Οι ιδεοληψίες του ΣΥΡΙΖΑ απειλούν την συγκυβέρνηση περισσότερο από τον Σόιμπλε και την Μέρκελ...
Γράφει ο Παναγιωτίδης Μάρκος
Ως μήνας του μέλιτος ή ως περίοδος κατά την οποία διατηρούνται οι τύποι μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και των «Ανεξάρτητων Ελλήνων», μπορεί να χαρακτηριστεί το διάστημα από την ημέρα της δημιουργίας της νέας συγκυβέρνησης της χώρας.
Μία χρονική περίοδος, που πολλοί περιμένουν ότι σύντομα (μέχρι τον Απρίλιο) θα περάσει από το «μέλι» στους «καβγάδες». Κι αυτό, επειδή πέρα από τα όσα τους ενώνουν (αντιμνημονιακή πολιτική), οι διαφορές πολιτικών θέσεων μεταξύ των δύο πλευρών είναι πολλές, ίσως περισσότερες από όσες μπορούν να διαχειριστούν οι ηγεσίες τους.
Φυσικά, όλοι ευχόμαστε επιτυχία στη νέα συγκυβέρνηση, η οποία και θα σηματοδοτήσει την αλλαγή πλεύσης –προς το καλύτερο- για ολόκληρη τη χώρα και φυσικά για τους πολίτες. Όμως, πέρα από το ευχολόγιο, υπάρχουν κι εκείνα τα «μικρά» (που στην πραγματικότητα είναι πολύ μεγάλα), τα οποία μπορεί να διαταράξουν τον «γάμο» και να οδηγήσουν σε ένα θυελλώδες διαζύγιο.
Δεν πρόλαβε καν ο νέος πρωθυπουργός της Ελλάδας να προβεί σε επίσημες ανακοινώσεις, δεν πρόλαβε καν να συγκληθεί και να λειτουργήσει το πρώτο υπουργικό συμβούλιο, και μεστότατοι ευτυχίας έτρεξαν κυβερνητικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να αναφερθούν σε «ευαίσθητα σημεία» (ή αλλιώς και σημεία έντονης τριβής και αντιπαραθέσεων), όπως το μάθημα των Θρησκευτικών ή… η απόδοση ιθαγένειας σε παιδιά (λαθρο)μεταναστών πρώτης και δεύτερης γενιάς, δημιουργώντας «νευρικότητα» στο στρατόπεδο των ΑΝΕΛ, δηλαδή στο έτερον ήμισυ της κυβερνητικής συγκυβέρνησης.
Με δεδομένη την πολιτική συμμαχία ανάγκης, προκειμένου να αντιμετωπισθεί η καταστροφή του μνημονίου (που ασκήθηκε από τις τρεις προηγούμενες κυβερνήσεις Παπανδρέου, Παπαδήμου και Σαμαρά-Βενιζέλου), ίσως κάποιοι στο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να κατανοήσουν πως θα πρέπει να επαναταξινομήσουν τις πολιτικές τους προτεραιότητες και να τις βασίσουν στην ανάγκη ύπαρξης και λειτουργίας της υφιστάμενης κυβέρνησης. Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί σε γνωστές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως εκείνες συνάδουν με μείζονα εθνικά ζητήματα (π.χ. λαθρομετανάστευση, προκειμένου να αποφύγουν μία σύγκρουση με τους ΑΝΕΛ (εάν οι ΑΝΕΛ συνεχίζουν να διατηρούν τις θέσεις τους στο θέμα αυτό και δεν έχουν μετακινηθεί προς την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ).
Είναι πολύ δύσκολο, αυτή η κυβέρνηση να έχει μέλλον πέραν του εξαμήνου εάν ο Τσίπρας δεν καταφέρει να επιβληθεί σε συγκεκριμένες ριζοσπαστικές εθνομηδενιστικές συνιστώσες του κόμματός του, εξαναγκάζοντάς τους να ρίξουν «νερό στο κρασί» τους και να δεχθούν μια χρονική μετατόπιση συγκεκριμένης σειράς θεμάτων τα οποία είναι οπλισμένες βόμβες και έτοιμες να εκραγούν εάν ο ΣΥΡΙΖΑ (ή κάποια υψηλόβαθμα στελέχη του πυρήνα του) επιθυμήσουν να σπάσουν τις «κόκκινες γραμμές» των «Ανεξάρτητων Ελλήνων» (οι οποίες προεκλογικά αποφεύχθηκε να επαναδιευκρινιστούν, κυρίως εκείνες που έχουν σχέση με την λαθρομετανάστευση).
