρέπει να συστήσει μια εξεταστική επιτροπή, τόνισε. Ο Ευρωπαίος επίτροπος Οικονομικών Ολι Ρεν, ο οποίος παρέστη στη συζήτηση στο Ευρωκοινοβούλιο, είπε ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα προτιμούσε μια πιο σταδιακή προσαρμογή για την Κύπρο, αλλά εφόσον τα κράτη–μέλη δέχονταν να δανείσουν μόνο 10 δισ. ευρώ αυτό δεν ήταν εφικτό και συνέχισε λέγοντας πως πρέπει να σταματήσει το παιχνίδι των κατηγοριών.
Εγώ, πάντως, προτείνω στον Κον–Μπεντίτ να γίνει σύμβουλος του Αναστασιάδη, ο οποίος ουδέποτε έκρυψε τα πιστεύω του στο σχέδιο Ανάν. Η οικονομική υποταγή της Κύπρου μπορεί να μην αποδειχθεί πρόσκαιρη και ίσως αποτελέσει την αρχή μιας νέας τραγωδίας με την υπογραφή ενός σύγχρονου νέου σχεδίου Ανάν, έγραψα ήδη στις 24 Φεβρουαρίου.
Αν τα αναφέρω όλα αυτά, είναι γιατί προβληματίζουν τα βάσιμα σενάρια ότι με μοχλό το Μνημόνιο θα ασκηθούν πολιτικές πιέσεις στην ηγεσία της «νέας» Κύπρου, προκειμένου να δεχθεί τετελεσμένα γεγονότα. Να υποχρεωθεί, δηλαδή, να συμφωνήσει σε μια λύση του Κυπριακού κατά τα πρότυπα του επονείδιστου σχεδίου Ανάν. Να σας θυμίσω ότι, εκβιαζόμενη, η Κύπρος προκειμένου να ενταχθεί στην Eυρωπαϊκή Eνωση με «Δούρειο Iππο» το σχέδιο Aνάν, είχε κληθεί να πληρώσει ένα βαρύ τίμημα: τη νομιμοποίηση της εισβολής του τουρκικού «Aττίλα». Ηταν το πολιτικό τερατούργημα των Aμερικανο-Βρετανών κομμένο και ραμμένο στις επιθυμίες της Tουρκίας και του παμπόνηρου νομικού Nτενκτάς. Καταργούσε την ενότητα του ελληνοκυπριακού κράτους, εξισώνοντας τις δύο κοινότητες. Δηλαδή καταργούσε την (αρχαιότατη) αρχή της πλειοψηφίας και την αντικαθιστούσε με την αρχή της ομοφωνίας δύο ανίσων πλην εξισωμένων κοινοτήτων, οδηγώντας σ’ ένα ομοίωμα κράτους, θνησιγενούς και ανεμπράγματου. Τότε οι φανατικοί προπαγανδιστές του σχεδίου Ανάν στην Ελλάδα και στην Κύπρο ήταν ο Γιώργος Παπανδρέου, η Ντόρα Μπακογιάννη και ο Νίκος Αναστασιάδης. Αυτά δεν πρέπει να τα ξεχνάμε...