Ήδη, η εφαρμογή του «ζεστού – κρύου» που εφαρμόζει η Ευρώπη (με την βοήθεια των funds στα spreads) και την βοήθεια των «επενδυτών» στο Χρηματιστήριο, αλλά και η διερευνητικές κινήσεις αξιωματούχων της Ευρώπης (με ταυτόχρονη «αποψίλωση» πληροφοριών από ξένες μυστικές υπηρεσίες που γίνεται αυτή τη στιγμή), αλλά και δημοσιεύματα που προσπαθούν να δημιουργήσουν εντυπώσεις, δημιουργούν συνθήκες προετοιμασίας μίας αρκετά ισχυρής επικείμενης σύγκρουσης της κυβέρνησης με τους «δανειστές», τους «εταίρους», «φίλους» και «συμμάχους».
Το να δημιουργούνται ταυτόχρονα (χωρίς ουσιαστικό λόγο και εξαιτίας ιδεοληψιών) και συνθήκες εσωτερικής πολιτικής – κυβερνητικής ανασφάλειας, είναι το χειρότερο δυνατό σενάριο που μπορεί να υπάρξει για την χώρα. Η κρισιμότητα της κατάστασης της χώρας, επιβάλει να υπάρξει παρατεταμένη διάρκεια στην φιλότιμη προσπάθεια που καταβάλλεται από την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Η ό,ποια ανευθυνότητα υπάρξει στην συγκεκριμένη συμμαχία, η οποία θα οδηγήσει σε πτώση της κυβέρνησης πριν αντιμετωπιστούν τα μείζονα ζητήματα τα οποία «εξανάγκασαν» στην δημιουργία της, θα «πληρωθεί» από την ελληνική κοινωνία με τεράστιο πολιτικό κόστος για τα σημερινά κόμματα της συγκυβέρνησης.
Κάποιοι, τόσο στο ΣΥΡΙΖΑ, όσο και στους ΑΝΕΛ (οι οποίοι μέχρι στιγμής δεν έχουν «απαντήσει» στις προκλήσεις που έγιναν επί των «κόκκινων γραμμών), θα πρέπει να κατανοήσουν πως η απόσταση μεταξύ «ωσανά» και «σταύρωσον αυτόν» είναι ελάχιστη και, ίσως, να μετριέται όχι σε ημέρες, αλλά σε λίγες μόνο ώρες…
ΥΓ: Σε κάθε περίπτωση εάν ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να "παίξει" (και ίσως να απειλήσει) με τα εθνικά χαρακτηριστικά της χώρας, εισάγοντας ζητήματα σχετικά με την ιθαγενοποίηση των λαθρομεταναστών, πρώτος ο ίδιος σεβόμενος την Δημοκρατία θα πρέπει να θέσει σε δημοψήφισμα το συγκεκριμένο μείζον εθνικό θέμα. Εάν δεν το πράξει, θα αποδείξει πως δεν σέβεται την γνώμη των πολιτών και λειτουργεί από θέση ισχύος όπως οι προηγούμενες κυβερνήσεις... Και εν πάσει περιπτώσει, οι ιδεοληψίες περί διεθνισμού, εθνομηδενισμού, ανοικτών συνόρων και άλλα συναφή, καλό θα ήταν να τεθούν επί τάπητος πριν την δημιουργία της συγκυβέρνης ή... όταν η χώρα θα έχει αλλάξει οριστικά πορεία, προς το καλύτερο. Ας "τραβήξει κανένα αφτί" ο Τσίπρας, επιτέλους, για να αποδείξει ότι είναι και ο αρχηγός ενός κόμματος και όχι μίας παρέας που έτυχε (για διάφορους λόγους) να εμπλουτιστεί με "περαστικούς"...
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
